1 sierpnia okiem gracza z Warszawy
Mamy za sobą 74. rocznicę Powstania Warszawskiego, hucznie obchodzoną w stolicy naszego kraju. Jak co roku, oderwałem się od grania i poszedłem śpiewać piosenki powstańcze na placu marsz. Józefa Piłsudskiego. Naszło mnie wtedy wiele przemyśleń, którymi chciałbym się z Wami podzielić.
Mój pradziadek był bohaterem. Tak samo jak wielu innych jemu współczesnych. Przed wojną służył w Marynarce RP. Brał udział w obronie Warszawy w 1939 r., a w czasie okupacji był członkiem AK i aktywnie działał w Państwie Podziemnym. Całej historii, (którą opowiada mi do dzisiaj mój dziadek - wtedy jeszcze mały chłopiec), nie sposób opisać, i nie jest to także na to miejsce. W czasie Powstania pradziadek był członkiem zgrupowania "Chrobry II" i bronił barykady na ulicy Towarowej. Barykada nie upadła aż do końca, jednak pradziadek zapłacił za to życiem. Na przełomie sierpnia i września jego pluton został zluzowany, dzięki czemu mógł on wrócić na chwilę do domu na ul. Miedzianej, by zobaczyć się ze swoją rodziną. Nie zdążył wejść do mieszkania, a już musiał chować się przed bombardowaniem , które celowało zapewne w szpital znajdujący się obok. Razem z żoną i synkiem (moim dziadkiem) oraz innymi partyzantami zeszli do piwnicy. Niestety bomba trafiła bezpośrednio w klatkę schodową i kilka pięter zapadło się nagle do podziemi. Wszyscy żołnierze i niektórzy mieszkańcy zginęli pod gruzami. Moja prababcia i dziadek ocaleli dzięki staniu w przejściu między piwnicą jednego bloku, a drugiego. Jest to tylko jedna z tragedii, które spotkały moją rodzinę, i które wspominam m.in. 1 sierpnia. Najprawdopodobniej każdy z Was zna jakąś rodzinną, drugowojenną historię, która najpewniej nadawałaby się na film, czy grę.
To właśnie gry zaczynają być niesamowitym nośnikiem historii (nie)zwyczajnych ludzi. Ta kameralność, skupienie na opowiadaniu historii, emocjach i trudnych wyborach, przeżywają w ostatnim czasie istny renesans, dlatego uważam że jest to bardzo dobry moment, aby stworzyć produkcję opartą o wydarzenia np. z 1944 r. Sukces This War of Mine pokazał, że istnieje popyt na takie projekty, a stworzenie podobnego tytułu, tyle że rozgrywającego się w zrujnowanej Warszawie, na pewno byłoby ciepło przyjęte. Pomysłów jest z resztą o wiele więcej. RTS w czasie kampanii wrześniowej? FPS w trakcie powstania warszawskiego? Survival w zniszczonym mieście? Gra o budowaniu ruchu partyzantów, przeprowadzaniu tajnych akcji itp.? Fabularna opowieść rodem tytułów od Davida Cage’a, czy może coś na wzór gier od Telltale? Możliwości jest sporo, a rynek polski na tyle dojrzały i rozbudowany, że twórcy oraz popyt na ich dzieła, znajdą się nie tylko u nas, ale i za granicą. Zdaję sobie sprawę, że były podejmowane podobne próby jak np. Enemy Front, jednak ich wykonanie pozostawiało wiele do życzenia. Wierzę, że porządna gra obroni się sama, niezależnie od tematu jaki podejmuje. Wierzę, że powstanie kiedyś tytuł, który, oprócz świetnej zabawy, będzie nam przypominał o ludziach, którzy oddali życie za nasz kraj, a obcokrajowców zmotywuje do pogłębiania tematu. Tak właśnie żyje historia, która wbrew pozorom nie jest martwa, a gry są jej nowym i coraz ważniejszym nośnikiem.
Notka:
Cześć wszystkim! Jestem tutaj zupełnie nowy i jest to mój pierwszy blog. Pierwszy i zarazem bardzo trudny z powodu mnóstwa pomysłów chodzących mi po głowie. Trzeba było dokonywać trudnych wyborów, aby nikogo tutaj nie zanudzić. Może kiedyś wrócę do tego co odrzuciłem w toku "produkcji". Tak, czy inaczej zamierzam pisać i udzielać się na tej stronie, która zrzesza naprawdę ciekawych ludzi. Jeśli interesuje Was historia i to jak łączy się ona z grami, jak przez nie przenika, przemawia i tym podobne, to zapraszam do czytania moich kolejnych wpisów. Zachęcam do oceny bloga i wystawiania krytycznych opinii, których na pewno wysłucham. Trzymajcie się ciepło i nie sugerujcie poważnym tematem - nie jestem taki sztywny :) Cześć i chwała bohaterom!
