Grand Theft Auto 2

Grand Theft Auto 2 jest grą akcji z elementami sandboksa wyprodukowaną przez DMA Design (obecnie Rockstar North) i wydaną przez Rockstar Games na PlayStation i Segę Dreamcast (do sprzedaży trafiła również wersja na GameBoy Color). Tytuł rozwijał formułę pierwszej części prezentując widok z perspektywy lotu ptaka.

GTA2 przenosi nas do bliżej niesprecyzowanego miasta w Stanach Zjednoczonych podzielonego na trzy dzielnice, które są jednocześnie oddzielnymi levelami, do których dostęp otrzymujemy w miarę postępów. Mowa o: Downtown (dzielnica handlowa, znajduje się tam również uniwersytet), Residential District (więzienie, centrum handlowe, elektrownia itd.) oraz Industrial District (dzielnica przemysłowa, tj. port, fabryki itp.). W każdym z tych rejonów miasta rządzą jakieś gangi (łącznie siedem, m.in. Zaibatsu, Yakuza, Hare Krishna i Rosjanie) dla których możemy wykonywać różne zlecenia.

Podobnie jak w “jedynce”, do nowego ‘poziomu’ przechodzimy zdobywając odpowiednią liczbę punktów. Istnieje oczywiście pełna dowolność, w jaki sposób ten pułap osiągniemy. Najłatwiej będzie wykonywać zadania zlecane przez gangsterów, ale nic nie stoi też na przeszkodzie, by zarabiać jak na uczciwego obywatela przystało, tzn. prowadzić taksówkę, autobus albo ciężarówkę. Gangstera czeka jednak ciekawsze życie, zwłaszcza, że po spełnieniu pewnych warunków może być ścigany przez SWAT, agentów specjalnych lub ostatecznie wojsko (o zainteresowaniu reprezentantów konkurencyjnych grup nie wspominając). Gracz może też poświęcić się innym zabawom, jak np. powracającemu Kill Frenzy, które stawia przed nami zadanie wybicia pewnej ilości przechodniów w krótkim czasie, albo rozjeżdżania występujących zbiorowo sobowtórów Elvisa. 

Na marginesie warto wspomnieć, że w “dwójce” zmieniono system zapisu stanu gry na bardziej przyjazny. Teraz nie musimy czekać aż przejdziemy na następny level - możemy zamiast tego udać się do kościoła i tam uiścić stosowną opłatę za zbawienie duszy (50,000 dolarów).

GTA2 otrzymywało dobre oceny, jednak gra nie zachwycała już nowatorstwem jak “jedynka” w swoim czasie. Gorsze opinie zbierały konwersje na konsole, które w wyraźny sposób pocięto, co objawiało się choćby poprzez brak multiplayera i różnych pór dnia (konkretnie to dwóch). Wersja na PlayStation (i GBC) była poza tym bardziej stonowana w kwestii przedstawienia przemocy.