W Królestwach Amaluru zrobiło się mrocznie...

Widok ponurego, pełnego wisielców lasu, który poprzedza iście sielankową scenę, w której zakuty w zbroję rycerz wymachuje zostawiającym ognistą poświatę mieczem - tak, to musi być Kingdoms of Amalur: Reckoning. Mamy tu do czynienia z grą cRPG, która do tej pory nie może zdecydować się, czym tak właściwie chciałby być.Widok ponurego, pełnego wisielców lasu, który poprzedza iście sielankową scenę, w której zakuty w zbroję rycerz wymachuje zostawiającym ognistą poświatę mieczem - tak, to musi być Kingdoms of Amalur: Reckoning. Mamy tu do czynienia z grą cRPG, która do tej pory nie może zdecydować się, czym tak właściwie chciałby być.

Mimo że mój stosunek do tego tytułu jest naprawdę bardzo pozytywny, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że "coś tu nie gra". Ładna, kolorowa oprawa gryzie się tu z projektami przeciwników, którzy na siłę starają się być "straszni". Widać, że kompromis na jaki poszli ludzie odpowiedzialni za ten tytuł, zdecydowanie nie był najlepszym z możliwych rozwiązań.

Oby tylko udało się im dostarczyć olbrzymi, otwarty świat o jakim trąbią od dłuższego czasu - obawy o jego przyszłość wydają się być uzasadnione, gdyż póki co nikt nie wypowiedział się ani na temat jego rozmiarów, ani nie przedstawił nam żadnej mapki.