PSX Extreme 215 od dzisiaj w sprzedaży. PDF już dostępny

 

Emocje, niespodzianki, owacje szczęścia i gry. Mnóstwo rewelacyjnych gier. Jakie było E3 2015, każdy widział. Nie każdy miał szansę zobaczyć osobiście niestety, ale to przecież impreza tylko dla branży. Gorzej, gdy nawet branża nie bierze udziału w największym na świecie corocznym wydarzeniu poświęconym grom wideo. Albo inaczej – bierze tylko zdalnie. Twitter, YouTube, Twitch – to wszystko daje wrażenie uczestnictwa w tym wielkim show. Ale nie oszukujmy się – to tylko WRAŻENIE. PSX Extreme było w Los Angeles jednym z 4 czy 5 polskich mediów. Ja sam znam takowych w kraju minimum drugie tyle – przynajmniej takich, które chcą być traktowane poważnie. A jednak w Convention Center ich nie było. Swoje niusy i informacje opierały na doniesieniach z Internetu. Wewnątrzbranżowo czasami śmiejemy się z „graczy”, którym wystarcza „przejście” gry na YouTubie, a po obejrzeniu paru trailerów gotowi są wystawić finalną ocenę. Lepiej od twórców wiedzą, w jakim aspekcie gra zaliczyła downgrade i co należy poprawić, by było idealnie. Po tegorocznym E3 mam wrażenie, że część polskich mediów mimowolnie przeszła do tej niesławnej grupy, pisząc o czymś, czego tak naprawdę nie poznała. Słuchając i relacjonując opowieści świadków, zamiast samemu wziąć czynny udział w tej jedynej w swoim rodzaju imprezie.

 

 

 

 

Nie piszę powyższego, aby się chełpić swoim pobytem w USA czy wbijać szpilki kolegom po fachu. Znam polskie realia i branżowe problemy – finansowe, korporacyjne, logistyczne i inne. Powyższe to raczej smutne świadectwo aktualnego stanu polskich mediów growych, zwłaszcza tych skierowanych do pasjonatów. W dzisiejszej Polsce ciężko „pisać o gierkach” i przetrwać, a tym bardziej na tym zarabiać. Przeciętny Kowalski nie czyta, tylko zamroczony reklamami, impulsywnie kupuje w marketach. Jeśli czyta, to głównie nagłówki w Internecie podczas porannej kawy. Nam pozostaje wiara w hardkorowców, którzy wychowali się razem z nami i we wszystkich, którzy wspierają nas, kierowani wspólną pasją i miłością do gier wideo. Nie sprzedajemy milionów egzemplarzy, nie odpalamy cygar od studolarówek, co miesiąc walczymy na twardym rynku – ale raz w roku staję na rzęsach, abyśmy byli tam, gdzie jako szanujący się magazyn o grach wideo być powinniśmy. I dziękuję wszystkim, którzy potrafią to docenić. [Grzegorz "Butcher" Drabik]