Digimon World 4

Digimon World 4 (znane w Japonii pod nazwą Digimon World X) jest czwartą odsłoną serii japońskich gier RPG z serii Digimon World. Została wydana w styczniu 2005 r. na konsole Sony PlayStation 2, Microsoft Xbox oraz Nintendo GameCube, a zarówno za developing, jak i dystrybucję odpowiadała firma Bandai.

Oś fabularna gry bazuje na animowanym filmie kinowym Digital Monsters X-Evolution (skąd zapewne człon "X" w japońskim tytule). Jako gracz wcielamy się w jednego z czterech nowych członków organizacji D.S.G. (Digital Security Guard): Agumona, Veemona, Guilmona lub Dorumona, aby zbadać zjawisko błyskawicznie rozprzestrzeniającego się "X-Virusa". Wirus ten infekuje wszystkie dane w świecie cyfrowym, nadpisując dane miejsc i zmieniając Digimony w opętane rządzą walki potwory. D.S.G. zostaje wysłana do akcji, kiedy jedna z platform, Yamato Server, znika w niewyjaśnionych okolicznościach i zostaje zastąpiona przez obcy Doom Server. Istnieją przesłanki, jakoby Doom Server był zawirusowaną wersją Yamato Servera, ale aby to potwierdzić, drużyna musi najpierw zapuścić się do Death Valley, aby uratować szefa ekspedycji Chief Leomona, którego sygnał zanikł po transformacji platformy.

W odróżnieniu od poprzednich odsłon serii, będących grami RPG w konwencji "hodowlanki", dungeon crawlera i jRPGa, Digimon World 4 ponownie zmienia styl rozgrywki, tym razem oferując mechanikę znaną z tytułów hack'n'slash. Gracz spędzi więc większość czasu na oczyszczaniu kolejnych sekcji danej lokacji z potworów, zbieraniu upuszczonych przez przedmiotów i ekwipunku oraz walce z czekającymi na samym końcu bossami - Digimonami poziomu Ultimate oraz Mega wystawionymi na działanie X-Virusa. Wzorem Final Fantasy Crystal Chronicles, DW4 bardzo premiuje kooperacyjną rozgrywkę z maksymalnie trzema innymi graczami - każdy startowy Digimon posiada własny zestaw umiejętności oraz preferowany typ broni, które wydatnie wspomogą przebijanie się przez kolejne fale przeciwników. System walki rozgranicza wachlarz dostępnych czarów na trzy rodzaje (żywiołowy Blast, statusowy Force oraz leczniczy Heal), a zdolności powiązanych z danym typem broni - na aż dziesięć (obuchowe, cięte, kłute, wgniatające, miażdżące, wystrzelone, podmuchowe, siłowe i leczące). Wraz z rozwojem fabuły gracze odblokować mogą w sumie 12 nowych grywalnych postaci w fazie Mega. Zaliczają się do nich m.in. Alphamon, Beelzemon, Imperialdramon (tryby Fighter Mode i Paladin Mode), Gallantmon Crimson Mode czy Susanoomon.

Gra otrzymała od japońskiego magazynku Famitsu ocenę 28/40, jednak reakcje zachodniej prasy były dużo bardziej stonowane. Do najczęstszych wad wymienianych przez recenzentów zaliczano słabo zbalansowany tryb single player, w którym dokuczał zwłaszcza nierówny poziom trudności i przesadnie potężni przeciwnicy, choć oba problemy zanikały po dołączeniu do gry przynajmniej jednego gracza więcej. Tytuł porównywano też mechaniką do wspomnianego Final Fantasy Crystal Chronicles, choć o wyraźnie słabszej narracji, stylu gry i systemie rozgrywki. Tym samym średnia ocen na serwisie oscyluje między 48% (wersja PS2) a 55% (wersja GC).

Wydana na Nintendo GameCube wersja gry nie doczekała się nigdy premiery w regionie PAL. W specjalnie oznaczonych egzemplarzach gry znajdowała się limitowana edycja karty kolekcjonerskiej przeznaczonej do stołowej karcianki Digimon Card Game, DMP-002: Dorumon.