Tomassowe Bajania #5 - Gatunek wracający do łask.

Pogoń za prezentami, sprzątanie domu, ubieranie choinki i uśmiercanie bogu ducha winnego karpia. To wszystkim nam zaprząta głowy przed świętami Bożego Narodzenia. Świąteczna gorączka w pełni. Wszystko po to, aby przez święta siedzieć w domu i opychać się smakołykami do syta. Obowiązkowo w Wigilię Pasterka, a w święta wizyta w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym z błaganiem o pomoc, bo organizm nie domaga z przejedzenia. 

Takie są nasze święta! Ale TB#5 nie będą o tym całym przereklamowanym zamieszaniu zwanym Świętami. Wpis zamierzam poświecić w całości strzelankom FPS. Strzelaniny pierwszoosobowe do niedawna nie należały do moich ulubionych gatunków gier. Ba ! Byłem wręcz ich wrogiem. Zalewała mnie krew, gdy czytałem o fascynacji [gra]Battlefield 3 (PS3)[/gra], czy o tym jakie to nowe Call of Duty jest zajebiste. Może było tak z prostego powodu. Wszyscy grali w moim otoczeniu w FPS-y, a ja jak to ja, zawsze staram się być inny i w pewien sposób na przekór zacząłem nienawidzić ten gatunek gier. Myślę sobie jednak, że powód mógł być całkiem inny, bo aż tak przekorny to ja nie jestem. Ale zacznijmy od początku….

Pamiętam jak po raz pierwszy u kumpla na kompie zagrałem w Quake 3 Arena, Unreal Tournament, Soldier of Fortune i Kiss Psycho Circus. Strzelaniny pierwszoosobowe były dla mnie nowością. Podobnie jak sterowanie za pomocą klawiatury i myszki, którego nauka nie była dla mnie łatwa. Jednak w miarę upływu czasu opanowałem sterowanie i gra w FPS-y  była dla mnie mega frajdą. Kampanie w Soldier of Fortune i Kiss Psycho Circus wspominam z wypiekami na twarzy. Dziesiątki godzin cudownej zabawy z kumplami. Potem na PSX-a zawitał [gra]Quake II (PS One)[/gra]. Sterowanie na padzie za pomocą przycisków L i R było dość dziwne na początku, ale po kilku dłuższych chwilach gry szło się do niego przyzwyczaić. Pamiętam, że kampania szła mi bardzo opornie, ale gra przeciwko żywemu przeciwnikowi, który siedział obok na kanapie była jednak niezapomniana. Zapewniała długie godziny świetnej zabawy i przyczyniała się do wielu kłótni, w których zawsze chodziło o to samo. Jeden gracz posądzał drugiego gracza o oszustwo polegające na spoglądaniu na ekran przeciwnika na podzielonym na dwie części obrazie. Było to zakazane, gdyż pomagało określić położenie przeciwnika na mapie. Jednak wiadome było, że jest to zakaz nie możliwy do wyegzekwowania.

Pomimo wielu miłych wspomnień na jakiś czas porzuciłem nie tylko gry FPS, ale też w ogóle granie. Studia skutecznie mi to uniemożliwiały. Po pewnym czasie po zakupie PS2 postanowiłem powrócić do strzelanek FPS. Zakupiłem [gra]Killzone (PS2)[/gra]. Słyszałem o tej grze wiele dobrego. Z wielkim zapałem podszedłem do tej produkcji. Jednak sterowanie na dwie gałki, choć takie proste i intuicyjne przerosło mnie totalnie. Po paru niepowodzeniach w pierwszym [gra]Killzone (PS2)[/gra] postanowiłem zakończyć swoją przygodę z FPS-ami. Potem zaczęły się kolejne trudne sesje na studiach i ciężki okres w życiu osobistym. Porzuciłem na dłuższy czas granie. Opuściłem całą erę PS2 i prawię całą erę PS3. Powróciłem do grona graczy w grudniu 2013 kupując PS3. Po pewnym czasie opanowałem sterowanie na dwie gałki i postanowiłem nadrobić strzelanki, które mnie ominęły.  Zabawne jest to, że przestałem grać w FPS-y po zapoznaniu się z pierwszym [gra]Killzone (PS2)[/gra], a powróciłem do zabawy z tym gatunkiem grając w [gra]Killzone 3 (PS3)[/gra].

W tym roku grałem w takie strzelanki pierwszoosobowe jak: 

 [gra]Medal of Honor™ (PS3)[/gra]

 [gra]Medal of Honor™ Warfighter (PS3)[/gra]

 [gra]Battlefield 3 (PS3)[/gra]

 [gra]Killzone 3 (PS3)[/gra]

 [gra]Call of Duty: Modern Warfare® 2 (PS3)[/gra]

 [gra]Call of Duty: Modern Warfare® 3 (PS3)[/gra] (w trakcie kończenia)

 [gra]Enemy Front (PS3)[/gra] (w trakcie kończenia)

 [gra]Borderlands 2: Game of the Year Edition (PS3)[/gra]

 [gra]Crysis® (PS3)[/gra] (w trakcie kończenia)

 [gra]Wolfenstein: The New Order (PS3)[/gra]

 [gra]Far Cry® 3: Blood Dragon (PS3)[/gra] (w trakcie kończenia)

Najbardziej urzekły mnie takie produkcje jak [gra]Medal of Honor™ Warfighter (PS3)[/gra], [gra]Wolfenstein: The New Order (PS3)[/gra], [gra]Borderlands 2: Game of the Year Edition (PS3)[/gra] oraz [gra]Killzone 3 (PS3)[/gra], o którym pisałem już wcześniej. Do dziś nie mogę zapomnieć słów Wiliama Blazkowicza, które wypowiedział po tym jak dowiedział się, że Nazistom udało się dotrzeć na Księżyc – „Naziści polecieli na Księżyc !? Jebać Księżyc !” Tekst cudowny jak cały [gra]Wolfenstein: The New Order (PS3)[/gra]. Gierkę odpaliłem bez żadnych większych oczekiwań. Ot tak miał być to kolejny tytuł do ogrania i zapomnienia. A tu taka niespodzianka! Wspaniała rozgrywka, ciekawa historia, dobra grafika i ciekawe zakończenie. Jedna z lepszych gier w jaką kiedykolwiek grałem.

W [gra]Medal of Honor™ Warfighter (PS3)[/gra] bardzo podobało się umieszczenie w grze wątku rodzinnego, który skrytykował w swojej recenzji Musiol. Moim zdaniem pozwolił on graczom bardziej wczuć się w historię przedstawioną w grze. Postacie stały się ludźmi z krwi i z kości, które mają swoje uczucia i rozterki życiowe, a nie są zwykłymi maszynami do zabijania  Nie wiem, czy ktoś ma podobne odczucia, czy może znów jestem osamotniony w swoich odczuciach?

[gra]Borderlands 2: Game of the Year Edition (PS3)[/gra] męczę pomału w wolnych chwilach pomiędzy innymi tytułami. Gra zapewnia wiele godzin cudownej zabawy. Piękna oprawa graficzna cieszy oko. Snajperka rażąca prądem to istne cudo :-) Jestem właśnie w trakcie misji "Where Angels Fear To Tread" i mam 30 level (Salvador).

Kończąc już swoje głupie rozważania proszę Was o zaproponowanie mi w jakie FPS-y na PS3 warto jeszcze zagrać? W planach mam [gra]Call of Duty: Ghosts (PS3)[/gra], [gra]Battlefield 4 (PS3)[/gra] i [gra]Homefront (PS3)[/gra].

Życzę wszystkim wesołych świąt i dużo przyjemnych chwil spędzonych w rodzinnym gronie przed konsolą.