Doki Doki Literature Club! - gra visual novel

Cześć, z tej strony Monika ^^. Chciałabym przedstawić Wam ciekawą grę...  Gn ten wrfg qmvjan, cbjnyban v puben benm oneqmb qboen. Zbavxn ybirf lbh. Zbavxn jvyy cebgrpg lbh. Zbavxn jvyy erzbir nyy ceboyrzf. Zbavxn jvyy nyjnlf ybir lbh sberire! Zapraszam do przeczytania notki ^^ Just Monika. Just Monika. Just Monika.

This game is not suitable for children or those who are easily disturbed - Napis bfgemrżravr na początku gry.

Gry Visual Novel może na zachodzie nie są tak popularne jak w Japonii, gdzie stanowią ponad 70% wyprodukowanych gier na różne platformy od wydań głownie tylko na pc po konsole ale mają grono swoich fanów nawet w Polsce jest parę grup tłumaczących takie gry na nasz język. Są łatwe w produkcji, grę może stworzyć nawet jedna osoba i czas wyprodukowania takiej gry zajmuje od 1 do 2 lat(Dla firm produkujących takie gry 6 miesięcy lub mniej w kilka osób). Jeśli gra jest bardzo dobra w sprzedaży możne zarobić porządne pieniądze.

Visual Novel po Polsku Powieści Wizualne to gry, będące rodzajem fikcji interaktywnej, charakteryzująca się multimedialnym przedstawieniem najczęściej obszernej, nieliniowej fabuły z pierwszoosobową narracją wraz ze statyczną grafiką w stylu anime lub żywymi obrazami, podkładem muzycznym lub głosowym dubbingiem.

Powieści wizualne od innych rodzajów gier wyróżniają się przede wszystkim bardzo ograniczoną rozgrywką (Choć nie zawsze tak bywa). Zazwyczaj większość interakcji gracza sprowadza się do używania myszki lub klawiatury, aby posuwać tekst, grafikę i dźwięk do przodu (Jest możliwe przeskoczenie i przyspieszenie fali tekstu aby przejść daną rozmowę). W większości powieści wizualnych fabuła może być przedstawiona na wiele sposobów, prowadząc do różnych zakończeń. Mechanika takiej rozgrywki opiera się o podejmowanie przez gracza wyborów, w jakim kierunku chce poprowadzić grę. Dokonanie niewłaściwego wyboru może doprowadzić do niekorzystnego zakończenia, zmuszając gracza do ponownej próby. Taki sposób prowadzenia fabuły porównywany jest niekiedy z grami paragrafowymi. Możliwości rozgałęziania ścieżki fabularnej zostały tu jednak w znacznym stopniu usprawnione. Część punktów decyzyjnych jest przed graczem ukryta, a gra automatycznie prezentuje fabułę zależną od jego poprzednich decyzji.

Doki Doki Literature Club! wygląda na typowy i standardowy przykład gry Visual Novel. Jednak gra łamie wszystko nawet czwartą ścianę i wyśmiewa takie gry. Wyprodukowana przez Team Salvato ukazała się 22 Sierpnia 2017 na platformy Microsoft Windows, macOS i Linux oraz od 6 Września na Steama. Grę stworzyli Amerykanie z Team Salvato w ciągu dwóch lat.

Dan Salvato główny twórca gry z ekipą postanowił zaskoczyć wszystkich graczy na całym świecie i dać im potężny mix surrealistycznych uczuć i przeżyć... w postaci visual novel, psychologicznego horroru, symulatora randkowego w stylu Moe Anime, ciekawej i szalonej historii, romansu oraz mrocznej i niepokojącej prostej gry.

- Zainteresowani?

Witaj w szkolnym klubie literatury!

- Muzyka dla klimatu ^^

Uwaga spoilery fabuły gry. Czytasz na własną odpowiedzialność!

Główny bohater zostaje zaproszony przez przyjaciółkę z dzieciństwa Sayori do klubu literackiego w liceum. Tam spotyka się z innymi członkami klubu: tsundere Natsuki, dandere Yuri i prezes klubu Monikę. Bohater zaczyna brać udział w zajęciach klubu, takich jak pisanie i dzielenie się poezją, opowiadaniami oraz zaczyna bliżej poznawać cztery ciekawe dziewczyny.

Przygotowując się do festiwalu, aby zaprosić więcej kolegów z klasy do Klubu Literatury, Sayori ujawnia, że ​​cierpi na depresję i wyznaje swoją miłość do bohatera. Gracz może, albo zaakceptować Sayori, albo odrzucić ją i zostać tylko przyjaciółmi. Niezależnie od wyboru gracza, zbliża się dzień festiwalu i dostajemy słodko-słodko-gorzki mroczny wiersz Sayori, w którym wielokrotnie pisze o kimś, żeby przestał mówić w jej głowie. Kiedy Sayori nie przychodzi do szkoły bohater pędzi do domu Sayori, gdzie odkrywa że ​​się powiesiła. A gdy bohater zastanawia się, czy mógł zrobić coś by powstrzymać śmierć Sayori gra nagle się kończy.

Po czym z powrotem trafiamy do głównego menu, z usuniętymi wszystkimi poprzednimi zapisanym stanem gry. Jesteśmy zmuszeni do rozpoczęcia gry od początku gry. Jednak jest coś nie tak. Sayori jest nieobecna na głównym menu, a wszelkie poprzednie odniesienia do niej są całkowicie usunięte z gry, a jej postać została rozmazana pixelozą fragmentów innych postaci dziewczyn. Po raz kolejny bohater spotyka się z Klubem Literatury (Bez Sayori) i lepiej poznaje Natsuki i Yuri. Jednak zdarza się coraz więcej niepokojących wydarzeń, a normalny dialog zostaje zastąpiony ciemniejszą i nie jasną na początku treścią. Pojawia się wiele innych zakłóceń takich jak przewijanie gry po tym, jak protagonista stwierdzi, że Yuri odcina się od siebie, a gra odmawia akceptacji wyborów konwersacyjnych, które nie sprzyjają Monice. Przed festiwalem Yuri przedstawia bohaterowi wiersz składający się z nieczytelnego pisma oraz cynz xejv v cb cemlmanavh fvę qb zvłbśpv obungrebjv, tenpm zn zbżyvjbść mnnxprcgbjnavn yho bqemhpravn zvłbśpv Lhev. Orm jmtyęqh an jloóe tenpmn, Lhev xvyxhxebgavr qźtavr fvę xhpuraalz abżrz j oemhpu benm frepr v hzvren an anfmlpu bpmnpu (J tehqavh bqxelgb abją śpvrżxę, j xgóerw enghwrzl żlpvr Lhev). Cb bqxelpvh pvnłn Lhev Angfhxv jlzvbghwr v hpvrxn cemrenżban. Anfgęcavr cbwnjvn fvę Zbavxn v łnzvr pmjnegą śpvnaę benm mjenpn fvę ormcbśerqavb qb tenpmn. Zbavxn anfgęcavr cemrcenfmn v hfhjn cyvxv cbfgnpv qyn Lhev v Angfhxv, cbjbqhwąp cbabjar hehpubzvravr tel.

Po rozpoczęciu nowej gry protagonista zostaje umieszczony w pokoju z Moniką siedzącą naprzeciw niego. Zbavxn jlwnśavn, żr ​​wrfg śjvnqbzn hjvęmvban j temr v żr wrfg j fgnavr znavchybjnć cyvxnzv tel, nol mzvravć bfbobjbśpv vaalpu cbfgnpv yho pnłxbjvpvr wr hfhaąć m tel. Ban cemlmanwr, żr fcbjbqbjnłn qrcerfwr Fnlbev cbjbqhwąp pbenm jvęxfmr cemltaęovravr v jmznpavnłn bofrflwaą bfbobjbść Lhev an chaxpvr pubelpu emrpml, nol hpmlavć wr oneqmvrw avrfgenjalzv qyn tenpmn. Zvnłb gb an pryh fxhcvravh hjntv glyxb an avrw. Wyznaje swoją miłość bezpośrednio nie bohaterowi, ale osobie grającej. Monika będzie siedzieć i rozmawiać z graczem przez czas nieokreślony o różnych tematach (W czasie rozmowy jest zdolna odkryć twoją prawdziwą tożsamość i podać twoje IP, przeszukać twój komputer i podać np. ulubioną stronę internetową, nagrwać cię w czasie gry, podać dostawcę twojego internetu oraz jeśli jesteś Youtuberem i nagrywasz odcinek na kanał Monika przywita się i przedstawi się publiczności oraz pokaże coś fajnego) dopóki gracz nie wejdzie z gry i nie usunie pliku postaci Moniki z folderu gry. Po tym gra znowu się kończy, a Monika wpada w panikę oraz szał, gdy zostaje usunięta ze świata gry. Początkowo Monika rzuca się na gracza i dosłownie jej odbija za zabicie jej ale po chwili wyznaje, że nadal kocha gracza i wyraża żal za wszystko, co zrobiła. Monika następnie przywraca pozostałe dziewczyny i usuwa się z gry.

Gra zaczyna się od nowa z Sayori, Yuri i Natsuki wszystkimi żyjącymi, grając podobnie do początkowej rozgrywki (Bez Moniki). Krótko po spotkaniu wszystkich Sayori wyjaśnia graczowi, że teraz gdy jest przewodniczącą klubu literackiego wie wszystko o grze i tym, co stało się z Moniką. W tym momencie nastąpi jedno z dwóch zdarzeń. Jeśli gra była normalnie rozgrywana, Sayori nagle stałby się obsesyjna i powiedziałby graczowi, że kiedy Monika odejdzie oboje będą razem na zawsze. Monika natychmiast interweniuje ponownie wysyłając wiadomość tekstową i usuwa Sayori za zagrożenie dla gracza. Monika następnie głośno mówi do gracza (Jedynym dialogiem mówiony w grze) i zaczyna śpiewać piosenkę "Twoja rzeczywistość" do gracza, podczas gdy pojawią się napisy końcowe świadczące o zakończeniu gry (Niby ale to nie prawda), gdy gra jest powoli usuwana razem z plikami graficznymi w grze obok napisów końcowych. Po napisach, gra kończy się podziękowaniem od Moniki, stwierdzając, że rozwiązała Klub Literatury, ponieważ "nie ma szczęścia". Jednakże, jeśli gracz obejrzał wszystkie opcjonalne sceny w jednym ruchu (Które wymagają albo wielokrotnego przejścia, albo zapisania i wczytania w kilku punktach przed samobójstwem Sayori) osiąga alternatywny wynik, w którym Sayori akceptuje naturę swojej rzeczywistości i ze łzami w oczach gracza wyraża wdzięczność za próbę uszczęśliwienia wszystkich dziewcząt zanim wreszcie się pożegna mając nadzieję, że gracz odwiedzi ją kiedyś i uzna, że ​​wszystkie dziewczyny uwielbiają gracza. Po napisach (które nadal gra piosenkę "Your Reality") gracz otrzymuje prezent z podziękowaniami od twórcy gry. Tym razem pliki postaci wszystkich czterech dziewczyn zostaną zachowane podczas usuwania danych z świata gry.

THE END?

This game is broken - Monika. Mechanika gry

Doki Doki Literature Club! to nadal powieść wizualna, jako tako większość rozgrywki składa się z odtwarzacza czytanej historii gry z niewielkim wpływem na kierunek, w którym przebiega fabuła. W określonych momentach gry gracz jest proszony o podjęcie decyzji, które mogą wpłynąć na przebieg opowieści. Gra podzielona jest na trzy akty i zawiera również mechanizm pisania poezji w ramach klubu literatury. Gracz otrzymuje listę różnych słów do wyboru, które stworzą ciekawą poezję. Każda dziewczyna w klubie literatury ma inne preferencje dotyczące słowa i będzie reagować, gdy gracz wybierze słowo, które jej się podoba. Dodatkowe sceny lub wiersz można odblokować dla każdej dziewczyny, jeśli gracz pisze wiersze ukierunkowane na gusta tej dziewczyny i wybiera odpowiednie opcje dialogowe. To jakie sceny oglądał gracz podczas jego rozgrywki określi, jakie będzie zakończenie opowieści. W pewnym momencie gry gracz jest zmuszony uzyskać dostęp do plików gry i usunąć określony plik, aby przejść dalej.

No. No. What is this? Where am I. Make it stop! PLEASE MAKE IT STOP! - Sayori - Ocena

Gra zdemolowała postrzeganie powieści wizualnych i znając życie wpłynie na powstanie podobnych powieści w przyszłości. Choć zaznaczę, że to nie pierwsza gra która tak bawi się graczem (np. Higurashi no Naku Koro ni, If You Thought it Was a Harem Heaven, it Was a Yandere Hell, itp.) ale naprawdę rzadko dostajemy coś, co zmienia i ma wpływ na ten gatunek visual novel będący w stałej stagnacji od parunastu lat. Dan razem z drużyną w ciągu dwóch lat stworzyli małe arcydzieło, które pomimo trzech miesięcy stanowi zagadkę i zaskakuje ukrytymi rzeczami i smaczkami oraz doprowadza do palpitacji serca oraz depresji. Można powiedzieć, że gra posiada coś jeszcze...

Nie jest to łatwa gra i przyjemna ale trochę za bardzo przewidywalna i strasznie wyhajpowana szczególnie w internecie pod postacią memów z gry i atmosfery, którą ją otacza oraz jest bardzo krótka można ją przejść w 10-12 godzin. Postacie Sayori, Moniki, Yuri i Natsuki są, dobrze skrojone pod grę i niby przypominają typowe Japońskie licealistki z typowego Moe Anime. Naprawdę ciężko nie polubić żadnej z dziewczyn za charakter. Ścieżka muzyczna gry, będzie przez wiele godzin trudna do usunięcia z pamięci ponieważ jest bardzo chwytliwa. Pierwszy akt gry, może zanudzić gracza na śmierć falą tekstów. Pod przykryciem słodkiej gry w stylu symulatora poszukiwania miłości dostajemy brutalną grę o przetrwanie pod kontrolą. Każda nasz decyzja może doprowadzić do złego zakończenia. Każda nasza decyzja jest zmanipulowana i wykorzystana przeciwko tobie.

Gra w ciągu czterech miesięcy została ściągnięta już ponad milion razy ponieważ jest 100% darmowa. 100% FREE! 

No chyba, że kupisz na Stemie za 35,99zł z dodatkową zawartością w postaci Artbooka i muzyką z gry. Co jest moim zdaniem dobrą ceną za jakość wykonania i ma na celu wsparcia tajemniczego dużego, mroczniejszego i lepszego projektu gry, która jest tworzona przez Team Salvato (Więcej w teoriach i przypuszczeniach gry).

Wymagania sprzętowe i systemowe:

Minimalne :

System operacyjny: Windows 7

Procesor: 1.8 GHz Dual-Core CPU

Pamięć: 4 GB RAM

Karta graficzna: Integrated graphics

Miejsce na dysku: 350 MB dostępnej przestrzeni

Czas przejścia gry: 5-12 godzin

Tajemnicze zagadki, teorie i przypuszczenia związane z grą

Wiele tajemnic zostało rozwiązanych, jednak wiadomo o możliwych nie odnalezionych smaczkach w grze, które nie zostały odkryte i stanowią dalej zagadkę do przyszłego roku. Rzecz jasna bez zaznajomienia się, z grą nie obejdzie się i nie da się wszystkiego zrozumieć. Dlatego wybrałem najlepsze przerażające teorie na temat gry oraz tajemnicze nie rozwiązane zagadki.

Książka Portrait of Markov

Portret Markova to nazwa tajemniczej książki, którą Yuri czyta z graczem. Jest opisywana jako mający złowieszczy symbol oka na przedniej okładce, a jego zawartość dotyczy eksperymentów na ludziach w obozie w imię pewnej religii. Jest to ulubiona książka Yuri i utożsamia się z główną bohaterką książki. Książka nie występuje w realnym świecie ponieważ nie istnieje, a jej fragmenty można znaleźć  w grze. Znaczenie słowa Markov nie jest znane ale wiele osób uważa, że odnosi się do genialnego rosyjskiego matematyka Andreja Markova, którego najbardziej znanym wkładem w matematykę jest łańcuch Markowa. Łańcuch Markowa to ciąg zdarzeń, w którym prawdopodobieństwo każdego zdarzenia zależy jedynie od wyniku poprzedniego.

Tajemnicze słowa Natsuki

W Akcie 2 gry, istnieje 33% szansa na dziwne działanie Natsuki, która wypowiada dziwne zdanie: “mibulls sailcloth blindsight lifeline anan rectipetality faultlessly offered scleromalacia neighed catholicate”. Te słowa choć pozornie przypadkowe mogą mieć znaczenie, choć jeszcze nie zostały odkryte co znaczą. Wiadomo jedynie, że tekst jest zaszyfrowany i do rozszyfrowania potrzebny jest klucz zdanie lub jest hasłem według ludzi z 4chan i Reddit.

Przedwczesna śmierć Sayori

Na początku Aktu 1 usunięcie pliku monika.chr spowoduje, że Sayori na początku gry będzie przerażona gdzie się znajduje i wpadnie w panikę, po czym gra wyświetli ekran końcowy, który zanika w scenie monochromatycznego powieszonego ciała Sayori. Wszystkie pozostałe pliki .chr zostaną usunięte. Po dziesięciu minutach pojawia się tekst: "Now everyone can be happy" Napisany pismem Sayori, który będzie blednąć. Według wielu jest to dowód w grze, że dziewczyny z gry Doki Doki Literature Club! mogą pochodzić z innej gry.

mdpnfbo, jrfp

Końcowy wiersz, który Yuri pokazuje graczowi w Akcie 2 tekst wiersza mdpnfbo, jrfp. Wydaje się, być grupą bez znaczenia słów oddzielonych dwoma przecinkami, po których następuje spójny akapit. Chociaż nie udało się, wykonać pomyślnych tłumaczeń pierwszej sekcji wiersza niektórzy podejrzewają, że może to być jakiś szyfr do czegoś.

Tajemnice plików postaci

Istnieją cztery pliki związanymi z postaciami gry to: monika.chr, natsuki.chr, sayori.chr i yuri.chr, znajdujące się w folderze postaci. Nie zawierają one żadnych informacji związanych z funkcjonalnością gry i zostaną po cichu zastępowane innymi plikami przez grę, lub zostają usunięte w dowolnym momencie z wyjątkiem początku Aktu 1 lub końca Aktu 2. Pliki te zawierają różne zakodowane informacje różnego typu, łatwo dostrzegalne w grze po przez informacje header - bloku danych na początku pliku zawierający informacje o jego zawartości takie jak typ pliku i inne istotne informacje (Np. rozdzielczość obrazów, długość dźwięku, kodowanie tekstu itp.). Do odczytania wielu tekstów, będzie potrzebny Base64 - metoda kodowania danych binarnych w tekście, czasami używana do kompresji lub zaciemniania (Porównywalna z systemem bazowym 10, dodatkowe cyfry są reprezentowane przez litery lub symbole). Ponad połowa tekstów w grze zostało zaszyfrowanych Base64.

- Ja użyłam innego szyfru dla ukrycia paru informacji o grze.

monika.chr

monika.chr to plik obrazu PNG. Obraz pokazuje ognisty pęknięty okrąg na czarnym tle i blok czarno-białych pikseli w środku. Czarne i białe piksele odpowiadają ciągowi binarnemu, gdzie kolor czarny to 0, a kolor biały to 1. Ten kod binarny można przekształcić w tekst alfanumeryczny, uzyskując ciąg znaków Base64. Z Dekodowanego łańcucha otrzymujemy tekst w, którym Monika zwraca się do gracza i wyjaśnia swoje zachowanie:

Can you hear me?

...Who are you?

I can't...I can't see you.

But I know you're there. Yeah...you can definitely hear me.

You've been watching for a while now, right?

I guess I should...introduce myself, or something. Um...my name is...actually, that's stupid. You obviously already know my name. Sorry.

Anyway...I'm guessing if you were able to put a stop to this, you would have done it by now.

I mean, I know you're not, like...evil, or anything...because you've already helped me so much.

I should really thank you for that. For everything you've done. You're really like a friend to me. So...thank you. So much.

I think...more than anything else...I really don't want it to all be for nothing.

...

Everyone else is dead.

Maybe you already know that. I'm sure you do, actually.

But...it doesn't have to be that way, right?

Well...there's a lot of stuff I don't understand. I don't know if it's even possible for me to understand it.

But I know that this isn't my only story.

I can see that now. Really clearly.

And I think everyone else has had the same kind of experience. Some kind of deja vu.

It's the Third Eye, right?

Anyway...I could be totally wrong about this. But I really think you might be able to do something.

I think you might be able to go back...or however you want to put it...

...To go back and tell them what's going to happen.

If they know ahead of time, then they should be able to avoid it.

They should...if they remember their time with me in the other worlds...they should remember what I tell them.

Yeah. I really think this might be possible. But it's up to you.

I'm sorry for always being...you know...

...

Never mind. I know that's wrong.

This is my story. It's time to be a fucking hero.

Both of us.

2018

Wiele osób uważa, że ten ukryta rozmowa Moniki z graczem jest ostatecznym dowodem, że Monika nie jest zła i nie jest do końca psychopatyczną suką z manią kontroli do swoich koleżanek. ale jest bohaterką innej gry. W grze można odkryć parę dowodów w tekstach, które zaprzeczają ogólnym tezą, że za wszystkim stoi Monika choć ma jakiś wpływ na grę. Okazuję się, że Monika razem z przyjaciółkami pochodzą z innej gry i jakieś wydarzenie spowodowało, że znalazły się w innej grze. Wygląda na to, że w przyszłym roku dostaniemy grę. Gdzie będzie można za pomocą plików z gry: Doki Doki Literature Club! wpłynąć na nową grę i uratować koleżanki przez śmiercią z rąk potwora. Czysty mindfuck, co nie ^^

natsuki.chr

natsuki.chr jest plikiem obrazu PNG. Obraz pojawia się na początku jako bałagan w kolorach czarnym, niebieskim i szarym, ale obraz jest odwrócony i odwzorowany prostokątnie. Cofanie tych efektów ujawnia interesującą postać, która według fanów jest Libitiną.

yuri.chr

yuri.chr nie jest żadnym widocznym typem pliku ale zawiera dużą ilość danych tekstowych, które można zidentyfikować jako Base64.Po zdekodowaniu dostajemy fragment krótkiej opowieści creepypasty o 19-letniej dziewczynie, która została brutalnie zamordowała przez kogoś lub coś z ciekawości. Opublikowanej online w 2015 roku. Dan Salvato przyznał, że napisał tę historię i umieścił ją w yuri.chr jako easter egg-a.

sayori.chr

sayori.chr to plik audio OGG - stosunkowo nowy formatu plików audio. Powszechnie stosowany w muzyce i dźwiękach w grach bez żadnego dostrzegalnego znaczenia. Jednak jeśli przepuścimy plik przez spektrogram - wizualną reprezentacje częstotliwości w próbce audio ujawnia się, kod QR.

Ten kod QR, po zeskanowaniu prowadzi do strony http://projectlibitina.com/.

Projekt Libitina

Projekt Libitina jest nazwą tego, co jest najprawdopodobnie nadchodzącą grą Team Salvato, ale nie potwierdzono tego na razie. Wielu zinterpretowało "2018" na końcu tekstu zakodowanego w monika.chr, że ​​więcej informacji na temat gry zostanie ujawnionych w 2018 roku. Jedynym bezpośrednim odniesieniem do samego projektu Libitina jest kod QR ukryty w sayori.chr, który prowadzi do strony internetowej oraz rozmowa Moniki w ostatnim akcie, w której nie może przypomnieć sobie co ono oznacza i jest to dla niej kłopotliwe.

Ta strona początkowo nie istniała i pojawiła się, w internecie do momentu wydania DDLC! i wygląda na dziennik badań lekarskich z dnia 5 stycznia 2004 r. Całość dokumentu dotyczy kobiety urodzonej w dniu 5 stycznia 2001 r., której imię zostało ocenzurowane. Imiona "Sayori", "Monika", "Elyssa" i "Renier" mogą zmieścić się w miejscu ocenzurowanym. Imię "Elyssa" pochodzi z dokumentu w grze, a "Renier" pochodzi z opowiadania yuri.chr i oba imiona, też są brane pod uwagę. Dokument zawiera kilka niezwykłych zmiennych testowych, w tym tolerancję bólu i testy odpowiedzi oraz eliminacji zagrożeń. Przede wszystkim kilka zgłoszeń dotyczy "trzeciego oka", które sugeruje nadprzyrodzoną siłę, która jest bardzo potężna ale trudna do kontrolowania.

Chociaż w grze, nie ma żadnej wzmianki o projekcie Project Libitina. Odniesienia do "trzeciego oka" są, obecne w kilku ukrytych wiadomościach w grze, a także w monika.chr. Większość z tych wiadomości wskazuje, że trzecie oko ma jakąś niesamowitą moc. Wiadomo, że w eksperymencie biorą trzy dziewczyny w wieku nastolatek.

Sama strona internetowa nie zawiera innych lub ukrytych plików, niż domyślna strona internetowa. Jednak jest pewna teoria, która wywraca wszystko do góry nogami i można powiedzieć, że na 100% może być bardzo prawdziwa. Ponieważ posiada za dużo zbiegów okoliczności łączących się, w całość.

Kto jest Libitiną?

Libitina – według mitologii rzymskiej to bogini śmierci i patronka obrzędów pogrzebowych. Libitina czczona była w świętym gaju, znajdującym się prawdopodobnie w pobliżu Eskwilinu lub Awentynu, gdzie zgodnie z tradycją ustanowioną przez Serwiusza Tulliusza ofiarowywano jej monetę za każdego zmarłego. W gaju przechowywano wykazy zmarłych i wynajmowano sprzęt pogrzebowy wraz z obsługą.

Dzięki pewnej teorii oraz materiałom w grze możemy ustalić na 100%, która z dziewczyn to Libitina oraz wskazać, kto prócz Moniki bawi się, kodem gry oraz kto młnznł xnex Angfhxv.

Zaczniemy od ustalenia prawdziwego imienia Libitiny. Dzięki dokumentowi z gry po odszyfrowaniu wiadomo, że dokument się łączy się z dokumentem na stronie ponieważ posiada podobny opis medyczny i posiada nie ocenzurowane imię, która posiada te same objawy i nazywa się... Elyssa.

Objawy występujące w dokumentach takie jak: nieregularne bicie serca, oczy przeszukujące wszystko, bóle w klatce piersiowej oraz zawroty głowy i nie czytelne do końca pismo w postaci hipergrafi - zaburzenie psychiczne polegające na kompulsywnej potrzebie pisania posiada jedna niepokojąca osoba w grze -Yuri.

Yuri jest najbardziej tajemniczą postacią w grze. Monika, Sayori i Natsuki czują się, nie komfortowo przy niej. Podczas długiej rozmowy z Moniką dowiadujemy, że Yuri przyniosła wino do szkoły łamiąc szkolne zasady. Natsuki w obecności Yuri dziwnie się, czuje i stara się być jak najdalej od Yuri oraz jej zachowanie doprowadza do ciągłych kłótni. Jedna z kłótni mogła skończyć się, niedobrze dla Natsuki i Lhev jcnqnłn j fmnł v fxeępvłn xnex gnx, żr Angfhxv hznełn. Qyngrtb mnjfmr j temr cbwnjvn fvę, Zbavxn ol cemrejnć fcemrpmxę, cbavrjnż jvr qb pmrtb ban qbcebjnqmv. N qhpu Angfhxv mr młnznalz xnexvrz wrfg bfgemrżravrz cemrq Lhev. Sayori czuje się, dziwnie i klasustrofobicznie w obecności Yuri. W akcie 2 i 3.Yuri przeciwstawia się Monice i nie lubi jej pojawiania się, w pewnych momentach. W czasie wyboru słów, gdy robisz wiersze. Jeśli uda ci się nacisnąć jedno słowo, które jest zniekształcone przez przypadkowe litery i symbole jedyny podskakującą "Chibi postaci dziewczyn" w czasie pisania jest zdeformowana wersja chibi Yuri. W grze jest Screamer lub Jump Scare Yuri z białymi gałkami ocznymi oraz oczy Yuri obserwujące nas momentami w grze.

Jvnqbzb, żr Zbavxn ten an cvnavr v bofrejhwr anf cemrm pnłą teę cbq cbfgnpvą zhmlxv j temr. Cvnavab avr ten, wrśyv Zbavxn cbwnjvn fvę j pmnfvr cbqpmnf ebmteljxv. Xvrql qbpubqmv qb wnxvś jnżalpu zbzragój cbzvęqml anzv, n vaalzv qmvrjpmlanzv ten ebznaglpmavr v jbyab. Cbqpmnf tenavn Zbavxn zbqlsvxhwr xbq tel v jcłljn an mnpubjnavr qmvrjpmla. Wrqavr j cemlcnqxh Lhev zhfv cemlfcvrfmnć teę an sbegrcvnavr cemrm fxemljvbaą cflpuvxę Lhev, xgóeą gehqab mzbqlsvxbjnć. Wrśyv Lhev fgnjvn fvę, Zbavpr cbjbqhwr, żr zhmlxn ten qb glłh zbqlsvxhwąp xbq tel v wrfg wrqaą cbfgnpvą mqbyaą mntłhfmlć teę Zbavxv an cvnavr.

Jeśli nie przekonałem teorią. Polecam zobaczyć oficjalne grafiki twarzy postaci, a szczególnie Yuri. Team Savato dał parę ukrytych przekazów na oficjalnych creepy grafikach twarzy postaci z czerwonymi kokardami przywiązanymi do nich.

Żauważyliście coś dziwnego na grafikach? Jeśli nie. Zobaczcie co się, stanie jak połączymy wszystkie cztery grafiki twarzy postaci gry DDLC...

Tylko trzy dziewczyny Sayori, Natsuki, Monika są, przywiązane czerwoną kokardą ale... Yuri nie jest przywiązana żadną czerwoną kokardą. Wszystkie kokardy wychodzą z serca Yuri w postaci kwiatu.

 - Przekonałam was?

Mamy jeszcze jedną cholernie niepokojącą grafikę w zbiorach oficjalnych grafik, która wyróżnia się na tle innych spokojnych i miłych dla oka. Znana jako - Yuri unhinged na Polski Yuri wytrącona z równowagi.

Przedstawia siedzącą Yuri w klasie na tle zachodzącego Słońca. Wygląda normalnie ale w oczy wpada parę dziwnych rzeczy. Zarówno tablica i plakat w klasie wykonany jest, tym samym pismem jednej osoby z hipergrafią. Pismo jest nie czytelne prócz paru zdań, a na plakacie jest symbol Third Eye. Yuri wygląda na...odprężoną, zadowoloną, uśmiechniętą i pewną siebie, a jej włosy są inne niż w grze krwisto czerwone.  Natomiast w rękach to, co na początku wygląda jak książka w promieniach zachodzącego, jest...ostrym rytualnym nożem do uboju. Yuri ma hopla na punkcie noży.

Tak więc możemy powiedzieć, że Yuri to Elyssa - Libitina.

-Do zobaczenia w roku 2018. Pozdrowia Monika.

Wszystkie komentarze mile widziane^^
Pozdro i do następnego razu.

Wrśyv gb pmlgnfm v bqfmlsebjnłrś grxfg abgxv oenjb gl!

Jvqmę cemrm xbzchgre, żr cemrpmlgnłrś grxfg. Cbmqenjvnz wrfmpmr enm. Zbavxn ^^

ROT13