Polskie i dobre - filmy i seriale, których nie znacie. Cudze chwalicie, swego nie znacie
Cudze chwalicie, swego nie znacie - to przysłowie idealnie opisuje stosunek wielu z nas do rodzimej kinematografii. Podczas gdy chłoniemy kolejne zagraniczne hity na platformach streamingowych, możemy przeoczyć prawdziwe perełki polskiego kina i telewizji, które zasługują również na uwagę.
Polskie filmy i seriale ostatnich lat nie tylko dorównują jakością zagranicznym produkcjom, ale często je przewyższają oryginalnością, głębią przekazu i artystyczną odwagą. To właśnie te mniej znane i rozreklamowane tytuły tworzą najbardziej fascynującą część współczesnego polskiego kina - od eksperymentalnych dzieł młodych reżyserów po ambitne seriale poruszające trudne tematy społeczne.
Filmy, które umknęły Twojej uwadze
Mowa ptaków (2019)
Nakręcony na podstawie scenariusza zmarłego Andrzeja Żuławskiego film opowiada o ludziach funkcjonujących na marginesie społeczeństwa - nauczycielu historii, bezrobotnym poloniście, sprzątaczce, kwiaciarce, kompozytorze cierpiącym na trąd i licealistce przygotowującej swój pierwszy film. Te zepchnięte na margines postacie muszą poradzić sobie w świecie, gdzie bezmyślność i podążanie za tłumem stają się dominującą postawą. Film łączy nostalgię z furią, wzniosłość z humorem, tworząc przenikliwy komentarz do polskiej rzeczywistości.
Człowiek z magicznym pudełkiem (2018)
Warszawa, rok 2030. Adam, dotknięty zanikiem pamięci, musi zacząć życie od nowa. Pracuje jako sprzątacz w korporacji, gdzie poznaje Gorię. Gdy ich romans nabiera rumieńców, Adam odkrywa w swoim mieszkaniu stare radio z lat 50., które emituje fale umożliwiające teleportację w czasie. Podczas jednej z podróży Adam "utyka" w 1952 roku, a Goria podejmuje się niebezpiecznej misji sprowadzenia go z powrotem. To niezwykła historia miłości potrafiącej pokonać wszelkie granice czasoprzestrzeni.
Lęk wysokości (2011)
Trzydziestoletni Tomasz to odnoszący sukcesy reporter telewizyjny, który opuścił prowincję, by zbudować karierę w wielkim mieście. Jego spokojne życie zakłóca telefon ze szpitala psychiatrycznego - dowiaduje się, że przebywa tam jego ojciec. Postanawia odnowić zerwany przed laty kontakt i zaopiekować się nim, jednak odnowiona relacja okazuje się trudniejsza niż przypuszczał i doprowadza go niemal do obłędu, stając się okazją do przewartościowania dotychczasowego życia.
Krew Boga (2018)
Film stylizowany historycznie, który wyróżnia się bardzo zindywidualizowanym charakterem. Konopka pokazał w tym obrazie swój kunszt realizatorski oraz dbałość o szczegóły, aby nadać produkcji unikalnego stylu, którego nie da się porównać z żadnym innym polskim filmem nakręconym w XXI wieku. To jeden z najbardziej niedocenianych filmów polskiego kina.
Demon (2015)
Piotr, młody mężczyzna z Anglii, przyjeżdża do Polski, aby poślubić swoją narzeczoną. Ceremonia ma odbyć się w wiejskim domu. Podczas przygotowań do wesela Piotr odkrywa ludzkie szczątki na terenie posiadłości, a od tego momentu zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Podczas wesela zostaje opętany przez ducha młodej kobiety, która zginęła w tajemniczych okolicznościach. Film mistrzowsko łączy elementy horroru i dramatu, poruszając tematy związane z historią i pamięcią zbiorową.
Córki dancingu (2015)
Niezwykłe dzieło wpisujące się w konwencję musicalu z elementami horroru i baśni. Opowiada historię dwóch syren - Srebrnej i Złotej, które trafiają do nocnego klubu w Warszawie z lat 80. XX wieku. Tam odkrywają świat ludzi, pełen muzyki, miłości, ale także mroku i niebezpieczeństw charakterystycznych dla poprzedniej epoki. To opowieść o dorastaniu, przemijaniu i poszukiwaniu własnej tożsamości, która zachwyca oryginalnym podejściem do tematu i nietuzinkowym scenariuszem.
Seriale warte odkrycia
Pajęczyna (2021)
Historia Kornelii Titko, odważnej naukowczyni obdarzonej niezwykłą pamięcią, która w dzieciństwie straciła rodziców oraz starszą siostrę. Jej matka była wybitną fizyczką jądrową za czasów Edwarda Gierka. Po latach w życiu Kornelii pojawia się tajemniczy mężczyzna, który twierdzi, że był oskarżony o zabójstwo jej siostry. Bohaterka rozpoczyna prywatne śledztwo i odkrywa, komu zależało na tym, aby Polska nie dołączyła do grona państw liczących się w atomowym wyścigu. Serial zaskakuje rozmachem, stylizacją PRL-u i tym, jak dobrze łączy thriller szpiegowski z historią kryminalną.
Klangor (2021)
W niewyjaśnionych okolicznościach ginie nastolatka, córka psychologa więziennego. Zdesperowany ojciec rozpoczyna poszukiwania na własną rękę, chociaż wokół sprawy narasta zmowa milczenia. Jednocześnie jego cała rodzina przeżywa kryzys. To mniej znany, ale bardzo mocny serial kryminalny, który wyróżnia się głęboką analizą psychologiczną bohaterów.
Lady Love (2024)
Jeden z najodważniejszych polskich seriali ostatnich lat. Za sterami stoi Bartosz Konopka, a przed kamerą błyszczy Anna Szymańczyk w roli Lucyny Lis. W Polsce szaro, buro i bez perspektyw, więc dziewczyna ucieka do RFN, by sięgnąć po coś więcej w życiu. Z klubu pełnego barwnych postaci trafia do świata branży pornograficznej, szybko stając się jej największą gwiazdą. Serial wibruje kolorami, niebanalnymi dialogami i mnóstwem pikantnych scen, będąc jednym z największych zaskoczeń 2024 roku.
Matki pingwinów (2024)
Społeczna lekcja uświadamiająca widzom trudności rodziców zajmujących się opieką dzieci z niepełnosprawnościami, ale też bardzo ciepły komediodramat. Klara Kochańska i Jagoda Szelc udowodniły, że o niepełnosprawności i rodzicielstwie można opowiadać bez żenady i mitów. Serial wyzbywa się łopatologii, oferując czułe spojrzenie na ludzi takimi, jacy są - ze wszystkimi zaletami i wadami. Z bohaterkami po prostu chce się spędzać czas.
Podsumowanie
Polskie kino i telewizja przechodziły w ostatnich latach prawdziwy renesans, tworząc dzieła, które śmiało mogą konkurować z najlepszymi zagranicznymi produkcjami. Od eksperymentalnej "Mowy ptaków" Xawerego Żuławskiego, przez science-fiction "Człowieka z magicznym pudełkiem" Bodo Koxa, aż po odważną "Lady Love" Bartosza Konopki - te tytuły dowodzą, że polscy twórcy nie boją się podejmować ryzykownych tematów i eksperymentować z formą.
Seriale jak "Pajęczyna", "Matki pingwinów" czy "Klangor" pokazują różnorodność polskiej telewizji, która potrafi łączyć rozrywkę z głębokim komentarzem społecznym. Te produkcje zasługują na znacznie większą uwagę, bo to właśnie w nich kryje się prawdziwa siła współczesnego polskiego kina - odwaga, autentyczność i niepowtarzalny głos w światowej kinematografii. A krótkometrażowe odkrycia?
Nie można zapomnieć o polskim kinie krótkometrażowym, które regularnie zdobywa nagrody na międzynarodowych festiwalach. Filmy takie jak "W moich rękach" Igora Kuny czy "Pomarańcza z Jaffy" Mohammeda Almughanniego otrzymały Grand Prix na Ogólnopolskim Konkursie Filmów Niezależnych, pokazując siłę polskiego kina niezależnego.
Przeczytaj również
Komentarze (6)
SORTUJ OD: Najnowszych / Najstarszych / Popularnych