Osu! - rytm jest już tylko kliknięciem
Początkowo ten tekst miał iść jako część nadciągającego odcinka GROmady, ale rozrósł się aż tak bardzo, że po konsultacji z Daakiem wpadliśmy na pomysł bym go jednak dał jako osobny blog. I oto jest :)
Zacznijmy od tego czym w ogóle jest Osu. Jest to gra zręcznościowo-rytmiczna (wzorowana na Osu Tatakae! Ouendan z DS-a), w której chodzi o klikanie w kółka w rytm muzyki. Twórcą tego tytułu jest jeden człowiek – Australijczyk Dean Herbert znany także jako Peppy, który nieustannie rozwija grę. Jest to w zupełności darmowa gra. Wystarczy zarejestrować się na tej stronie, pobrać klienta i można zacząć zabawę......choć nie do końca, bo po wejściu do Osu i odpaleniu trybu solo (czyli singleplayer) naszym oczom ukazuje się tylko jedna mapka (resztę sobie trzeba pobrać ze strony gry). Jest to tutorial, który uczy podstaw mechaniki gry. Owszem jak się z czasem okazuje nie nauczy nas wszystkiego, a tylko tego jak sobie radzić na najłatwiejszych mapkach. A potem to radź sobie człowieku sam.
Podstawy Osu
Skoro poruszyłem już temat kółek, to pora bardziej je objaśnić. A więc wokół kółka znajduje się obręcz. Jeśli klikniemy w odpowiednim momencie, to jest gdy zbliży się ona do białej obwódki kółka, to dostaniemy za to 300 punktów, odrobinę za późno to zgarniamy 100, w ostatniej chwili to otrzymujemy tylko 50. A jeśli za późno, to mnożnik spada do zera, a górny pasek odgrywający role niejako naszego życia w grze zaczyna się lekko kurczyć. Tak więc warto mieć wyczucie rytmu, choć zdarzają się mapki w których rytm nie pokrywa się z tempem klikania i wtedy trzeba polegać na wzroku, a nie słuchu. Na szczęście to jest rzadkość.
Tak wygląda wizualizacja kółek
Prócz kółek w Osu występują także slidery. Są to połączone dwa kółka po których trzeba przeciągnąć piłkę. Wtedy gracz musi wpierw kliknąć i przytrzymać przycisk od klikania oraz delikatnie przesuwać mysz w kierunku w jakim jest ustawiony slider , jednocześnie nie wyjeżdżając poza pomarańczowy okrąg. Zazwyczaj są to proste linie, ale na wyższych poziomach to ludzie potrafią robić takie postrzelone slidery, że to głowa mała. Ba ich prędkość jest czasami bardzo zawrotna, ale nie dziwota, skoro im wyższy poziom, tym musi być trudniej co nie?
Slider ze zwykłej skórki
Ostatnim typem obiektów w grze jest spinner. Ten obiekt potrafi najbardziej zmęczyć ręce. Spinner jest wielką kulą, która ma wokół się obręcz. Chodzi o to by trzymać przycisk i jak najszybciej kręcić myszką w kierunku wskazówek zegara lub w przeciwnym, najlepiej w obrębie obręczy. Na dole podczas spinnera, pojawia się miernik szybkości kręcenia, a za kręcenie jak największej liczby obrotów zdobywamy dużo punktów. A są one ważne do końcowego wyniku mapy. Zawodowcy radzą by kręcić jak najmniejsze kółka. Wtedy mamy szansę na sporą liczbę punktów. Jednak może to spowodować nadwyrężeniem sobie ramienia jeśli gracz nie jest przyzwyczajony do tego.
Tak wygląda spinner
Mała informacja o której się dowiedziałem. Obecna domyśla skórka [osu! by peppy] nie posiada obręczy i miernika. Ale info odnośnie tego się przyda, bowiem inne skórki je posiadają. A przynajmniej ta na której gram.
Apropo skórek. Jeśli standardowa wam się nie podoba i szukacie czegoś lepszego, to na tej stronie znajdziecie ich od zatrzęsienia i bardzo łatwo dodacie do gry. Ja jednej używam od ponad 2 lat i nie zamierzam jej zmieniać. Jest dla mnie wprost perfect :D
Interfejs
Omówiłem typy obiektów, a jeszcze nie omówiłem samego interfejsu gry, a dokładnie trybu osu! Standard. Składa się on z paska życia obok którego po prawej znajduje się liczba punktów. Pod punktami znajduje się procentowy licznik obok niego jest timer ukazujący długość piosenki, a w lewym dolnym rogu jest miernik combo. W większości map w tle jest zazwyczaj jakaś animacja.
Przykładowy interfejs
Podstawy mamy za sobą, pora przejść dalej.
Mapki zazwyczaj składają się z kilku poziomów trudności. Są one oznaczane gwiazdkami. Mapy na poziomie Easy są oznaczone od 1 do 1,5 gwiazdki, Normale to od 1,5 do 2,5, Hardy od 2,5 do 3,5, Insane'y od 3,5 do 5, a Expert od 5 wzwyż.
Obecnie latam między Normalami, a Hardami. Bowiem nie zawsze mapa na poziomie Hard musi być bardzo ciężka. Kilka razy się spotkałem z tym, że mapa na Hardzie była wyżej od Normala. I okazało się, że jest łatwiejsza.
Przykładowy screen wyboru mapy
Za przejście każdej mapy dostajemy odpowiednią ocenę:
SS – za przejście mapy na 100 % czyli żadnego missa, i same 300
S – ponad 90% 300, mniej niż 1% 50 i żadnego missa
A – ponad 80% 300 i żadnego missa albo ok 90% 300
B – ponad 70% 300 i żadnego missa albo ok 80% 300
C – ponad 60% 300s
D – poniżej progu 60%
Są też specjalne oceny:
Srebrne SS (SSH) - za 100% skuteczności z modami hidden oraz/albo flashlight
Srebrne S (SH) – za około 90% 300, mniej niż 1% 50 i żadnego missa z modami hidden oraz/albo flashlight.
Pewnie się zastanawiacie, o co chodzi z tym modami hidden i flashlight? Te jak i pozostałe dodatkowe mody zaraz wam wyjaśnię.
Mody
Mody dzielą się na 3 grupy: Ułatwiające, Utrudniające oraz Specjalne. Pierwszą jak i trzecią grupę sobie daruje, bowiem nie wnoszą one do map za wiele interesującego, a raczej służą bardziej zabawie niż szlifowaniu skillów. Skupię się natomiast na grupie modów utrudniających granie.
Okienko wyboru modów
No to zaczynamy!
Hard Rock – tryb, który zwiększa mnożnik punktów z 1,00 do 1,06 i sprawia, że mapa staje się odrobinę trudniejsza. Kółka robią się mniejsze, przez co jest większa szansa na missa. Ostatnio coraz częściej z niego korzystam.
Sudden Death – tryb stworzony dla tych co mają fioła na punkcie przechodzenia mapek bez żadnego błędu. Nie dodaje nic do mnożnika punktów. Zrobisz jednego missa i trzeba zaczynać od nowa. Hardkor nie ma co.
Perfect – jeśli przy wyborze moda kliknie się dwa razy w Sudden Death pojawia się Perfect. Sudden Death jest hardkorem, ale ten jest hardkorem x100. Tutaj nie ma przebacz. Trzeba robić same 300 i nie ma że boli :) Jak to mówi opis na stronie „SS or quit” :D
Double Time – zwiększa prędkość utworu i samej mapki do 150%, a także zwiększa mnożnik z 1,00 do 1,12. Za to skraca czas trwania mapki o 33%. Polecam go używać wraz z Hard Rockiem. Mapki wtedy stają się z 3x cięższe, ale jaka jest satysfakcja z ukończenia ich choćby z full combo. Czasami grywam z HR i DT i niektóre mapki są wtedy bardziej przerąbane. Zwłaszcza te które pod względem muzyki już i tak bez modów są szybkie, a co dopiero gdy jeszcze bardziej się je podkręci. O panie :D
Nightcore – wyskakuje gdy dwa razy się kliknie w Double Time. Tak samo jak w przypadku Perfect nie zwiększa mnożnika. Za to przyspiesza muzykę jeszcze bardziej, a wokal brzmi jakby był śpiewany przez Chipa i Dale'a lub Alvina i Wiewiórki :D
Hidden – poprzednie tryby przy następnych dwóch to były pikuś. W przypadku hiddena wokół kółek nie ma obręczy, więc trzeba wyczuć kiedy kliknąć, a kiedy przeciągnąć kulkę, bo jest niewidzialny slide. Osobiście grałem z 2 razy w tym trybie by go sprawdzić i padłem szybko. A, i tryb ten zwiększa mnożnik z 1,00 do 1,06. Warto go używać gdy zna się już mapki na pamięć.
Flashlight – zmniejsza widoczność na mapie. Widzimy tylko mały fragment wokół naszego wskaźnika, a reszta jest bardzo słabo widoczna. Im większe combo mamy tym widoczność jest coraz mniejsza, a gdy zepsujemy combo, to obraz wraca do oryginalnego stanu. Tak samo jak w przypadku Hiddena, warto go używać gdy zna się cały układ mapki na pamięć. Raz użyłem i to tyle :) Mnożnik zwiększa się do 1,12.
Pozostałe tryby rozgrywki
Prócz trybu osu! Standard w grze są i inne tryby rozgrywki o których napiszę skromniej, bo za wiele w nie nie gram, a które są zupełnie inne od standardowego, bo jak się okazuje - Osu, to nie tylko klikanie w kółka.
Taiko – jeśli graliście kiedyś w rytmiczną grę Taiko: Drum Master, to jesteście w domu. A dla reszty małe wytłumaczenie. W trybie tym chodzi o trafianie pojawiającymi się bębnami w odpowiednim rytmie. W trybie tym występują: Czerwone bębny (przyciski x albo c na klawiaturze) oraz Niebieskie bębny (przyciski z albo v). Prócz zwykłych bębnów podczas rozgrywki pojawiają się też duże bębny w które trzeba trafiać obydwoma przyciskami odpowiadającymi za konkretny kolor. Jednak, jeśli trafimy tylko jednym, to nie tracimy mnożnika, a zamiast 600 punktów dostajemy tylko 300. Gdy pojawia się żółta linia, wtedy można napierdzielać bębnami w obojętnie jakim kolorze z prędkością Miga, choć preferowane jest uderzanie czerwonymi. Jeśli podczas żółtej linii nie będzie się uderzało w bębny, to wtedy nie tracimy combo.
Catch the Beat – najprościej mówiąc tryb gry w którym sterujemy postacią i łapiemy owoce spadające w rytm muzyki. Punktacja jest jednak troszkę inna. Za zwykłe owoce zdobywamy 300 punktów, za duże 100, a za najmniejsze 10. Ominięcie najmniejszych nie wyzeruje nam combo, więc nie musicie się bać jeśli przegapicie jakiś malutki owoc. Końcowa ocena jest ustalana na podstawie precyzji w łapaniu spadających owoców.
SS – 100% precyzji
S – 98.01% do 99.99% precyzji
A – 94.01% do 98.00% precyzji
B – 90.01% do 94.00% precyzji
C – 85.01% do 90.00% precyzji
D – wszystko poniżej 85.00% precyzji.
Postacią sterujemy za pomocą strzałek lewo i prawo na klawiaturze. W połączeniu z lewym Shfitem możemy wykonać tzw. dash dzięki któremu szybciej przesuniemy się w konkretnym kierunku i zbierzemy większą liczbę owoców.
Osu!mania – mógłbym po prostu napisać, że jest to tryb podobny do Guitar Hero, ale nie do końca, bo tam jest potrzebne pięć palców jak się gra na gitarze, a tutaj trzeba grać na dwie ręce?
Gameplayowo jest podobnie jak w Guitar Hero. Na ekranie spadają pojedyncze powiedzmy to nutki, a naszym zadaniem jest kliknąć odpowiedni przycisk w odpowiednim tempie, albo przytrzymać go gdy nutka jest dłuższa. Poziom trudności jest zależny od tego ile przycisków potrzeba do grania w daną mapę. Standardowo jest ich cztery. Ale im wyższy poziom trudności mapy, tym więcej przycisków trzeba będzie używać.
Są dwa style grania. Symetryczny i Od lewej do prawej.
Niebieskie przyciski jak możecie się domyślić odpowiadają za lewą rękę, a czerwone za prawą. Żółty za to to przycisk centralny, który używamy gdy gramy na 5 klawiszy. Lewy Shift lub Ctrl to przyciski specjalne, które używamy gdy gramy na 8 klawiszy.
Poniżej wzór tego jak wygląda ustawienie klawiszy, których trzeba używać pod konkretny poziom trudności.
Z marcowym updatem w 2015 roku, do trybu osu!mania doszedł co-op umożliwiający granie dwóm osobom na jednej klawiaturze. Wtedy to ustawienie przycisków zmienia się na zupełnie inne.
Nie próbowałem jeszcze tego, ale może być zabawnie :)
Oceny są przyznawane podobnie jak w poprzednich trybach:
SS – 100% precyzji (same MAX i/albo 300)
S – ponad 95% precyzji (można mieć S jeśli się zrobiło kilka missów tak jak w CtB)
A ponad 90% precyzji
B – ponad 80% precyzji
C – ponad 70% precyzji
D – wszystko poniżej 70%
Punktacja w osu!manii jest troszkę inna. Najwyższą liczbą jaką możemy zdobyć jest tęczowe 300 (MAX) dostajemy ją za idealny timing podczas dłuższej nutki, potem standardowo 300, 200, 100, 50 oraz miss.
Zapomniałem wspomnieć, że jest to gra głównie dla fanów anime (większość map to openinigi lub endingi anime), ale także fani bardziej zachodnich brzmień znajdą tutaj coś dla siebie. Ba kiedyś szukając zachodnich utworów trafiłem na polski hip-hop! Odniosę się jeszcze do słów hienamasa odnośnie grania w multi. Tak, by zagrać z kimś randomowym, to trzeba mieć ogarnięte granie choćby na Normalach na klawiaturze. Choć jak widzę, to coraz więcej ludzi gra w sieci już na mapach typu Hard. Jednak można czerpać radość z grania po sieci, ale to głównie w gronie znajomych.
Mógłbym jeszcze rozpisać się na temat tworzenia map (w końcu przecież nie biorą się one znikąd, ktoś je musi tworzyć), ale i tak wystarczająco długi tekst już napisałem. Tak więc daruje sobie ten fragment, bo taki mam kaprys ;)
Na koniec mam dla Was kilka filmików z moich wyczynów w osu. Enjoy!
Żeby nie było samej japońszczyzny, to dorzucam filmiki także z zachodnich utworów.
Mam nadzieję, że mniej więcej wyjaśniłem Wam o co biega w tej grze i może uda mi się kogoś zachęcić by samemu spróbował. Uwierzcie lub nie, ale od kilku lat zabierałem się do napisania tekstu o tej grze (gram w osu od przeszło 5 lat z małymi przerwami), aż w końcu tego dokonałem i jestem zadowolony z efektu końcowego :)
