Hyde Park: Wymień pięciu ulubionych (grywalnych) bohaterów w grach wideo

Cześć. Ależ ten czas leci, niedawno pisałem o premierze XboxaOne, a tu już kolejny HP. Trzeba wykazać się naprawdę dużą zdolnością planowania, by pogodzić: życie, pracę, rodzinę, gry, przyjaciół, szkołę itd. Często zaniedbujemy jeden aspekt licząc na wyrozumiałość znajomych lub happy end w przypadku zaspania do pracy, po nocnym ogrywaniu Destiny. Jednak w życiu nie ma happy endów, kiedyś wszystko do nas wraca, by ugryźć nas w tyłek z zdwojoną siłą.  Liczy się tylko nasze podejście i to jak sobie poradzimy z konsekwencją podjętych decyzji. W tym tygodniu nie mam dla was żadnej mantry, czy ciekawej historii, byłem zajęty sobą i myśleniem o swojej przyszłości, zawsze gdy tak mam, to nie mogę grać w gry, czuję irytację z powodu nierozwiązanego problemu. Jednak wypada wspomnieć, że repip w końcu otrzymał walizki hajsu od naczelnego i srakt pojawił się na głównej, podobno materiały w PE są już tylko kwestią czasu. Gratuluję całej redakcji srakta!

Pytanie tygodnia:
Mam kilku ulubionych bohaterów, ale każdy jest w swój sposób unikatowy, ciężko będzie zestawić wszystkich w swoistym Top 5, nie krzywdząc tych nie wyróżnionych, no ale spróbuję:
5. Crash Bandicoot — maskotka PSX’a i jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci, stworzona przez Naughty Dog.  Rudzielec jest zawadiacką postacią, która poluje na jabłka i kryształy. Jamraj (nie mylić z JaMaJ’em :P) ma jaja i nerwy ze stali, skacząc po TNT nigdy się nie waha, jest swoistym agentem 007 świata gier. Działa na lądzie, w powietrzu i pod wodą. Za każdym razem doskonale nas zabawiając, sam też się zagrywałem, wiec w podzięce za lata dobrej zabawy należy mu się miejsce na liście. 
4. Samus Aran — zapewne Link byłby faworytem większości, ale dla mnie historia i postać Sammy jest bardziej interesująca. Metroid był grą przy której obgryzałem paznokcie, do tego to zaskoczenie gdy okazało się, że protagonistą jest długonoga blond piękność. Chyba jedyna postać kobieca, która nie wykorzystywała swojego seksapilu, a mimo to zdobyła grono oddanych fanów na przestrzeni lat.
3. Kratos — upadły spartanin, który stał się bogiem wojny, bezwzględny i zabójczo skuteczny. Postać niezwykle barwna i charyzmatyczna. Seria GoW jest jedną z perełek Sony. Kratos w swojej fury wyrywa kończy, skręca karki i zabija wszystko co stanie mu na drodze. Grając w GoW czułem niesamowitą moc i dziwną przyjemność za każdym razem, gdy w spektakularnej kombinacji kończyłem żywot swych oponentów. Lubię Dantego, ale niestety z Kratosem w mym mniemaniu przegrywa.
2. Ashley Riot — zapewne jest wielu bardziej rozpoznawalnych bohaterów, ale postać Riskbreakera wspierana przez Sydney’a, sprawiła, że świat Vagrant Story wchłonął mnie w całości. Nasz agent Riot wydaje się być zwykłym służbistą posiadającym amnezję, ale wraz z postępami w grze odnajduje siebie. Choć trenowany na zabójcę, posiada też dobrą stronę i wierzy, że jego umiejętności powinny ratować ludzi. Zawsze opanowany i spokojny. Ze względu na swoją przeszłość i dylematy moralne jest bardzo wiarygodną postacią, choć ciężką do rozszyfrowani
1. Snake/Big Boss — postać wykreowana przez Hideo Kojime, jest znana chyba każdemu miłośnikowi gier action/stealth. Snake na przestrzeni wielu gier daje się poznać jako ekspert od broni wszelkiego rodzaju, podejmuje się najtrudniejszych samotnych misji i choć jest najlepszym z najlepszych, często musi walczyć w imię swoich przekonań. Wizjoner i stwórca Outer Heaven. Niesamowicie ciekawa postać, posiadająca długą historię i odgrywająca w serii MGS główną rolę. Śmiem twierdzić, że MGS to on. Na przestrzeni lat wielu ludzi dało się wciągnąć do gry, przez świat i historię Snake’a, co widać po popularności tej serii. Hideo dał graczom wiarygodną i charyzmatyczną postać, z ciekawą przeszłością, która zasługuje na uznanie.

Bonus.
Wielcy przegrani: Nathan Drake i Lara Croft. Drake jest ciekawą postacią, ale Crash zajął jego miejsce, sry Nathan sentyment robi swoje. Lara z drugiej strony będzie pewnie wymieniana przez wielu. Racja, była ikoną gier przez wiele lat, ale choć zagrywałem się w TR, to nigdy osobiście nie lubiłem tej postaci. 

 

Loganek

Od czego zacząć. Jak widzicie, nie jest mi łatwo powrócić do Kącika Filmowego. Nadal kocham kino, ale...bardzo mi ciężko mówić o nim z radością. A nie jestem zwolennikiem udawania uczuć. Wystarczająco dużo fałszu możemy spotkać w mediach i na ulicach, więc nie chcę dokładać swojej cegiełki do tego garnka. Staram się powołać do życia drugi filmowy podcast, lecz czuję się jak Syzyf, który walczył z bossem o imieniu Głaz...czy jakoś tak. Wycieczki do kina również wykraczają poza moje aktualne możliwości. Jednocześnie staram się pozyskiwać złotówki w nowy sposób, bo jak bardzo bym nie chciał, zapewnienie sobie i bliskim dobrego bytowania nie idzie w parze z zarobkami dziennikarza amatora. A przynajmniej w moim przypadku taj nie jest...może jakbym wykastrował się podczas recenzji to wspiąłbym się na szczyt.

 

Jest mi wstyd i źle się z tym czuję, że karzę Wam i Dowództwu tyle czekać, ale...w środku mam wrażenie jakbym tonął w smole i każda twórcza praca/przyjemność wydaje się nieosiągalnym szczytem. A gry? Jakimś cudem ukończyłem Spider-Man: Edge of Time (jak dla mnie ok), Crysis 3 (wizualnie super, ale nie chwytam tego świata i głównego bohatera). A aktualnie zerkam jak moja luba kończy Testament Sherlocka Holmesa. Z książkami jeszcze gorzej. Bywa, że zanurzam się w tekst i po kilku akapitach mam wrażenie jakby ktoś przestawił mi domyślny język, bo nie wiem co czytam. Koniec jednak wylewania żali na Wasze ekrany, bo sami i same też macie zapewne problemy. Chciałem po prostu wyjaśnić sytuację Wam i Rogerowi.

 

Do przeczytania i usłyszenia

 

Pytanie tygodnia:

Solid Snake, Jin Kazama, Deadpool, Flower z gry Flower, Ezio Auditore da Firenze