Strefa zGniotu #1 – Splinter Cell: Double Agent (PC)

Za swojej kadencji gracza grałem w setki gier. Nie można się wiec dziwić że wśród gier wprost rewelacyjnych czy dobijających do miana arcydzieła zdarzały się też te gorsze, te crapy. Kolejny crapiszon uderzył mnie jednak z niespodziewanej strony…

Strefa zGniotu będzie moim nieregularnym kącikiem. Bo nie mam zamiaru katować się żadnymi gniotami. Zazwyczaj wpadam na nie przypadkiem lub z własnej głupoty. Tak było tym razem.

Lubię serię Splinter Cell. Może nawet jestem jej fanem, bo nie licząc kilku gier, przeczytałem kilka książek z serii od ekipy Toma Clancego. Jako że jestem trochę w tyle z serią – zaliczyłem SP 1-3 i Essentials, to teraz nadrabiając zaległości wziąłem się za czwórkę. Grałem co nieco już wcześniej w tę odsłonę na X360, więc miałem jakiś pogląd na sprawę. Jakoś tak się utarło że te serię ogrywam na PeCecie, bo wydawało się że to najlepsza możliwa edycja tej gry. To co ukazało się jednak moim oczom na komputerze było zgoła odmienne od moich wyobrażeń.

Przyczajony ŁebSzot

Oryginał Splinter Cell: Double Agent  trzymam w łapie. Żeby ktoś nie pomyślał że spiraciłem. Otwieram pudełko, dalej płytkę i kładę ją na tacce. Wsysa ją do jednostki centralnej. Dalej już z górki – leci instalacja. Wersja gry już po wszystkich patchach, czyli 1.02a. Lepszej nie znajdziecie. Na PC nie znajdziecie…

Włączam gierkę. Wparowuje do opcji grafiki, co by zmienić wszystko na maxa. Dopiero po kilku minutach gry spostrzegam że gra za Chiny Ludowe nie chcę zapisać moich ustawień i wraca do swoich. Pierwszy zgrzyt. Drugi to rozdzielczość -  nie ma opcji w pełnym 1080p. Co jest? To Chaos Theory miało, a tutaj nie ma? Nawet w Pandorra Tomorrow wystarczyło nadpisać jeden plik by cieszyć się wysoką rozdzielczością. Tutaj też tak próbuję. Poradniki na necie są, ale nic to nie daje. Ludzie mogą, ja nie mogę. Walczę już dobrą godzinę z tymi plikami systemowymi ale nie da rady. Reinstalka poszła kilka razy w ruch. Trzeba zadowolić się rozdziałką 720p. Tyle że widzę wtedy małe okienko na monitorze. Ten nie ma opcji powiększenia, więc kombinator będzie taszczył puchę przed TV żeby podłączyć i powiększyć obraz. Brak większych rozdzielczości wiec jeszcze wybaczam. Z dużym przymrużeniem oka dodać muszę.

Wali zdechłą rybą

Czasu trochę straciłem, a jeszcze nie zacząłem grać. Teraz już startuję. Sam zeskakuje z samolotu wprost do jakiejś rzeczki. Wynurzam się i płynę za jakiś kolegą. Zmieniam nieco perspektywę i nagle tafla wody znika. Sam Fisher nauczył się latać! Nic nie pomaga. Nurkuję, szleję kamerą. Woda nie istnieje, to chyba stan umysłu. Dopływam dalej i wybijam na powierzchnię. Gdzieś dalej przechodzę korytarzem i nagle zapala się światło. Krok w tył nie ma światła. Krok w przód jest. Że niby czujnik ruchu. Dupa. Gra ma kłopoty z oświetleniem. Raz jest, raz nie ma. Taki kaprys. Jest to nagminne. Wchodzę w opcję i dopiero się zczaiłem że gra nie zapisała ustawień. Co za syf…

Natrafiam w internetach na poradniki jak grzebiąc w plikach gry poprawić te nieszczęsną grafikę. Pogrzebałem kolejną godzinkę pewnie żeby to ogarnąć. Tyle że gra nie chciała się załączyć przez te zmiany. No to znowu trzeba było zrobić skrót do pliku .exe i dopisać na końcu –ll. Wtedy gra się obudziła. No ładnie. Przez czas tego pier***nia pewnie przeszedłbym z pól gry.

Epickie potknięcie

W końcu gram. Co najlepsze nie można w grze włączyć jednocześnie antyaliasingu i renderingu HDR. Do końca gry żagluję tymi opcjami, co by zobaczyć kiedy gierka lepiej wygląda. Bez antaliasingu gra często obniża loty w oświetleniu, a z nim przy scenkach walą po gałach jakieś prześwity poprzednich ujęć i jakiś szatański blur. Zmieniam ustawienia jeszcze z jednego powodu. Często gdy ładuje mi kolejny poziom wywala mi grę do pulpitu. Trzeba więc wyłączyć antyaliasing albo to drugie. Wtedy doładuję się w końcu.

Czasami Fisher bawi się w złodzieja i majstruje przy sejfach. Pokazuje się fajna minigierka w której sterujemy przyciskami kierunkowymi. Próbuje otworzyć, ale jakiś typek wchodzi do pokoju to spadam. Wracam za chwilę i przyciski kierunkowe nie działają. WTF?! Ładuję stan raz za razem. Odblokowuję mi przyciski dopiero po kilku restartach, gdzieś po 15 minutach. To się nazywa wydłużanie rozgrywki.

Prawdziwie epickie okazało się zakończenie. SPOILER – Rozbrajam bombę. Gdy to uczynię, gra informuję mnie że zadanie wykonane. Teraz wystarczy obejrzeć zakończenie. Kamera wędruję gdzieś nad poziom i pokazuje wszystko z lotu ptaka. Czekam… Czekam… Czekam… Nic. Restart. Nic. Restar. Nic. Zajebisćie. Nawet endingu nie zobaczę. Jakimś cudem na tablicy gry na GameFaqs.com natrafiam na gościa z tym samym problemem. Ktoś mu radzi by zmienił rozdzielczość. Zmieniam rodzielczosć wiec. Poszło. Super, już myślałem że będę musiał oglądać na youtube.

Jak z dobrej gry zrobić crapa

Oczywiście prócz powyższych potknięć zdarzały się „zwyczajne” bugi i glitche. Jest jednak tego tyle że nie ma sensu tego opisywać. Ten wpis jest ku przestrodze. Chcesz zagrać w Splinter Cell: Dabyl Eżą? Wybierz wersje na X360. Tam nie istnieje nic takiego. Grafika działa jak należy, gra działa jak powinna. Jakim cudem ktoś to przepuścił i wydał na rynek w takiej formie? Jak widać Ubisoft już lata przed Assassin’s Creed Unity potrafiło spieprzyć dobrą grę. Nawiasem mówiąc to swego czasu Splinter Cell też wychodził rokrocznie, aż do tej części.

Jak ogólnie gra zasługuje na 8 (i tyle daję dla wersji na X360) tak blaszakowy port to syf z jakim dawno się nie spotkałem. Mimo crapowatego wykonania, przez wzgląd na bardzo dobrą resztę gry, waham się miedzy 5 a 6/10. Moje zdanie podzielało chyba tylko Cd-Action, bo na gamerankings gra w wersji PC ma średnią ponad 80 %. Jakim cudem? Nie wiem. Dodam po raz kolejny. Nie tykać!

PS. Screeny pochodzą z niezabugowanej wersji gry (konsolowej), bo ja… zapomniałem zrobić z całej tej tej irytacji.

Za tydzień powracają Kulawe historie.