Rozmowa Mistrza Rezonansa z Noobosławem Hejterowskim

  Zaczęło się całkiem niewinnie. Cokolwiek dawno temu, przy okazji 88. odsłony "W co gracie w weekend?" zauważyliśmy ze squaresofterem, że nasze opinie dotyczące przygód trójki najemników Vashyrona mocno się różnią. Jednego z nas świat przedstawiony i system walki gry zauroczył na tyle, że umieścił go w ścisłej czołówce RPGów 7. generacji, drugi z kolei miał duży problem z wieloma pomniejszymi częściami składowymi tytułu - za dużo zgrzytów. Zamiast więc ograniczać się do suchego, choć opiniotwórczego tekstu, postanowiliśmy darować Resonance of Fate wzmiankę pośród innych klejnotów tri-Ace i... skonfrontować punkty widzenia w dyskusji. Zadanie to okazało się karkołomne (pierwsze pytanie zadane zostało pod koniec marca), ale zwalamy to na mało dynamiczny sposób wymiany poglądów. Całe szczęście operacja zakończyła się sukcesem, a pacjent nie zmarł, czego efekty przeczytacie poniżej. W ramach twistu fabularnego z premedytacją nie podajemy, który z nas odgrywa którą stronę.

 

Zapraszamy do lektury zwłaszcza tych, którzy o grze wcześniej nie mieli pojęcia, mieli tylko mgliste albo nie byli do końca przekonani do tego, czy warto brać się z nią za bary. Jednocześnie liczymy, że tego typu forma znajdzie swoje rozwinięcie w kolejnych obradach na temat burzliwych tytułów. Jako tło do muzyki polecamy Closed Road w wersji B:

 

 

 

 

Noobosław Hejterowski: Pierwsza rzecz, jaką byś zrobił, gdybyś znalazł się w świecie, który przetrwał apokalipsę?

 

 

Mistrz Rezonans: Pierwsza rzecz? Skupiłbym się na przeżyciu. Schronienie, źródło ciepła, broń, zapasy pożywienia - jeżeli mowa o apokalipsie, to każdy jest sam sobie sterem i okrętem, musi więc zadbać o podstawy. Ale dokąd z tym zmierzamy?

 

 

Noobosław Hejterowski: Jak zwykle myślisz o jakichś bzdurach. Nie chciałbyś poznać największego sekretu post-apokaliptycznych światów, czyli skąd laski mają przybory do makijażu? Przecież tusz do rzęs, szminki, pomadki, kredki i inne podkreślacze kobiecej urody nie są potrzebne do życia, ale w jakiś sposób przetrwały zagładę razem z kobietami.

 

Re-l Mayer (Ergo Proxy)

 

Co z tego, że świat prawie przepadł, kobieta i tak musi być pomalowana na bóstwo.

Nie bawi Cię, że najważniejsze w Resonance of Fate jest to, aby znaleźć dla Leanne spray do włosów, żeby mogła sobie je przefarbować z blond na czarne, szkła kontaktowe, żeby wyglądała zupełnie inaczej niż zazwyczaj wygląda, okulary, kocie uszy, czy kozaki w zebrę? Bez jaj. Kto w świecie chylącym się ku upadkowi myśli o takich pierdołach?

 

 

Mistrz Rezonans: Kto myśli? Ano elita myśli! To właśnie zamieszkujący szczytowe piętra Wieży Basel decydenci zwani Kardynałami mogą pozwalać sobie na takie fanaberie. Gdybyś miał tyle kasy i wpływów, co oni, spokojnie mógłbyś zlecać najemnikom takim jak Vash&S-ka przebijanie się przez zastępy dzikich psów i rozlatujących się automatonów na niższych partiach budowli. Wszystko to dla butelki czerwonego wina, nieuschniętego jeszcze kwiatu czy sklepowego manekina... A że po drodze wpadają w nasze ręce jeszcze kosmetyki, nowe ciuchy, a nawet bardziej złożone modele broni palnej? Pracodawca napisał czego chce w kontrakcie, cała reszta to dodatki do zagarnięcia dla nas!

 

 

Noobosław Hejterowski: To i tak tylko preteksty do zabawy system walki, dosyć osobliwym systemem, którego wielu graczy nie rozumie, bo myśli, że tu jest tak jak w innych jrpgach. Naciskasz jeden przycisk i gra się sama przechodzi a tu tak się nie da. Trzeba pójść na arenę i zaliczyć samouczek. Po dłuższej przerwie od Resonance of Fate, trzeba znów przejrzeć samouczek. Aż dziw bierze, że próżnym graczom nie chce się pójść w jedno miejsce, więc mówią, że tu system jest nie do ogarnięcia, czy inne, podobne rzeczy.

 

 

Mistrz Rezonans: Akurat z tymi samouczkami to tri-Ace nigdy nie może dobrze trafić. Pierwsze minuty gry, pierwsza wizyta na arenie - i już dostajesz obuchem pełnego dobrodziejstwa inwentarza, jaki system RoF ma do zaoferowania. A z niektórych możliwości (Tri-Attack, dual-wielding broni) zaczniesz na dobrą sprawę korzystać tak jakoś od połowy gry... Na tę samą przypadłość cierpiała i Valkyrie Profile 2, i Star Ocean 4: The Last Hope. Ale nie warto z tego powodu panikować - przyswojenie sobie podstaw oraz walka z pierwszym bossem, który zawsze jest takim buforem sprawdzającym, czy rozumiesz system, wystarczy ci do dalszego zagłębienia się w grę.

 

 

Noobosław Hejterowski: O jakim pierwszym bossie mówisz? Przecież w RoF dostaniesz już w zęby w pierwszej walce, jak znikną Ci 3 segmenty widoczne na dole zdjęcia.

 

Robisz trzy czynności bohaterskie (akrobatyczny bieg w kierunku liub obok przeciwnika) i masz stan krytyczny, który zakończy się Twoim zgonem. Mam wrażenie, że jak chcesz się nauczyć grać w tą grę to pierwsze co musisz zrobić, to jak najszybciej zapomnieć o samouczku.