SteamWorld Dig 2 - Robogórnik. Recenzja gry
Jeżeli mamy do wykonania powtarzalną czynność, to w zależności od tego, jak bardzo się nią zainteresujemy, może ona trwać wieki, lub wręcz przeciwnie i nawet się nie zorientujemy, kiedy wskazówki na zegarze zataczają kolejne koła. Gdy jakaś gra potrafi sprawić, że nie zauważymy upływu czasu, to można uznać ją za udaną. Nawet pomimo swoich wad.
SteamWorld Dig 2 to wydana w 2017 roku gra na Nintendo Switch, PC, PS4 i PS Vita oraz przeportowana rok później na 3DS i Xbox One. Jest to kontynuacja SteamWorld Dig z 2013. Podobnie jak za część pierwszą to i za tą produkcją stoi szwedzkie studio Image & Form, odpowiadające również za inne gry z serii SteamWorld jak Heist czy Quest.
Tytuł to metroidvania 2D, w tym roku jest to moja czwarta pozycja o tym gatunku, więc poznałem go już całkiem nieźle. Pod względem mechanik nie ma tu nic wyjątkowo zaawansowanego. Główny cel to kopać coraz bardziej w głąb ziemi i przy okazji zbierać surowce, które później można sprzedać, zdobywając możliwość kupna lepszego sprzętu. Przy coraz bardziej rosnących kosztach ulepszeń będziemy zyskiwać mocniejszy kilof, światło lampy czy pancerz. Pozwala to spędzać jeszcze więcej czasu w tunelach. Osobiście, gdybym mógł, to wracałbym bardzo rzadko, chcąc nazbierać jak najwięcej przed powrotem, ale ogranicza nas ilość zasobów, jakie możemy jednocześnie nieść. Dlatego też inwestowanie w coraz to bardziej pojemny plecak jest dobrym wyborem.
Wraz z kupowanymi bonusami otrzymujemy też modyfikatory dodające jeszcze kolejne ulepszenia. Ilość możliwych posiadanych w jednym momencie, zależna jest jednak od posiadanych przez nas kółek zębatych, te stanowią jeden z rodzajów znajdziek. Warto więc się rozglądać, czy gdzieś na mapie ściana nie ma innego koloru, bo może się kryć tam tajemne przejście pomagające usprawnić nasze umiejętności.
Skoro już przy ukrytych drzwiach jesteśmy to elementem dodatkowym w SteamWorld Dig 2, który jednocześnie stanowi właściwie rdzeń zabawy są jaskinie, gdzie czekają na nas zagadki logiczne i zręcznościowe. Łącznie jest ich przynajmniej 20 i każda z nich oferuje trochę inny rodzaj wyzwania. Często potrzebne będzie używanie jednej ze zdolności zdobywanej w trakcie postępu fabuły jak bieg czy lina z pistolet na wodę. Niektóre potrafią dać bardzo solidny wycisk, więc trzeba przygotować się na trochę irytacji bowiem porażka to nie zawsze nasza wina, a niektóre wyzwania skonstruowane są tak, by nam się zwyczajnie nie udało.
To całe kopanie musi przecież jednak do czegoś prowadzić. W grze Image & Form jest kampania fabularna. Jednocześnie jest to mój największy minus dla całej gry, wątek jest dosyć krótki, bo ukończenie całości powinno zająć 4-6 godzin. Historia to kontynuacja pierwszej części. Wcielamy się w kobietę-robota chcącego odnaleźć swojego zaginionego przyjaciela, bohatera jedynki. Wszystko jest jednak proste, a zadania te prowadzone są głównie na zasadzie „Dotrzyj gdzieś i wróć”. Nawet końcowy plot twist nie interesuje, bo można było się go spodziewać.
Finałowy boss to właściwie jedyny moment, gdy miałem większe problemy, przy większości gry poziom trudności stoi raczej łatwym, dopiero finał zmusił mnie to kilkukrotnego powtarzania pojedynku. Nie wątpię jednak, że gdybym poszedł za alternatywnym, trochę krótszym endingiem to miałbym dużo prościej, bo nie zdążyłem odblokować najmocniejszej zdolności bohaterki. Myślę więc, że spokojnie mogę twierdzić, że wszystkie walki z przeciwnikami są proste, a moby i bossowie stoją tylko na drodze do dalszego kopania.
Oprawa graficzna jest całkiem sporym plusem gry, zaczynając od tego, że nie zdecydowano się na pixelart, co już samo w sobie jest warte uznania. Mapy są całkiem różnorodne i kolorowe. No, o ile nie zabraknie nam światła w lampie. Projekty postaci i robotów są oryginalne i całkiem ładne, jeżeli chodzi o muzykę, to jest kilka nie najgorszych kawałków, ale nic, co zapada w pamięć.
Podsumowując, SteamWorld Dig 2 to dobra gra w swoim gatunku, i to, co ma robić, to robi świetnie. Kopanie w ziemi potrafi przyspieszyć upływ czasu, gdyby tylko gra była dłuższa i może bardziej skomplikowana, to pewnie dałoby się wyciągnąć z tego jeszcze trochę, dwójka to gra 7,5/10, ale kto wie, może jeszcze przyjdzie nam zobaczyć, co się stanie dalej?
