Conan Exiles - Zapowiedź
Słyszeliście, że niedługo ma wyjść nowy Conan? Nie? Spoko, ja też nie. Nie zainteresowałem się tematem dopóki pewnego dnia nie zobaczyłem gameplay'a.
I chociaż nie ja sterowałem postacią to zanurzyłem się w tym świecie jak koń w … ruchomych piaskach pustyni? Ano właśnie pustynia stanie się twoim domem, a na pytanie „jak żyć?” śpieszę się już odpowiedzieć. Craftingiem. I to bardzo mocno rozbudowanym. Zetnij, zerwij, wykop, wytnij, buduj, twórz – powtórz.
Oczywiście nie samym craftingiem Conan żyje. Oprócz tego mamy masę zwierząt oraz przeciwników zarówno uzbrojonych jak i zwykłych dzikusów czyhających na nasze niebezpieczeństwo i pragnących aby nasz bohater po prostu sconał :P. A skona na pewno. Nie raz i nie dwa, w czasie zwykłej eksploracji terenu lub też w poszukiwaniu potrzebnych surowców. Po śmierci traci się cały inwentarz i cofa nas do początku (no chyba, że zbudujemy łóżko, w którym co najmniej raz się kimniemy - ProTip ) i tam się respawnujemy, więc lepiej aby tych zgonów było jak najmniej.
Jeśli chodzi o system walki to znajdzie się tu podstawowy atak, unik oraz garda tarczą (jeśli sobie taką stworzymy) lub też na dystans np.z łuku. Przeciwnicy różnią się lvlem, więc trzeba uważać gdzie się zapędzamy. Sama animacja walki nie spowodowała u mnie efektu – WOW. Na domiar tego zauważyłem w pewnych miejscach dosyć dziwne zachowania przeciwników w czasie walki, ale o tym później. Nie ma czegoś takiego jak np. w Wiedźminie, gdzie każdy atak powoduje u przeciwnika reakcje. Czy to gardę, parowanie lub też zataczanie się po otrzymanym ciosie. We wczuciu się w samą walkę pomaga na pewno fakt, że kiedy otrzymujemy obrażenia na ekranie pojawiają się rozbryzgi krwi.
Zabijając moby oraz NPC i tworząc kolejne przedmioty zdobywasz kolejne schematy, budujesz chatę, rozbudowujesz ją, przekształcasz w twierdze, itd. Tworzysz po prostu swoje małe imperium.
W grze wcielamy się w barbarzyńcę, banitę, wygnańca, którego tytułowy Conan ratuje. Niestety nie wcielamy się w postać samego Arnolda Schwarzenegera, którego przywodzą moje myśli, słysząc słowo „Conan”. Jednakowoż sam edytor postaci jest na tyle rozbudowany, że mając chęć stworzyć takiego Arniego bez problemu da się to zrobić. Początkowo odziany wyłącznie w przepaskę osłaniającą miejsca intymne. W późniejszej fazie gry po uzyskaniu odpowiednich schematów możemy odziewać naszego bohatera w coraz to lepsze szaty.
Nie wspomniałem jeszcze nic o fabule, ale jest ona na drugim jak nie na trzecim planie, gdyż najważniejszy i najbardziej wciągający element gry to właśnie survival. Survival pełną gębą, bo bez wody i pożywienia długo nie zajedziesz.
Wracając do Fabuły. W trakcie gry przeczesując starożytne ruiny możesz poznać starożytną historię świata. Dowiesz się co nieco o dawnych cywilizacjach zamieszkujących te tereny oraz o wydarzeniach mających tu miejsce.
Graficznie Conan Exiles stoi na bardzo wysokim poziomie. Zaobserwować można piękne tekstury i dużą dbałość o szczegóły.
Co do muzyki to nie uświadczyłem jej zbyt wiele, a jeśli już to jest delikatna i klimatyczna. Osobiście myślę że gdyby była zbyt ciężka i mocna, nie dawałaby w pełni skupić się na odgłosach natury oraz całego świata, a nasze zmysły były by po prostu stłumione.
Gra na obecnym etapie ma całą masę niedoróbek typu wieszające się animacje, pojedyncze lagi, dziwnie zachowujący się przeciwnicy, czy też po prostu problemy z teksturami. Mam wielką nadzieję, że do czasu oficjalnego wydania gry, błędy te zostaną usunięte.
Gra będzie oferować otwarty świat z systemem zmiany pogody oraz dnia i nocy, gdzie każdy dzień jest wyzwaniem i wielką przygodą zarazem.
Póki co gra ma być wydana wyłącznie na PC, w późniejszym czasie na Xbox One. Nic natomiast nie wiadomo o wydaniu na konsolę PS4. Być może w przyszłości.
Myśląc, że będę mógł ograć ten tytuł jestem podniecony jak Jehowy, który widzi otwierające się drzwi. I chociaż nie gram po nocach, czuję że niejedną nockę, gdy zanurzę się w świat gry Conan Exiles. Zatem czekam na nią z niecierpliwością. Też tak macie??
Mejniak
