Idealny błękit
Może nie jestem Otaku ale manga i anime towarzyszy mi od przeszło 20 lat. Od momentu kiedy na Polonia 1 zobaczyłem po raz pierwszy Tygrysią Maskę obejrzałem setki innych produkcji. Jeśli miałbym wskazać jedno pełnometrażowe anime , które wywarło na mnie największe wrażenie to wybór byłby tylko jeden. Perfect Blue to tytuł, z którym warto a nawet powinno się zapoznać.
Satoshi Kon jest jednym z moich ulubionych reżyserów. Stworzył zaledwie 5 filmów z których każdy jest nietuzinkowy. Jego kariera dobiegła końca w 2010 kiedy to w wieku 46 lat zmarł. Perfect Blue z 1997 roku było jego debiutem reżyserskim,który zapewnił mu uznanie zarówno krytyki jak i widzów.
Film zaczyna się bardzo niewinnie. Młoda członkini popowego zespołu postanawia za namową agenta porzucić karierę popowej piosenkarki na rzecz aktorstwa. Kariera nie rozwija się tak jakby sobie tego życzyła. Role ograniczają się do kilku kwestii a jedyną szansą na zaistnienie staje się wystąpienie w scenie gwałtu. Za to koleżanki z zespołu po raz pierwszy wydały singla, który zadebiutował na liście 100 najpopularniejszych kawałków. Do tego ktoś ją prześladuje. Głuche telefony, faksy z pogróżkami. W internecie pojawia się blog opisujący praktycznie każda sekundę jej życia. Zawiera nawet takie szczegóły jak którą noga wysiadła z metra lub co w danej chwili myślała. Na domiar złego osoby tam opisane z jej bliższego lub dalszego otoczenia zaczynają ginąć.
Klimat jest naprawdę ciężki. Główna bohaterka ze sceny na scenę stacza się po równi pochyłej. Nie radzi sobie z nowa sytuacją. Oglądając ten film czujesz się jakbyś popadał w obłęd razem z bohaterką. Czy wszystko jest dziełem jej wyobraźni czy jednak naprawdę gdzieś tam czai się prześladowca. Tego dowiecie się oglądając film.
A jeśli przypadnie wam do gustu to z całego serca polecam pozostałe dzieła Satoshi Kon
-
2001: Millennium Actress (Sennen joyū)
-
2003: Rodzice chrzestni z Tokio (Tokyo Godfathers)
-
2004: Paranoia Agent (Mōsō dairinin)
