Kanciarze (2024) - recenzja, opinia o 1. sezonie serialu [Netflix]. Brutalny taniec na linie w mroczny świecie

Kryminał z nutą thrillera, osadzony w malowniczych, ale niebezpiecznych zakątkach Europy. „Kanciarze” to nowy serial Netflixa, który zadebiutował na platformie Netflixa 4 kwietnia w 2024 roku, kusząc gwiazdorską obsadą i intrygującą fabułą.

Ten kryminał z elementami thrillera w osiem odcinków wprowadza nas w świat, gdzie granica między prawem a bezprawiem jest równie niewyraźna, co motywacje jego skomplikowanych postaci.

Jak mógłbym opisać pierwszy sezon serialu „Kanciarze” w jednym zdaniu? Netflix uderza w mroczne serce Europy, ale czy produkcja jest w stanie utrzymać tempo i dynamikę pierwszego odcinka, od początku do końca? Przekonajmy się. 

Kanciarze (2024) - recenzja 1. sezonu serialu [Netflix]. Mistrzowie oszustwa w śmiertelnej rozgrywce

Seriale kryminalne to gatunek, który od lat cieszy się niesłabnącą popularnością. Nic dziwnego — wciągające historie, mroczne sekrety i nieoczekiwane zwroty akcji potrafią trzymać w napięciu do ostatniej minuty. Ale co powiecie na to, by do tej mieszanki dorzucić jeszcze szczyptę brutalności, nutę realizmu i dawkę czarnego humoru? Tak właśnie prezentują się „Kanciarze” („Crooks”) - niemiecki serial Netflixa, który z impetem wkroczył na ekrany, oferując widzom niezapomnianą podróż do mrocznego świata przestępczego.

Pierwszy sezon „Kanciarzy” zabiera nas w różne miejsca w Europie (m.in. do Marsylii, czy Berlina), gdzie poznajemy grupę drobnych przestępców, którzy balansują na granicy prawa i bezprawia. Jest tu cyniczny i wyrachowany Joseph (Christoph F. Krutzler), sprytny i charyzmatyczny Charly (Frederick Lau) oraz młoda i zdeterminowana Nina (Maya Unger). Każdy z nich ma swój cel i motywację, a ich ścieżki krzyżują się w nieoczekiwany sposób, prowadząc do serii niebezpiecznych wydarzeń. A od czego się to wszystko zaczęło?

Jest impreza, dużo alkoholu i dobra zabawa. Choć sądząc po stanie jednego z naszych bohaterów, wydaje się, że to bardziej stypa urządzona na jego cześć. Melanż dobiega końca, gdy w barze dochodzi do bójki, a Josephowi udaje się uciec, dzięki pomocy, której udzielił mu przyjaciel po fachu. Sytuacja opanowana? Nie do końca. Akacja nabiera tempa, wszystko dzieje się naprawdę bardzo szybko. I dopiero po chwili wszystko powoli nabiera sensu, gdy jeden z kanciarzy (Charly) znowu ratuje drugiego (Josepha), tym razem przed próbą samobójstwa. Udaje mu się wyciągnąć go z wody. 

Daje mu list od ojca, w którym ten wspomina o tajemniczej monecie, będącej motywem przewodnim całego serialu. Na łożu śmierci ojciec wyznaje również, że zawsze kochał syna, zapisuje mu spadek, co naturalnie zmienia położenie i nastawienie do życia Josepha. A to dopiero początek przygody, a raczej ucieczki naszych dwóch asów. Czy dwóch kanciarzy da radę ocalić to, co dla nich najważniejsze, i stawić czoła gangom Berlina, Wiednia i Marsylii? 

Kanciarze (2024) - recenzja 1. sezonu serialu [Netflix]. Siła tkwi w szczegółach

Jedną z największych zalet „Kanciarzy” jest jego realizm. Twórcy serialu nie boją się pokazywać brutalnej strony przestępczego życia. Nie ma tu miejsca na hollywoodzką gloryfikację gangsterów. Zamiast tego widzimy brud, chaos i przemoc, które towarzyszą ich codzienności. Na szczególną uwagę zasługuje również dobrze skonstruowana fabuła. Serial trzyma w napięciu od pierwszych minut, serwując widzom liczne zwroty akcji i zaskakujące rozwiązania. Nie sposób przewidzieć, co wydarzy się za chwilę, co tylko potęguje dreszczyk emocji. Zastrzeżeń nie można też mieć do muzyki — ścieżka dźwiękowa buduje klimat, nadając scenom tempa. 

„Kanciarze” to nie tylko mroczny i brutalny świat. Twórcy umiejętnie dozują czarny humor (niezła ksywa z tym Super Mario), który stanowi doskonały wentyl bezpieczeństwa dla napięcia i brutalności. Dzięki temu serial nie staje się przytłaczający, a widz ma szansę na chwilę oddechu i uśmiechu. Zaletą produkcji jest również gra aktorska. Christoph F. Krutzler, Lukas Watzl, Veysel Gelin, Robert Finster, Jan Georg Schütte, Virginie Peignien, Brigitte Kren, czy Maya Unger tworzą charyzmatyczne i wiarygodne postacie. Z niektórymi można się łatwo się utożsamić. Ich emocje są namacalne, a motywacje z czasem zdają się być coraz bardziej zrozumiałe.

Produkcja nie jest pozbawiona wad, ale nie są to niedoskonałości, które bolą aż tak mocno. Niektórym widzom może przeszkadzać brutalność i wulgaryzmy, które pojawiają się w serialu. Inni mogą narzekać na tempo akcji, które momentami potrafi zwolnić, po bardzo dynamicznym początku. Poza tym serial wymaga od widza pełnego skupienia. Wystarczy moment, chwila nieuwagi, ale stracić wątek i nie poznać wielu szczegółów, tudzież elementów, tworzących jedną wspólną całość. Ale to drobne mankamenty, które nie psują ogólnego odbioru serialu.

Kanciarze (2024) - recenzja 1. sezonu serialu [Netflix]. Niezła ekipa na pokładzie

„Kanciarze” to zdecydowanie jeden z lepszych niemieckich seriali kryminalnych, jakie dane mi było ostatnio oglądać. To mroczna, brutalna i wciągająca historia o ludziach, którzy balansują na granicy dobra i zła. Serial z pewnością nie jest dla wszystkich, ale ci, którzy szukają mocnych wrażeń i nie boją się brutalnej rzeczywistości, z pewnością nie będą zawiedzeni.