Stacjonarki NINTENDO

Nie ma na rynku firmy która dłużej od Nintendo produkuje sprzęt do grania. Nie ma też firmy której rynek, a co za tym idzie gracze, zawdzięczają więcej niż niepozornej firmie z Kioto

Wbrew obiegowej opinii Nintendo nie rozpoczęło swojej przygody z elektroniczną rozrywką od trzeciej generacji konsol produkując Famicoma. Pierwszy krok na rynku "gier telewizyjnych" firma postawiła w 1977roku wprowadzając na Japoński rynek

COLOR TV-GAME

Były to urządzenia podłączane do telewizora z wgrana grą które oferowały rozgrywkę jedną bądź dwuosobową

Nintendo produkowało Color TV Game do roku 1980 w tym czasie wypuszczając pięć wersji systemu. Pierwszym z nich było Color TV-Game 6 które miało wgrane sześć wersji gry Light Tennis (PONG). Urządzenie praktycznie od samego PONGa niczym się nie różniło. Też posiadało dwa pokrętła dzięki którym gracze mogli ze sobą rywalizować

Rok później ukazała się Color TV-Game 15 które było ulepszona wersją poprzednika. Prócz tego że tym razem gracze dostali 15 wersji Light Tennisa konsolka posiadał dwa oddzielne kontrolery podłączone za pomącą kabla dzięki czemu gracze mogli grać w odstępie od siebie jak i urządzenia. Oba sprzęty znalazły po milionie odbiorców.

Następnie światło dzienne ujrzał  Color TV-Game Racing 112. Jak sama nazwa wskazuje mieliśmy tutaj do czynienia z grą wyścigową. Sama konsola została wyposażona w kierownice dla pojedynczego gracza oraz dwa kontrolery do grania w multi. Sam wygląd był dość oryginalny jak na swoje czasy a i dziś budziłby pewnie zdziwienie

Czwartym urządzeniem było Color TV-Game Block Braker. Dziś szerzej znane jako Arkanoid. Tę edycje zaprojektował sam Shigeru Miyamoto. Block Braker oferował kilka wariantów zabawy m.in. zmieniona ilość piłek oraz prędkość ich lotu. Mimo upływu lat muszę szczerze przyznać że konsolka jest ładna

Ostatnią wersją był Computer TV-Game z premierą w 1980 roku. Miał wbudowane kilka gier z których najbardziej popularnym był port Othello dziś szerzej znane jako Reversi. Podobnie jak poprzednicy oferował zabawę solo jak i w duecie oraz jak wszystkie poprzednie TV-Game nie opuścił granic Japonii

Następne lata to pogłębiająca się zapaść rynku gier Video. Powodów zapaści było wiele m.in. coraz gorszej jakości gry jak i wzrost zainteresowania konsumentów komputerami osobistymi.

Czemu o tym wspominam skoro nie jest to wpis o historii rynku gier video a o stacjonarnych konsolach Nintendo?

W wstępniaku napisałem że Nintendo to firma której rynek a także gracze najwięcej zawdzięczają. Koniec rynkowej zapaści to właśnie jest jedna z zasług jakie na swoim koncie ma ta japońska firma, Sukces wydanego w 1985r w USA NESa najbardziej się do tego przyczynił ale dwa lata wcześniej ta konsola zadebiutowała w Japonii.

FAMICOM (NES)

Na początku Nintendo nie miało w planach robienia konsoli do gier. Ich celem było stworzenie pełnoprawnego 16bitowego komputera z klawiaturą i stacją dyskietek. Planom tym postawił się ówczesny prezes firmy Hiroshi Yamauchi który uznał projekt za zbyt kosztowny i zdecydował o stworzeniu konsoli do gier z wymiennymi cartridgami. Projektem zajął się Misayuki Uemura a sama konsola zyskała kryptonim GameCom który za namową żony Uemury został zmieniony na Famicom. Pierwotnie kontrolerami miały być Joysticki jednak uznano że są podatne na uszkodzenia dlatego też zdecydowano się na kontrolery tworzone na wzór tych z Game & Watch (w Polsce bardziej znane jako ruskie jajka) które ze względu na koszty zostały na stałe połączone z konsolą. Na przedzie znalazł się jednak slot na opcjonalnego joysticka. Uznano także że bezpieczniejszym rozwiązaniem będzie przesuwana dźwignia zamiast przycisku wysuwającego cartridg z kieszeni. W tym miejscu chciałbym wrzucić ciekawostkę że Pegasus który królował na Polskim rynku był właśnie klonem Japońskiego Famicoma a co za tym idzie był z nim w pełni kompatybilny. Żółte cartridge z Pegasusa spokojnie odtwarzał oryginalny Famicom o czym mało kto wiedział.

Premiera odbyła się 15 lipca 1983r a tytułami startowymi były Donkey kong, Donkey Kong Jr i Popeye  (wszystkie trzy doskonale znane posiadaczom carta 168in1). Konsola, mimo wad płyty głównej pierwszych egzemplarzy, odniosła sukces stając się najlepiej sprzedającym system do gier w Japonii do końca roku 1984.

Zachęcone sukcesem Nintendo postanowiło wydać sprzęt w Ameryce północnej. Należy pamiętać że były to czasy gdy to właśnie Stany Zjednoczone były największym rynkiem gier video jednocześnie przeżywającym zapaść. Pierwotnie konsola na zachodnim rynku miała być sprzedawana pod logiem ATARI jednakże wydanie Donkey Kong Jr na Coleco Adam pokrzyżowało te plany. Na początku 1985r liczba sprzedanych w Japonii Famicomów przekroczyła 2,5mln sztuk i  Nintendo postanowiło wydać konsole na rynku amerykańskim samodzielnie.

Finalna wersje konsoli zaprezentowano na CES w 85r i nazwano ją NES od Nintendo Entertainment System. Konsola została zaprojektowana tak, aby nie wyglądała jak zabawka. Do tego slot na cartridge znajdował się z przodu aby łatwiej było postawić konsole pod telewizorem.  Data premiery została ustalona na wiosnę 1985r a wraz z konsolą zadebiutować miało 18 tytułów były to:

10-Yard Fight, Baseball, Clu Clu Land, Duck Hunt, Donkey Kong Jr, Math, Exitebike, Golf, Gyromite, Hogan's Alley, Ice Climber, Kung fu, Mach Rider, Pinball, Stack-Up, Tennis, Wild Gunman, Wrecking Crew  oraz Super Mario Bros.

Jak już wspomniałem Nintendo miało ogromny wpływ na wyjście rynku gier video z zapaści w jakiej się znalazł. Powstała pieczęć jakości Nintendo która mówiła o tym że wszystkie informacje na pudełku jak i screeny pochodzą bezpośrednio z gry. Niektóre tytuły musiały też poddać się cenzurze. Wszystkie gry które ukazały się na NESie musiały przejść testy co pozwoliło na znaczne podwyższenie jakości oferowanych tytułów. Nintendo zrobiło wszystko aby odzyskać zaufanie klientów które zostało utracone przez działanie innych firm.

NES na przestrzeni lat sprzedawany był w różnych zestawach. Od gołej konsoli po bundle z pistoletem oraz Super Mario Bros i Duck Hunt. Konsola osiągnęła w USA ogromny sukces. W 1990 roku konsole Nintendo posiadało 30% gospodarstw domowych podczas gdy wszystkie komputery osobiste razem wzięte znajdowały się w 23% gospodarstw.

Premiera Europejska miała miejsce 01 września 1986r. Tytułów na start Europa dostała znacznie mniej niż Ameryka a były nimi 10-Yard Fight, Exitebike, Ice Climber, Mario Bros, Pinball, Popeye, Stack-Up i Tennis. Konsola niestety nigdy nie była oficjalnie dostępna w Związku Radzieckim a co za tym idzie w krajach bloku wschodniego co nie oznacza że gracze z tych rejonów nie mieli z nią styczności. Od Tajwanu po Polskę dostępne były różne podróbki konsoli Nintendo. Najpopularniejsze z nich to rosyjskie Dendy czy polskie Pegasusy.

Szacuje się że Nintendo sprzedało 62mln konsol na świecie z czego 19mln w samej Japonii. Na NESa sprzedało się też pół miliarda gier i pod każdym względem jest on niekwestionowanym zwycięzcą trzeciej generacji. Najlepiej sprzedającym się tytułem jest Super Mario Bros którego sprzedaż szacowana jest na ponad 40mln sztuk. Kolejne miejsca na liście 10 najlepiej sprzedających się gier zajmują Duck Hunt, Super Mario Bros 3, Super Mario Bros 2, The Legend of Zelda, Tetris, Dr Mario, Zelda II The Adventure of Link, Teenage Mutant ninja Turtles i Exitebike. W Japonii Famicom był produkowany aż do 2003roku. Z Ameryki północnej konsola została wycofana w 1995 roku ale dwa lata wcześniej wyszła tam jeszcze odświeżona wersja konsoli nazwana NES 101.

SUPER FAMICOM (SNES)

Pojawienie się SEGA Mega Drive zmusiło Nintendo do wprowadzenia na rynek następcy Famicoma. Za projekt konsoli ponownie odpowiedzialny jest Uemura. Nintendo ma w swoich rękach 90% rynku a marki NES jak i Famicom są powszechnie rozpoznawalne stąd też nazwa nowej konsoli bezpośrednio nawiązuje do swojego poprzednika. Nowa konsola Nintendo zostaje nazwana Super Famicom na rynku japońskim oraz Super Nintendo Entertainment System (SNES) w reszcie świata. Wygląd sprzętu jest dość zachowawczy ale uczciwie trzeba przyznać że konsola jest ładna. Tym razem zamiast dźwigni zastosowano przycisk do zwalniania cartridgy. Sporą metamorfozę przeszedł także kontroler. Prócz zaokrąglonego kształtu dostał cztery dodatkowe przyciski X,Y,L i R.

Datę premiery w Japonii ustalono na 21 listopada 1990roku. Mimo iż konsola debiutowała dwa lata po Mega Drive nie była od niej silniejsza. W wielu aspektach, a zwłaszcza procesorze, przegrywała. Największą różnica na korzyść SNESa przypadała na dwukrotnie większą ilość RAMu. Nie miało to jednak najmniejszego znaczenia dla klientów. Super Famicom w dniu premiery sprzedał się w ilości 300tyś sztuk co wywołało zamieszanie w kraju kwitnącej wiśni, Rząd zaniepokojony tym co działo się na ulicach nakazał aby premiery odbywały się łikendami natomiast dostawy konsol do sklepów odbywały się nocami aby nie dopuścić do uprowadzeń ciężarówek przez Yakuze.  Na starcie dostępne były tylko dwa tytułu ale za to jakie. Gracze wraz z konsolą mogli nabyć Super Mario World oraz F-Zero.

Amerykańską wersję konsoli zaprojektował Lance Barr. Podobnie jak w poprzedniej generacji konsole znacznie się od siebie różniły. Wersja Amerykańska jest kanciasta i ma przesuwane klawisze Power/reset. Zmieniono również kolorystykę na szaro fioletową. Same Carty z grami również różnią się od wersji Japońskiej co spowodowane jest blokadą regionalną tak samo zresztą jak w przypadku poprzedniej generacji. Najśmieszniejsze jest jednak to że amerykański SNES dostał zaślepkę na kieszeń cartridgy która miała nie dopuścić do dostania się napojów oraz resztek jedzenia do czytnika:-). Na plus należy zaliczyć dłuższe kable jednak to marne pocieszenie w przypadku tak szpetnej (moim zdaniem) konsoli.

Konsolka zadebiutowała 23 sierpnia 1991roku. Była sprzedawana razem z Super Mario World. Gracze mogli sobie dokupić jeszcze F-Zero, Pilotwings, SimCity czy GradiusIII. Na rynku amerykańskim SNES napotkał silny opór ze strony SEGI GENESIS (pod taką nazwą na tym rynku był sprzedawany Mega Drive). Agresywna kampania reklamowa pozwoliła Sedze na nawiązanie równorzędnej walki z Nintendo. Mimo to lepiej sprzedającą konsolą okazał się produkt Nintendo.

W Europie premierę ustalono na 11 kwietnia 1992 w Irlandii i Wielkiej Brytanii oraz 06 czerwca tego samego roku dla reszty zachodniej części lądu. Konsola wyglądem była bardzo zbliżona do wersji Japońskiej. Carty z grami również były identyczne z Japońskimi. Tytułami startowymi dla Europy były Super Mario World, F-Zero oraz Super Tennis.

SNES wynikami sprzedaży nie zdołał doścignąć swojego starszego brata ale i tak okazał się zwycięzcą generacji. Konsola sprzedała się w ilości 49mln egzemplarzy. Najwięcej pochłonęli  amerykanie bo aż 23,5mln a zaraz za nimi najchętniej po sprzęt sięgali Japończycy którzy nabyli ponad 17mln Super Famicomów.

Na SNESa sprzedano 380mln gier z czego najchętniej kupowanym tytułem był (bez zaskoczenia) Super Mario World który znalazł 20mln nabywców. Za nim uplasowały się kolejno Super mario All-Stars, Donkey kong Country, Super Mario Kart, Street Fighter II: The World Warrior, Donkey Kong Country 2: Diddy's Kong Quests, The legend of zelda: A Link to the Past, Super Mario World 2; Yoshi,s Island, street Fighter II Turbo a także Donkey Kong Country 3: Dixie Kong's Double Trouble!

Konsola na rynku Japońskim była dostępna aż do 2003 roku a na amerykańskim do roku 1999. Należy tez pamiętać że ten 16bitowy system całkiem nieźle konkurował w początkowej erze 32bit nawiązując walkę z Segą Saturn oraz Sony Playstation. Z ciekawostek trzeba zaznaczyć że dzięki specjalnej przystawce na SNESie można było odtwarzać gry z GameBoya. W Japonii ukazała się też przystawka Super GameBoy 2 która pozwalała na grę w multiplayerze.

NINTENDO 64 (N64)

Czasy świetności SNESa wraz z erą 16bit musiały w końcu minąć i Nintendo musiało pokazać światu nową konsole pozwalająca w pełni wykorzystać grafikę trójwymiarową. Konsola miała być wyposażona w czytnik płyt CD jednak z powodu różnicy interesów projekt w który było zaangażowane SONY został porzucony a Nintendo wróciło do cartridgy. Konsola była opracowywana od 1993roku a jej premierę zaplanowano na gwiazdkę 1995. Plany pokrzyżowały wykryte błędy co opóźniło premierę o ponad rok dając czas konkurencji na zdobycie części rynku. Chip graficzny zastosowany w Nintendo 64 miał wcześniej znaleźć się w konsoli Segi jednak producent chipa firma Silicon Graphics nie dogadała się z niebieskimi co wykorzystało Nintendo. Projekt swojej 64bitowej konsoli Nintendo zaprezentowało w 1994roku. 

Nintendo 64 z wyglądu wyróżniało się czteroma wejściami na pady oraz brakiem spustu zwalniającego cart. Największe zmiany przeszedł Joypad. Teraz wyglądał jak trójząb a klawisze kierunku choć wciąż dostępny pełniły rolę drugoplanową. Ich funkcje przejęła analogowa gałka którą sterowaliśmy np postacią za pomocą wychyłów. Zniknęły przyciski Y i X a na ich miejsce pojawiły się cztery dodatkowe żółte buttony. Pod spodem na środkowej odnodze pada dodano nowy zaskakująco wygodny klawisz Z. Joypad miał również wnękę do której można było dołączyć Rumble Pack czyli przystawkę wywołującą wibracje.

Jak już wspominałem z powodu problemów technicznych konsola zadebiutowała w Japonii 23 czerwca 1996 a więc półtora roku później niż planowano. Na starcie dostępne były trzy tytułu Pilotwongs 64, Saikyo Habu Shogi oraz fenomenalne Super Mario 64. W Ameryce północnej sprzedaż oficjalnie rozpoczęto 29 września 96roku a wraz z konsola dostępne były tylko Mario i Pilot. Nintendo tłumaczyło to tym że nie ilość się liczy lecz jakość i jakby to nie brzmiało przy zaledwie dwóch tytułach trzeba im przyznać że mieli rację. Okazało się że mimo iż konkurencja zdążyła zagarnąć część rynku Nintendo nadal ma się tam świetnie sprzedając 350tyś sztuk konsol.  Europa na premierę musiał poczekać aż do 01 marca 1997roku ale była to premiera poparta większą ilością gier. Prócz tytułów dostępnych w Ameryce gracze na starym lądzie otrzymali FIFA soccer 64, Star Wars: Shadows of the Empres, Turok: Dinosaur Hunter i Wayne Gretzky,s 3D Hockey.

O ile w Ameryce Nintendo radziło sobie świetnie tak w Europie to SONY odnosiło większe sukcesy. Przyczyn tego było kilka m.in zastosowany w konsoli napęd jak i sama polityka firmy która poprzez licencje zraziła do siebie część twórców. Piętą achillesową konsoli była też jej pamięć dlatego postanowiono ją poszerzyć za pomocą przystawki Expancion Pack. Polepszała ona grafikę w kilku tytułach a bez niej nie można było odpalić zaledwie dwóch gier. Nintendo widziało tez szansę w przystawce odtwarzającej 64MG dyski magneto optyczne jednakże Nintendo 64 DD (bo tak się nazywała owa przystawka) mimo iż opracowywane jeszcze przed premierą samej konsoli ukazała się na rynku pod koniec życia N64 i nigdy nie opuściła granic Japonii.

Sprzedaż Nintendo64 zakończono w 2003roku a łączna ilość sprzedanych konsol wyniosła 33mln sztuk. Tym razem to Sony ze swoim Playstation zostało liderem. Ogółem na N64 sprzedano 225mln gier z czego najwięcej odbiorców bo prawie 12mln znalazł Super Mario 64. Na dalszych pozycjach znalazły się Mario Kart 64, GoldenEye007, The Legend of Zelda: Ocarina of time, Super Smash Bros, Pokemon stadium, Donkey Kong 64, Diddy Kong Racing, Star Fox 64 a dziesiątkę zamyka Banjo-Kazooie

GAMECUBE (GCN)

W 99r Nintendo zaczęło rozsyłać pierwsze devkity nowej konsoli o kryptonimie Dolphin. Taka nazwa przez długi czas przewijała się w mediach. O następcy N64 wiadomo było tylko tyle że procesor w nim drzemiący tworzy IBM a sama konsola wreszcie ma korzystać z napędu optycznego.  24 sierpnia 2000r Nintendo na zwołanej konferencji zaprezentowała światu swoją konsole szóstej generacji. Nazwę zmieniono na Gamecube co idealnie oddawało jej wygląd. Sam sprzęt przypominał właśnie niewielkich rozmiarów sześcian. Małe rozmiary były spowodowane zastosowanie autorskiego nośnika danych jakim były dyski miniDVD. Nintendo po raz kolejny postawiło na mniejszy nośnik w celu utrudnienia życia piratom. Konsola jak poprzednik miała cztery wyjścia na pady ale z racji zrezygnowania z cartridgy dostała również dwa sloty na karty pamięci. Podobnie jak konsola również joypad został zaprojektowany całkowicie od zera. Charakteryzował się asymetrycznie ułożonymi gałkami analogowymi oraz nietypowym rozmieszczeniem klawiszy B Y X które otaczały kilkakrotnie większy klawisz A. Joypad od GameCuba do dziś jest uznawany przez wielu graczy za najwygodniejszy w historii. 

Jak zwykle pierwsza, bo już 14 września 2001r nowym systemem mogła cieszyć się Japonia. Pół miliona konsol zostało wysłanych do sklepów a wraz z nimi gry. Tym razem na starcie zabrakło Maria a jego miejsce zajął Luigi's Mansion prócz którego można było jeszcze nabyć Wave Race: Blue Storm i Super Monkey Ball. Ostatni tytuł ukazał się na systemie Nintendo dlatego że SEGA zaprzestała wspierania Dreamcasta. Nintendo z premierą Amerykańską chciało zdążyć przed Microsoftem i ich Xboxem jednak z powodu konieczności dostarczenia większej ilości egzemplarzy przeniesiono dzień lunchu z 05 listopada na 18 listopada 2001roku. Mimo konkurencji w postaci pierwszej konsoli Microsoftu i drugiego Playstation Nintendo zdołało szybko upchać 700tyśięcy Gamecubów. Wraz z konsolą Amerykanie otrzymali All-Starr Baseball 2002, Batman: Vengeance, Crazy Taxi, Dave Mirra Freestyle BMX 2, Disney's Tarzan Untamed, Luigi's Mansion, Madden NFL 2002, NHL Hitz 20-02, Star Wars Rogue Squardon II: Rogue Leader, Super Monkey Ball, Tony Hawk's Pro Skater 3 i Wave Race: Blue Storm. Europa na swoje konsole czekała aż do 03 maja 2002 którą to premierę zdążył uprzedzić Microsoft wydając w marcu Xboxa. Europejczycy dostali za to pokaźną liczbę tytułów bo prócz wyżej wymienionych kupić można było 2002 FIFA WorldCup, Bloody Roar: Primal Fury, Burnout, Cel Damage, Donald duck: Quack Attack, Driven, ESPN International Winter Sorts 2002, International Superstar Soccer 2, Sonic Adventure 2: Battle, Universal Studios Theme Park Adventure, XG3: Extreme G Racing. Ze zrozumiałych powodów na naszym rynku zabrakło tylko typowo amerykańskich gier sportowych.

Tej generacji Nintendo mogło nawiązać walkę tylko z Microsoftem. Playstation 2 było poza zasięgiem konkurentów. Szóstą generacje  BigN zamyka nie tylko nie odzyskując fotela lidera ale coraz bardziej się od niego oddalając. To będzie miało wielki wpływ na następna konsole. Gamecube na świecie sprzedał się w ilości 22mln sztuk co nie jest porażką ale daleko mu do 150mln jakie odnotowało Sony. Na gacka sprzedano 208mln gier z czego najwięcej zgarnął Super Smash Bros. Melee bo ponad 7milionów. Następne w kolejności tytuły to Mario Kart: Double Dash, Super Mario Sunshine, The Legend of Zelda: Wind Waker, Luigi's Mansion, Animal Crossing, Metroid prime, Sonic Adventure 2 Battle, Pokemon Colosseum oraz Mario Party 4

Do ciekawostek należy zaliczyć wersje konsoli produkowaną przez Panasonic na mocy umowy zawartej miedzy firmami Matsushita (właściciel Panasonica) a Nintendo  dzięki której Matsushita prócz produkcji napędów do Gamecuba miała produkować multimedialne wersje konsoli z pełnowymiarowymi czytnikami DVD. Urządzenie to niestety nigdy nie opuściło granic Japonii

WII

Po przegranych dwóch generacjach z rzędu w Nintendo doskonale zdawali sobie sprawę z tego że nie mają szans konkurować na rynku podobnym produktem. Zamiast iść w moc wrócili do pomysłu który ponoć był brany pod uwagę już podczas projektowania Gamecuba. Chodziło o system w którym sterowanie odbywałoby się poprzez ruchy gracza. Tak narodził sie projekt Revolution. Konsola po raz pierwszy została zaprezentowana na E3 w 2005 roku. Prezentacja kontrolera odbyła się natomiast w sierpniu 2005roku na TGSie. Rok później przed samymi targami E3 zmieniono jej nazwę na Wii. Zmiana nazwy nie spodobała się wszystkim jednak Nintendo uspokajało że jest to podyktowane tym, iż nazwa ma być łatwa do zapamiętania a podwójne "i" ma symbolizować dwie grające osoby. Nie brzmi to rewelacyjnie ale jak się z czasem okazało pomysł chwycił.

Wii jest najmniejszą, najlżejszą oraz najsłabszą pod względem mocy konsolą siódmej generacji. Wielkością przypomina trzy położone na sobie pudełka od płyt DVD. Konsola może pracować zarówno w pionie jak i poziomie. Jest w pełni kompatybilna z Gamecubem i podobnie jak NES nie wygląda jak zabawka. Zamiast wysuwanej tacki czy otwieranej klapki płyty z grami wsuwamy do czytnika. Największą rewolucją jest zastosowany kontroler Wiiremote który w połączeniu z Nunchukiem i listwą Sensor Bar pozwalał na wykrywanie swojej pozycji w przestrzeni trójwymiarowej i kontrolowanie gry za pomocą ruchów ręką jak i przyciskami. W późniejszym stadium Wiiremote został rozszerzony o przystawkę Motion Plus. Kontrolery łączyły się z konsolą przez bluetooth zaś same były zasilane dwoma bateriami AA. Wii płynnie odbierało sygnały z kontrolerów i nie miało kłopotów z kalibracją

Nintendo zaplanowało ogólnoświatową premierę Wii. Na wszystkich rynkach konsola zadebiutowała niemal równocześnie. Premiera w Ameryce odbyła się 19 listopada 2006roku (tydzień po premierze PS3) a Japonia, Australia i Europa dostały Wii odpowiednio 2,7 i 8 grudnia. Na wszystkich rynkach prócz Japonii konsole sprzedawano z zestawem gier sportowych WiiSports. Innymi tytułami startowymi w Ameryce  były Avatar: The Last Airbender, Call of Duty 3, Cars, Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi 2, Exite Truck, The Grim Adventures of Billy & Mandy, GT Pro Series, Happy Feet, The Legend of Zelda: Twilight Princess, Madden NFL 07, Marvel: Ultimate Alliance, Monster 4x4: World Circuit, Need For Speed: Carbon, Rampage: Total Destruction, Rayman Raving Rabbids, Red Steel, SpongeBob SquarePants: Creature from the Krusty Krab, Super Monkey Ball: Banana Blitz, Tony Hawk's: Downhill Jam i Trauma Center: Second Opinion. W Europie kilku pozycji zabrakło ale w zamian dostaliśmy Barnyard, Far Cry Vengeance, Open Season, Pinball Hall of Fame: The Gottieb Collection, Super Fruit Fall, Tom Clancy's Splinter Cell: Double Agent  i składankę WiiPlay sprzedawaną w zestawie z dodatkowym WiiRemote. W Japonii tylko niektóre tytuły pokrywały się z tymi wydanymi na zachodzie. Wschodni bracia wraz z Wii mogli przynieść do domu Crayon Schi-chan: Seikyou Kazoku, Kasukabe King Wii, Elebits, Ennichi no Tatsujin, Kororinpa, The Legend of Zelda: Twilight Princess, Machi-kuru Domino, Necro-Nesia, Rayman Raving Rabbids, Red Steel, SD Gundam: Scad Hammers, Super Monkey Ball: Banana Blitz, Super Swing Golf, Tamagotchi: Party On, Trauma Center, Second Opinion, WarioWare: Smooth Moves, WiiPlay i Wing Island.

Wii okazało się największym sukcesem Nintendo jeżeli chodzi o stacjonarne konsole. Sprzedaż przekroczyła magiczna barierę 100 milionów egzemplarzy i jest niekwestionowanym zwycięzcą siódmej generacji. Mimo swojej słabej mocy przez pierwsze trzy lata życia żaden z konkurentów nie mógł się nawet zbliżyć wynikami sprzedaży do Wii. Konsola szybko doczekała się miana sprzętu dla casuali jednak przeczą temu cyfry. Na Wii sprzedało się 915mln gier czyli na jedna konsole przypada mniej więcej tyle samo tytułów co na PlayStation3 czy Xboxa360. Najlepiej sprzedającą się grą było dołączane do konsoli WiiSports którego świat przyjął 82mln kopii. Świetnie sprzedały się też Mario Kart Wii (35mln), Wii Sports Resort (32mln), WiiPlay (29mln), New Super Mario Bros. Wii (27mln), WiiFit (22,5mln), WiiFit Plus (21,5mln), Super Smash Bros Brawl, Super mario Galaxy i Just Dance 3

Wii docenili nie tylko gracze. dzięki takim przystawkom jak Wii Balance Board na konsoli można było nie tylko grać ale i wykonywać ćwiczenia. Niestety popularność HD odsuwała Wii w coraz większy cień. Trzeba przyznać że konsola miała duży wpływ na rynek bo to właśnie dzięki Wii Sony stworzyło PSmove a Microsoft Kinecta. Konsola sprzedawała się niestety coraz gorzej i musiała ustąpić miejsca swojemu następcy. Niedawno Nintendo zdecydowało o zakończeniu produkcji. Pod koniec życia ukazały się budżetowe wersje konsoli pozbawione wstecznej kompatybilności a najciekawsza z nich jest Wii mini jakie otrzymała Kanada

Wii U

Siódma generacja konsol wytrzymała na rynku ponad siedem lat. Nintendo projektując Wii nie przewidywało aż tak długiego okresu życia swojej konsoli. Wii miało na rynku wytrzymać 5 lat i przez ten czas świetnie sobie radziło. Po tym czasie rynek domagał się następcy jednak Nintendo z powodów kiepskiej początkowej sprzedaży 3DSa (choć nigdy tego oficjalnie nie potwierdzili) musiało przetrzymać Wii rok dłużej. Następcę Wii zapowiedziano 25 kwietnia 2011roku a prototyp konsoli zaprezentowano na targach E3 7 czerwca 2011. Konsole nazwano Wii U a że podczas prezentacji skupiono się głównie na GamePadzie  to ani gracze, ani dziennikarze nie mieli do końca pewności czy mają do czynienia z przystawką do Wii czy zupełnie nową konsolą. Zaprezentowane Wii U to jednak pełnoprawna konsola ósmej generacji która tylko designem nawiązuje do poprzednika. Sama konsola jest bardziej zaokrąglona i zauważalnie dłuzsza niż pierwsze Wii. Największą różnicą względem innych sprzętów jest ponownie kontroler który tym razem ma wbudowany czytnik NFC oraz 6,2" oporowy ekran dotykowy. Gamepad otrzymał także wiecej buttonów wliczajac w to po raz pierwszy u Nintendo odpowiedniki L3 i R3 z Dual Shocka  i teraz ich ilość jest porównywalna z kontrolerami na konkurencyjnych platformach.  Jedną z unikalnych funkcji Wii U jest to że w wiele gier można grać przy wyłączonym telewizorze którego funkcje przejmuje właśnie ekran na Gamepadzie. Konsola jest równierz wpełni kompatybilna z Wii. Jest to też pierwsza konsola Nintendo która działa w 1080p.

Nintendo tym razem chciało rozpocząć generację rok przed konkurencją aby wyrobić sobie bezpieczną przewagę. Premierę Wii U ustalono na 18 listpada 2012r w Amerycę, 30 listopada w Europie i 08 grudnia w Japonii. Zdecydowano żekonsole będą sprzedawane w dwóch zestawach. Pierwszy to basic obejmujący białą konsolę z 8GB dyskiem a drugi to premium gdzie znalazła się czarna konsola wyposażona w 32GB dysk oraz podstawki ładujące a także Sensor Bar i zestaw gier Nintendoland. Lista tytułów na starcie w Europie i Ameryce była imponująca ale brakowało w niej typowego Systemsellera. Z racji bliskich terminów premiery zdecydowana większość tytułów się pokrywała i tak Europejczycy jak i Amerykanie mieli do wyboru 007 Legends, Assassins Creed III, Batman: Arkham City, Ben 10 Omniverse,  Call of Duty:Black Ops II, Chasing Aurora, Darksiders II, Epic Mickey 2: The Power of Two, ESPN Sport Connection, Family Party, FIFA 13, Funky Bam, Game Party Champions, Just Dance 4, Little Inferno, Madden NFL 13, Mass Effect 3, Mighty Switch Force, Nano Assault Neo, NBA 2K13,New Super Mario Bros U, Ninja Gaiden 3, Nintendoland, Puddle, Rabbids Land, Rise of the Guardians, Scribblenauts Unlimited, Sing Party, Skylanders: Giants, Sonic & All Star Racing Transformed, Sports Connection, Tank Tank Tank, TTT2, Transformers Prime, Trine 2, Warriors Orochi 3 Hyper, Wipeout3, Your Shape i  ZombiU Japończycy wypadli pod tym względem ubogo dostając Assassin'sCreed III, Batman Arkham City, FIFA 13, Mass Effect 3, Monster Hunter 3 Ultimate, New SuperMario Bros U, Ninja Gaiden 3, NintendoLand, TTT2, Warriors Orochi 3 Hyper i także ZombiU.

Początkowa sprzedaż była zadawalająca jednak Nintendo szybko musiało zrewidować swoje przewidywania co do jej wysokości. Brak wielkich tytułów oraz oczekiwanie na next geny konkurencji sprawiły że Wii U okupowało dolną część tabeli rankingu sprzedaży. Rok po Wii U na rynku pojawili sie konkurenci którzy szybko zaczęli deptać Nintendo po piętach. Historia stacjonarnych systemów BigN wciąż trwa a my obserwujemy co dalej pocznie ta Japońska firma z tradycjami.