Kolekcjonerem chciałbym być - Sierpień 2019
Pod względem pieniędzy przeznaczonych na Vitę to mój najokazalszy miesiąc od momentu zakupu kieszokonsolki. Do tego odkryłem jedną z najlepszych gier jakie miałem okazję poznać na Vicie i której bez zastanowienia wystawiłem ocenę 10 choć z pewnością wielu z was będzie tym zaskoczona.
42. LEGO Batman 3: Poza Gotham
Kupiona na OLX za 30 zł. To moja trzecia gra z serii Lego. Wcześniej na Vicie ograłem LEGO Batman 2: DC Super Heroes który mi się bardzo podobał i otrzymał ode mnie ocenę 8/10, oraz LEGO Chima: Wyprawa Lavala który był grą dość średnią którą oceniłem na 6/10. Do poprzednich tytułów miałem mniejsze lub większe zarzuty. W przypadku Batmana 3 zarzutów nie mam żadnych. W końcu graficznie gra prezentuje się odpowiednio ładnie na ekranie Vity. W końcu poziom trudności przez całą grę jest na podobnym, przyjemnym poziomie. W końcu żarty wsadzone tu i ówdzie potrafią rozbawić nawet takiego starego konia jak ja. Do tego nadal świetnie skrojone poziomy pod kieszonkonsolkę dzięki czemu wystarczy kilka minut by przejść cały poziom bez potrzeby przerywania zabawy w połowie gdy przychodzi czas na odłożenie Vity. W dodatku zdobycie platyny nie jest drogą przez mękę zarezerwowaną dla największych wymiataczy. Zdobyć ją jest wstanie każdy. Wystarczy zagrać uważnie każdy etap dwa razy (drugi raz po odblokowaniu wszystkich postaci). Mi zdobycie platyny zajęło łącznie około 15 godzin co jak na grę na kieszokonsolkę jest moim zdaniem czasem odpowiednim. Jak dla mnie to ukryty perła konsol przenośnych (wersja na stacjonarne konsole jest zupełnie inna z tego co zaobserwowałem) i bez większego zastanawiania się oceniam ją na 10/10. Tu po prostu nie ma wad.
43. Bystry jak ...
Gra również kupiona za 30 zł, ale tym razem w jednym z poznańskich sklepów z używanymi grami. Najpierw napiszę co mi się w tej grze nie podoba bo jest to całkowicie oderwane od przyjemności czerpanej z samej gry. Naprawdę nie wiem kto w Sony wpadł na pomysł by akurat tą grę wydać również w pudełku. Ten tytuł kompletnie się w tej formie nie sprawdza. Cała idea tej gry polega na codziennym odpalania tytułu na kilka minut by rozegrać parę gier z których potem wyliczana jest punktacja dla danego dnia. Każdy kto ma Vite zapewne podobnie do mnie uważa, że mało wygodne jest żonglowanie kartridżami. Bystry jak… to naprawdę świetny tytuł, ale nie powinien być sprzedawany inaczej niż w wersji cyfrowej. Skoro napisałem już, że to świetny tytuł to warto napisać dlaczego tak uważam bo oceny w recenzjach zebrał bardzo różne. Mi te kilkuminutowe gry polegające na szybkim pacaniu w oba panele dotykowe wymagające logicznego myślenia przypadły do gustu. Powiem więcej. Wciągnąłem się na tyle, że przez kilkadziesiąt dni dzień w dzień tą grę odpalałem (oczywiście w wersji cyfrowej bo takową dzięki PS+ też mam). Również lokalizacja wiele temu tytułowi daje bo Michał Wójcik z kabaretu Ani Mru Mru świetnie wykonuje swoją pracę. Takich gier na kilka minut moim zdaniem przenośne konsole potrzebują równie mocno co tytułów z co najmniej kilkugodzinną kampanią do których ciężko przysiąść gdy ma się jedynie kilka minut wolnego czasu. Ode mnie 8/10 choć zdecydowanie nie polecam kupowania tej gry w wydaniu pudełkowym.
Karta pamięci 32GB
Najpierw rys historyczny bo to ciekawa sytuacja. Urlop spędziłem z rodziną jak co roku nad morzem u mojej mamy (darmowe noclegi przy 5-osobowej rodzinie robią swoje :D). Podczas jednego z brzydszych dni wybraliśmy się do lokalnego centrum handlowego (to taka nasza tradycja z żoną, że ciuchy kupujemy sobie często właśnie w czasie urlopu bo wówczas jest czas na latanie po sklepach bo z dziećmi zostaje babcia :D). Z ciuchów dla mnie nic nie było za to żona w jednym sklepie wsiąkła na dobre. W takiej sytuacji chadzam do zlokalizowanego w tym centrum elektromarketu. Łażę sobie po nim bez celu gdy nagle oczom moim ukazuje się opakowanie z kartą 32GB dla PS Vita upchniętą gdzieś pomiędzy akcesoria do konsol stacjonarnych. Wziąłem ją zatem i udałem się do sprzedawcy celem przeprowadzenia negocjacji cenowej (ja targuję się wszędzie niezależnie gdzie robię zakupy gdy chcę kupić ostatnią sztukę jakiegoś towaru). Nie będę tu przytaczał całej wymiany zdań i używanych argumentów przez obie strony bo kierownik sklepu spokojnie mógłby stać z pamiątkami na jednym z egipskich bazarów. W każdym razie paręnaście minut nam ta rozmowa zajęła. W końcu stanęło na 220 zł zaczynając od 280 ze strony sklepu i 160 z mojej strony więc spotkaliśmy się dokładnie w połowie drogi. Uważam, że to świetna cena jak na nówkę z 2-letnią gwarancją. Niestety o pomyśle wrzucenia tego zakupu do bloga i co za tym idzie zrobieniu zdjęcia przypomniałem sobie dopiero po powrocie do Poznania gdy oryginalne opakowanie zapewne już dawno zostało przemielone na coś innego zatem zdjęcie jest takie jakie jest :) I teraz pytanie ekstra do czytelników mojego bloga bo liczę na waszą pomoc. Bawiliscie się już w przenoszenie gier z jednej karty na drugą? Istnieje ryzyko, że wysyłając save'y w chmurę Sony potem nie uda mi się ich odpalić gdy gry zainstaluję na nowej karcie? Czy przed instalacją na nowej karcie muszę usunąc tytuły ze starej (niby głupie pytanie, ale na nowej karcie od razu pojawiają mi się ikonki i katalogi przeniesione ze starej więc zastanawiam się czy konsola nie zgłupieje jak tą samą grę będę miał zainstalowaną na obu kartach)? Będę wdzięczny jeśli odpowie mi ktoś kto taki proces w przeszłości przechodził.
I to tyle w sierpniu. Toukiden nadal nie skończony choć na liczniku mam już ponad 130 godzin i już pod koniec lipca myślałem, że jestem przy końcu. Nastąpił jednak kolejny zwrot w fabule i trzeba jechać dalej (co zresztą robię z dużą przyjemnością J) Może we wrześniu w końcu uda mi się ukończyć tą grę.
