Wiele tytułów na początku życia nowej konsoli to ulepszone wersje starszych tytułów. Co jednak kiedy gra była tworzona z myślą o nowym sprzęcie, a dopiero potem przyszła myśl, aby dodatkowo zarobić na posiadaczach starego sprzętu?

Dziś stwierdziłem, że przyszedł czas aby zrecenzować jakąś kompilację starych gier. Tak więc macie recenzję Midway Arcade Origins.

Niedziela, 25 marca 2018 roku, zapowiadała się jak każda inna. Wstanę o 8:00, zjem śniadanie, spędzę poranek z córeczką, a kiedy ta uda się na przedpołudniową drzemkę, ja rozsiądę się wygodnie w fotelu oddając się swojej ulubionej elektronicznej rozrywce. I wtedy mnie naszło… z początkiem marca minęło osiem lat jak po raz pierwszy przyniosłem do domu konsolę do grania i nie spodziewałem się, że całe przedpołudnie spędzę na sentymentalnej podróży w przeszłość

Czyli o Xbox nONE i uśmiercaniu marek słów kilka.

Kiedy właściwie gra staje się retro? Czy Gears of War to już retro? Jakie elementy na to wpływają? Jeśli kiedyś się nad tym zastanawialiście się to zapraszam do wysłuchania bądź przeczytania moich przemyśleń na ten temat.

Eternal Sonata zainteresowało mnie przede wszystkim przez swoją muzykę, specyficzne kolory, i oczywiście Fryderyka Chopina. Nie nastawiałam się na wiele to i się nie zawiodłam. Tytuł ukończyłam około rok temu, ale coś mi w głowie zostało, więc zobaczmy co tam Chopinowi w duszy grało.

Zaczęło się niepozornie. Akurat miałem wolny wieczór, to puściłem sobie materiał Nrgeeka, na temat najbardziej niedocenianych gier poprzedniej, siódmej generacji. Ostatnią prezentowaną grą była Castlevania:Lords of Shadows. I tak zaczęła się ta epicka przygoda.

Gdy pierwszy raz usłyszałem o tym, że nadchodzi nowa gra z serii Fist of the North Star (Hokuto no Ken), cieszyłem się jak dziecko. Jedno z moich ulubionych uniwersów w końcu miało się doczekać porządnej gry. Jak ostatecznie to wyszło?

Jestem wielkim fanem horrorów i ogrywam praktycznie każdą grę z tego gatunku która wyjdzie. Dlatego też postanowiłem zrobić małe podsumowanie ciekawych tytułów zapowiedzianych na 2014 rok.

Tytułem wstępu do niniejszego zestawienia, pragnę podkreślić jeszcze raz: jest to mój subiektywny, a zatem kompletnie nieobiektywny i całkowicie wyprany z uwzględniania wszelakich rankingów spis gier, w które to dane mi było zagrać na odchodzącej właśnie do szafy, 7. generacji konsol - a zatem na X360

Ta gra to czysty interes: my dostajemy grę i wspieramy szczytne cele, twórcy Chime otrzymują trochę pieniędzy za włożoną w grę pracę.

Dawno, dawno temu, za górami, za lasami, żył sobie DeathSpank. Najprawdziwszy, najmężniejszy, najcudowniejszy i najbardziej bohaterski bohater we wszechświecie. 

W poprzednim wpisie rozważaliśmy, czy gracz oszczędny to gracz zły.
Jak widać, większość ludzi rozsądnie podchodzi do swoich wydatków.