Zielarka po raz drugi

W kwietniu 2024 roku recenzowałem pierwszy sezon tego anime i postawiłem mu ocenę 9. Czy zakończony tydzień temu drugi sezon okazał się być lepszy?

Niby odpowiedź jest oczywista, ale po tym jak zawiodłem się na Spy X Family nie byłem tego taki pewny. Na szczęście nie tym razem. Jednakże, zdaję sobie sprawę, iż w tradycyjnych recenzjach ostateczną ocenę wystawia się, cóż, na końcu. Nie będę tego zmieniał, nawet dla The Apothecary Diaries.

Źródło

Niby to samo, a jednak lepiej

Drugi sezon zaczyna się tam, gdzie skończył się pierwszy. Nie ma więc ani przeskoku czasowego, ani ponownego wyjaśniania wszystkich meandrów pałacowych intryg. No, może lekkie przypomnienie pewnych kwestii, ale nie ma w tym przesady. Zatem, Maomao wciąż pracuje w Pałacu Cesarskim, wciąż jest genialną zielarką i… wciąż bawi tak samo. Do tego Jinshi, którego zamiary wobec dziewczyny stały się jasne już w poprzednim sezonie, choć teraz powoli zaczyna ujawniać swoją tajemnicę.. Napisałem „powoli”? Robi to praktycznie od razu! Oczywiście, tajemnice zdradza widzom, bo powiedzenie tego wprost Maomao jest mu wciąż utrudniane przez scenarzystów. Cóż, przynajmniej w pewnym momencie dowiadujemy się, że ma to coś wspólnego z żabą ( ͡° ͜ʖ ͡°).

Jeśli chodzi o pozostałe postacie, to twórcy zdecydowali się na ciekawą rzecz – zepchnęli na dalszy tor „zbędne”, by wyeksponować nieco lepiej te mniej „wykorzystywane” oraz nowe. I tak, dowiadujemy się nieco więcej o Cesarzu i jego ojcu (czyli poprzednim władcy), jednej z pozostałych konkubin oraz postaci, która w pierwszym sezonie była pokazana dość krótko. Cieszyło mnie w tym coś innego – Maomao już nie jest aż tak genialna (a przynajmniej jest to nieco stonowane). Dzięki temu wreszcie mogę przyznać, że w Pałacu nie mieszkają same głąby, a faktycznie potrafią coś zrobić bez zielarki. Bowiem nawet postacie trzecio- i czwartoplanowe dostały wreszcie trochę oleju do głów.

Choć nie jest idealnie

O ile postaci mógłbym opisywać jeszcze długo, czas napisać coś o fabule. Bez spoilerów będzie trudno, więc napiszę pokrótce. Cała intryga kręci się w zasadzie wokół wspomnianego byłego Cesarza i jego, jakby to ująć, upodobań seksualnych. Poznajemy dość dużo szczegółów z jego życia (i śmierci), przez co ma pośredni wpływ na wydarzenia. Wśród wątków pojawia się znowu kwestia „umarł, ale żyje” oraz, choć nieco na uboczu, narodzin kolejnych potomków obecnego Cesarza.

Fabularnie, drugi sezon wydaje się być okej. Niestety, jak to często bywa, niektóre wątki są mocno rozwleczone, a inne – zbyt powierzchowne. Oglądając to raz na tydzień musiałem co jakiś czas wracać do poprzednich odcinków, by w ogóle ogarniać o co chodzi. Jasne, twórcy co trochę nam przypominają wcześniejsze wydarzenia, ale miałem miejscami wrażenie, że zrobili to zbyt zagmatwane. Do tego stopnia, że w przedostatnim odcinku zostaje nam przedstawiony, nieco łopatologicznie, praktycznie cały sens tej intrygi. I niby wszystko się zazębia, ale i tak można to było zrobić lepiej.

Żeby nie zakończyć tego akapitu marudzeniem to dodam, że samo zakończenie wątku jednej z ważniejszych postaci w tym sezonie był bardzo dobry. Może nie „genialny”, ale miał sens i była w nim jakaś logika. Podobało mi się też coś jeszcze - pokazanie, że świat przedstawiony nie kończy się na Pałacu Cesarskim i pobliskim mieście (a szczególnie jego Dzielnic Czerwonych Latarni), a samo Cesarstwo jest dużo większe.