Polacy zachwycą realistycznym RPG z MOCNĄ opowieścią? The Vernyhorn może zaskoczyć
Małe studio z Kielc zaprezentowało materiał z The Vernyhorn i produkcja nie bez powodu wzbudza duże zainteresowanie wśród graczy. Poznajcie ten intrygujący tytuł.
The Vernyhorn to trzecioosobowe, „filmowe” RPG z otwartym światem, inspirowane takimi klasykami jak Baldur’s Gate, Wiedźmin czy Icewind Dale. Ekipa od początku podkreśla, że nie goni za gigantyczną mapą, tylko skupia się na tym, co najważniejsze: mocnej opowieści, gęstej atmosferze i emocjach, które mają zostać z graczem długo po napisach końcowych. Zamiast setek znaczników - klimatyczne lokacje, dialogi zmuszające do myślenia i chwile przeplatane charakterystycznym żartem oraz ironią.
Rdzeniem gry ma być osobista historia o winie, wierze i przetrwaniu. Wcielamy się w mężczyznę, który próbuje poukładać swoją przeszłość w świecie rzadko dającym nadzieję. Rozgrywka ma być prosta, ale przemyślana - oparta na sprawdzonych systemach RPG, które przetrwały próbę czasu, bez niepotrzebnego przeładowania mechanikami i z szacunkiem do czasu gracza. Niektóre rozmowy mogą w ułamku sekundy przerodzić się w konflikt, a słowa naprawdę ważą tu tyle co stal.
Twórcy zachwycają też podejściem do świata przedstawionego. Lasy, bagna i góry zostały odtworzone dzięki skanom 3D prawdziwych miejsc, a drewniane kościoły, kamienne mury czy narzędzia przeniesiono do gry z realnych lokacji w Polsce. Kraina ma żyć własnym rytmem - zmieniająca się pogoda, światło, ludzie i zwierzęta budują wrażenie miejsca, które oddycha, a nie tylko stanowi tło do kolejnych zadań. Do tego dochodzi „codzienność przeszłości” inspirowana wczesnym średniowieczem Europy, tworzona we współpracy z rekonstruktorami.
Szczególne wrażenie robi system walki. Starcia na miecze zarejestrowano w motion capture z udziałem mistrzów, więc ruchy są przyziemne, ciche i precyzyjne – bliżej im do brutalnej walki o przetrwanie niż spektakularnego baletu pod blockbuster. Każda wyprawa wymaga przygotowania: jedzenia, odpoczynku, odpowiedniego ubioru. Nie chodzi o męczenie gracza, ale o szacunek do świata i poczucie, że wrogi, surowy teren trzeba traktować poważnie.
