![Ta dziewczyna (2025) - recenzja serialu [Prime Video]. Kiedy matczyna miłość przekracza wszelkie granice](https://pliki.ppe.pl/storage/6325563adc469d0252b2/6325563adc469d0252b2.jpg)
Ta dziewczyna (2025) - recenzja serialu [Prime Video]. Kiedy matczyna miłość przekracza wszelkie granice
Robin Wright i Olivia Cooke w mistrzowskim pojedynku toczą walkę o serce mężczyzny. Najnowsza produkcja Prime Video to psychologiczny thriller, który pod pozorami salonowej rozrywki skrywa mroczny portret toksycznych relacji.
Są dziedziny, które jak sztuka kulinarna wyglądają na pozornie proste w założeniach, lecz w praktyce wymagające wyjątkowego kunsztu. Thriller psychologiczny oparty na konflikcie między matką a dziewczyną jej syna to jedna z nich. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że wystarczy zestawić ze sobą dwie utalentowane aktorki, dodać szczyptę klasowej różnicy oraz kilka zwrotów akcji i gotowe. Tymczasem historia kina i telewizji jest pełna przykładów produkcji, które przy podobnych założeniach kończyły jako niezamierzona parodia samych siebie. "Ta dziewczyna" - najnowsza produkcja Amazon Prime Video na podstawie powieści Michelle Frances z 2017 roku - dowodzi, że w odpowiednich rękach ten pozornie wyeksploatowany schemat może jeszcze zaskoczyć.
Ta dziewczyna (2025) - recenzja i opinia o serialu [Amazon Prime Video]. Gra lustrzanych odbić
Robin Wright - w podwójnej roli, jako reżyserki pierwszych trzech odcinków i głównej bohaterki - wciela się w Laure Sanderson, wpływową właścicielkę galerii sztuki z ekskluzywnej dzielnicy Londynu. Jej życie przypomina starannie wyreżyserowany spektakl. Idealny dom w stylu wiktoriańskim, mąż Howard (Waleed Zuaiter) z fortuną zdobytą na nieruchomościach, oraz jedyne dziecko Daniel (Laurie Davidson), przystojny student medycyny będący centrum wszechświata matki. Ta sielanka rozpada się w drobny mak, gdy syn przedstawia rodzicom swoją nową miłość - Cherry Laine w wykonaniu Olivii Cooke.
Scenarzystki Gabbie Asher i Naomi Sheldon od pierwszych minut wykorzystują genialny zabieg narracyjny, przejęty wprost z książki Frances. Każdy odcinek podzielony jest na dwie perspektywy - najpierw oglądamy wydarzenia oczami Laury, następnie Cherry. Ten pozornie prosty mechanizm okazuje się niezwykle skuteczny w manipulowaniu widzem. To, co z punktu widzenia Laury jawi się jako niepokojąca manipulacja ze strony Cherry, z perspektywy młodej kobiety wygląda jak desperacka próba wtopienia się w świat, do którego nie została zaproszona.
Serial zyskuje na sile właśnie dzięki tej dwuznaczności. Wright jako Laura balansuje na granicy między uzasadnioną troską matki a obsesyjnym dążeniem do kontroli. Jej relacja z synem od początku budzi niepokój. Uściski trwają odrobinę za długo, spojrzenia są zbyt intensywne, a komentarze Cherry o tym, że przypomina mu matkę wywołują u Laury nieproporcjonalną reakcję. Aktorka, znana z "House of Cards", wykorzystuje tutaj swój talent do prezentowania kontrolowanej elegancji, pod którą buzuje prawdziwy wulkan emocji.
Ta dziewczyna (2025) - recenzja i opinia o serialu [Amazon Prime Video]. Mistrzyni gry w kotka i myszkę
Olivia Cooke jako Cherry to prawdziwe objawienie. Po przebojowej roli w "House of Dragon" aktorka udowadnia, że potrafi być równie przekonująca w realiach współczesnego Londynu. Cherry to postać fascynująco ambiwalentna - czy to rozpieszczona dziewczyna z robotniczego środowiska, która za pomocą urody i determinacji próbuje awansować społecznie, a może wyrachowana manipulatorka? Cooke gra ją z taką dozą nieprzewidywalności, że widz do samego końca nie może być niczego pewien.
Siła serialu tkwi w inteligentnym wykorzystaniu stereotypów klasowych. Laura reprezentuje świat, gdzie pieniądze są tak oczywiste, że można pozwolić sobie na wzgardę wobec tych, którzy muszą o nie walczyć. Cherry z kolei uosabia ambicję nowej klasy średniej - wie, czego chce, i nie cofnie się przed niczym, aby to osiągnąć. Kostiumografowie Aaron Timperley i Joanna Johnston świetnie podkreślają te różnice, gdy Laura ubrana jest w sterylną biel i beż, a Cherry w prowokujące czerwień i czerń. To symbolika oczywista, ale skuteczna.
W połowie sezonu serial wykonuje dramatyczny zwrot, który może podzielić widzów. Jedna z bohaterek podejmuje decyzję tak radykalną, że granica między psychologicznym thrillerem a operą mydlaną zostaje definitywnie przekroczona. To moment, w którym produkcja pokazuje swoje prawdziwe oblicze i świadomie zmierza w stronę głośnej, kolorowej rozrywki dla dorosłych.
Ta dziewczyna (2025) - recenzja i opinia o serialu [Amazon Prime Video]. Gdy miłość staje się bronią
Daniel w wykonaniu Lauriego Davidsona to postać pozornie pasywna, ale kluczowa dla całej konstrukcji serialu. Młody aktor unika pułapki czynienia ze swojego bohatera jedynie obiektu walki. Daniel ma charakter, inteligencję i własną historię do opowiedzenia. To właśnie dzięki jego wiarygodności konflikt między kobietami nabiera prawdziwej dramaturgii. Nie jest to walka o bezwolną lalkę, lecz o człowieka, którego obie protagonistki kochają na swój sposób - Laura obsesyjnie, Cherry desperacko.
Reżyseria Wright i Andrei Harkin (odcinki 4-6) utrzymuje napięcie na stałym poziomie, nie pozwalając widzowi na chwilę wytchnienia. Operatorzy wykorzystują przestronne wnętrza londyńskich rezydencji i hiszpańskich willi, aby podkreślić izolację bohaterów w ich złotych klatkach. Muzyka Matt Biffa inteligentnie kontrastuje z akcją - słowna wojna między kobietami toczy się w tle melancholijnych coverów popularnych przebojów, co dodatkowo podkreśla surrealistyczną atmosferę całości.
Szczególnie udane są sceny, w których obie perspektywy nakładają się na siebie, ukazując, jak bardzo subiektywna może być prawda. Gdy Laura interpretuje uśmiech Cherry jako prowokację, a Cherry odbiera chłód Laury jako klasową pogardę, serial dotyka uniwersalnego tematu - jak nasze uprzedzenia kształtują postrzeganie rzeczywistości.
Ta dziewczyna (2025) - recenzja i opinia o serialu [Amazon Prime Video]. Szlachetny szmirus z klasą
"Ta dziewczyna" nie udaje, że ma ambicje przekraczające ramy gatunkowe. To thriller psychologiczny z aspiracjami do opery mydlanej, który czerpie garściami z popularnego w ostatnich latach nurtu, znanym z takich produkcji jak np. "Wielkie kłamstewka" czy "Dziewięcioro nieznajomych". Robin Wright, która jako producentka wykonawcza miała wpływ na kształt całości, wie dokładnie, jaką rozrywkę oferuje widzom.
Serial najlepiej funkcjonuje jako komentarz do toksyczności ukrytej pod pozorami cywilizowanych zachowań. Laura i Cherry reprezentują dwie strony tego samego medalu - obie są inteligentne, zdeterminowane i bezwzględne, gdy zachodzi potrzeba obrony swoich interesów. Różni je jedynie punkty wyjścia. Laura broni przywileju, Cherry walczy o przyszłość. W tym sensie "Ta dziewczyna" to także opowieść o współczesnych podziałach klasowych, choć nigdy nie traktuje tego tematu zbyt poważnie.
Finałowe odcinki prowadzą do konfrontacji, która – choć przewidywalna w ogólnych zarysach, zaskakuje szczegółami. Wright i zespół scenarzystek nie boją się posunąć swoje bohaterki do granic absurdu, pozostając jednak w ramach gatunkowej wiarygodności. To balansowanie na krawędzi między dramatem psychologicznym a kampową przesadą stanowi największą siłę produkcji.
Ta dziewczyna (2025) - recenzja i opinia o serialu [Amazon Prime Video]. Podsumowanie
"Ta dziewczyna" to przykład serialu, który doskonale wie, czym jest i dla kogo został stworzony. Nie pretenduje do miana najlepszej tegorocznej produkcji, lecz oferuje doskonale wykonaną rozrywkę z pierwszej ligi. Robin Wright i Olivia Cooke dostarczają niesamowicie dobry wstęp i pokazują grę aktorską na najwyższym poziomie. Ich talent mógłby unieść znacznie słabszy materiał, podczas gdy inteligentna konstrukcja scenariusza pozwala im pokazać pełnię swoich możliwości. To thriller psychologiczny, który przypomina, że czasami najlepszą rozrywką jest obserwowanie, jak piękni, bogaci ludzie unicestwiają siebie nawzajem w imię miłości.
Serial idealnie nadaje się na weekendowy seans przy lampce wina. Pod warunkiem, że widzowie są gotowi na podróż do świata, gdzie elegancja idzie w parze z manipulacją, a matczyna miłość może okazać się najniebezpieczniejszą bronią.
Atuty
- Robin Wright i Olivia Cooke w doskonałej formie
- Podwójna perspektywa buduje napięcie i dwuznaczność
- Portret toksycznych relacji i klasowych podziałów
- Utrzymane tempo i napięcie na stałym poziomie przez cały sezon
- Elegancka reżyseria i przemyślana kostiumografia
Wady
- Finał jest przewidywalny, ale zaskakuje szczegółami
- Momentami reżyserka przesadza i balansuje na granicy opery mydlanej
- Stereotypowe kontrasty w kostiumach i kolorach
- Powierzchowność tematów, kiedy serial dotyka ważnych kwestii, ale nie zagłębia się w nie
Ta dziewczyna to szlachetny szmirus w najlepszym wydaniu. Błyszczący, przewidywalny, ale wykonany z takim kunsztem, że nie sposób się oprzeć jego urokowi.
Przeczytaj również
Komentarze (2)
SORTUJ OD: Najnowszych / Najstarszych / Popularnych