Odłączeni od prądu cz.2 - Zew Cthulhu

Witam w kolejnej części cyklu poświęconego książkowym grom fabularnym. Dzisiaj chciałbym przedstawić Wam - Zew Cthulhu, który jest oparty na świecie i mitologii wykreowanym przez pisarza H.P. Lovecrafta

Wiele eonów przed nastaniem życia na ziemi...

Gra fabularna Call of Cthulhu ukazała się w roku 1981. Jej twórcą jest Sandy Petersen, wielki fan twórczości H.P. Lovecrafta (na zdjęciu poniżej) - pisarza horrorów, twórcę mitologii i świata Przedwiecznych. 

Kluczowym czynnikiem, który skierował zainteresowanie Petersena ku grom rpg było Dungeons & Dragons. Pierwsze edycje gry zaczerpnęły z D&D pewne elementy m.in. akcja rozgrywająca się głównie w podziemiach (później miejsca akcji zostały znacznie bardziej rozbudowane i zmienione) i walka z potworami je zamieszkującymi. Aczkolwiek sam system nie był i nie jest oparty o d20 (z wyjątkiem specjalnej wersji, która stanowiła eksperyment i została wydana przez Wizards of the Coast).

Na przestrzeni lat, zasady gry zmieniły się w niewielkim stopniu. Do dnia dzisiejszego ukazało się 6 edycji. Siódma jest planowana na 31.10.2013 r. Oprócz podstawowego podręcznika do gry, możemy także zaopatrzyć się w wiele dodatkowych książek, zawierających nowe przygody, bestiariusze. Ich ilość potrafi przyprawić o zawrót głowy. Jest ich naprawdę dużo.

Gra była nagradzana wielokrotnie m.in. w roku 2002 - Origins Award - za produkt o najlepszej oprawie graficznej. Wspomnieć należy także o trzech nagrodach jakie Zew zdobył w roku swojej premiery.

Posłuchaj mej bluźnierczej opowieści...

Fabuła gry podczas sesji, rozgrywać się może w różnych okresach historycznych: w roku 1000 (a nawet wcześniej - np. Starożytny Rzym), 1890, 1920, czasach współczesnych oraz odległej przyszłości. Według opinii sporej części graczy, największą popularnością cieszą się lata 1920 - 35 (fabuła większości opowiadań Lovecrafta rozgrywała się właśnie wtedy). Faktycznie jest to bardzo interesujący okres dla historii świata. Bardzo szybki rozwój gospodarczy Stanów Zjednoczonych, skopanie tyłków bolszewikom przez naszych żołnierzy (może za bolszewikami stały "inne siły" niż te, które podaje się oficjalnie), podnoszenie się państw po I wojnie światowej. Działo się wtedy wiele, ciekawych rzeczy.

Dodatkowo, akcja gry może się rozgrywać na Ziemi, jak i na innych planetach układu słonecznego lub nawet poza nim.

W grze bierze udział Strażnik Tajemnic (Keeper) oraz gracze wcielający się w ludzi pracujących w różnych zawodach (Investigator) np. w detektywów, pracowników naukowych, taksówkarzy, robotników. Strażnik jest narratorem, prowadzi fabułę, tworzy zadania itp. itd. (identycznie jak w opisanym przeze mnie wcześniej D&D. Pozwólcie, że nie będę się powtarzał). Jako gracze, do wyboru mamy tylko rasę ludzką, a wszystko co człowiekiem nie jest - będzie chciało nam zaszkodzić. W przeciwieństwie do Lochów i Smoków, Zew w większym stopniu jest nastawiony na odgrywanie roli. Po nitce do kłębka - tak powinna wyglądać dobrze poprowadzona sesja. Zanim zobaczymy niewysłowione potworności, trzeba będzie przeprowadzić stosowne śledztwo. Na końcu, którego ukaże nam się przerażająca prawda. Odkrywanie tajemnicy - oto kwintesencja Zewu Cthulhu.

Ciekawym novum w grze Call of Cthulhu jest poczytalność (sanity). Wiadomo, że w grach np. fantasy zabicie zombie, smoka czy innej poczwary to normalka. Pytanie jak zachowałby się człowiek w momencie napotkania czegoś, przekraczającego jego zdolność pojmowania w życiu realnym. Widząc hybrydę człowieka i ryby, rzucilibyście się na nią żeby zabić? Czy jednak pojawiłby się histeryczny śmiech, potem krzyk, a na końcu ślina cieknąca z kącika ust? Im więcej w Call of Cthulhu będziemy obcować z rzeczami wykraczającymi poza "normalność", tym gorszy wpływ będzie to miało na naszą psychikę. Będą nas atakowały omamy, halucynacje. Wizja skończenia w kaftanie też jest możliwa (gdy stracimy wszystkie punkty poczytalności). 

Nie mamy tutaj także poziomów doświadczenia. Mamy za to umiejętności, które rozwijamy poprzez korzystanie z nich. Zwiększa to naszą szansę na wyjście z przygody cało, ale nigdy nie dojdzie do sytuacji gdy będziemy nieśmiertelnymi kozakami. Śmierć w Zewie Cthulhu jest czymś naturalnym i nie ma pewności, że postaciom graczy uda się przeżyć sesję, w której biorą udział. Jest to zawsze, wielka niewiadoma.

To co zobaczył w tej chwili, nie było przeznaczone dla oczu śmiertelnika...

Warto wspomnieć także o przebogatym bestiariuszu gry. Mamy tu do czynienia z najbardziej plugawymi wytworami chorego umysłu, jakie kiedykolwiek powstały:  

- Cthulhu, przedwieczny o pysku ośmiornicy, skrzydłach smoka i cielsku nie dającym się sklasyfikować (rysunek na końcu notki)

- Yog-Sothoth, kolejne bóstwo zewnętrzne, strażnik tajemnic i odrażających rytuałów. Przedstawiany jako masa opalizujących kul.

- Azathoth, Nuklearny Chaos, z którego wszystko miało swój początek.

- Ithaqua - określany jako Wendigo przez Indian i wiele, wiele innych stworów przybywających na ziemię z bezdennej pustki kosmosu.

Zgroza atakuje wirtualnie.

Powstało wiele gier komputerowych w oparciu o świat Call of Cthulhu. Stare przygodówki takie jak: Shadow of the Comet, Prisoner of Ice, Call of Cthulhu: The Wasted Land - turowa gra rpg na komputery marki PC. Czy wreszcie Call of Cthulhu: Mroczne Zakątki Świata, która miała swoją premierę także na Xboxie. Liczę, że nadchodząca generacja konsol, uraczy nas nowymi, wartościowymi tytułami opartymi o mitologię Cthulhu. 

Na końcu tunelu nie ma światełka. Jest tylko obłęd...

Zew Chulhu jest jedną z najlepszych gier fabularnych, w której klimat fantastyki idealnie łączy się z horrorem. Świat wykreowany przez Lovecrafta mógłby spokojnie istnieć w rzeczywistości. Nikt z nas tak naprawdę nie wie, jakie, plugawe i bluźniercze kulty panoszą się po ziemi i kto śpi w głębinach mórz i oceanów. Wiemy w tej kwestii tylko tyle, na ile pozwolą nam "Oni" i ich wyznawcy, ukryci w mrokach niedostępnych otchłani oraz na krańcach świata, gdzie zdrowego człowieka czeka tylko szaleństwo...

Źródła: http://catalog.chaosium.com/, http://sfery.wikia.com/wiki/Sferopedia