10 najgorszych (najlepszych) prześladowców z gier wideo

10 najgorszych (najlepszych) prześladowców z gier wideo

Enkidou | 22.02.2019, 18:20

Wydanie remake’u Resident Evil 2 to dość dobra okazja, by przypomnieć sobie tak zwanego “Pana X” i jego kolegów po fachu, czyli tych przeciwników, którzy w historii gier video wyróżniali się swoją nadgorliwością.

Scissorman (Clock Tower)

Dalsza część tekstu pod wideo

Prawdopodobnie protoplasta wszystkich growych prześladowców i jednocześnie inspiracja dla wielu współczesnych indie horrorów. Inspirowany filmami Daria Argento Clock Tower, którego pierwsza część ukazała się jeszcze na SNES-ie w 1995 roku, opierał się na ciekawych rozwiązaniach. Nie chodziło tu bowiem o to, żeby wpakować tonę ołowiu w przeciwników. Nasza podopieczna, bezbronna Jennifer, musiała uciekać przed psychopatą z wielkimi nożycami i miała dość ograniczone możliwości działania. Zamiast walczyć, trzeba było znajdować dobre kryjówki pozwalające zregenerować staminę.

Seria Clock Tower, warto dodać, doczekała się duchowego spadkobiercy (ten sam twórca, tj. Hifumi Kono) pt. NightCry wydanego kilka lat temu.

T-00 aka Mr. X (Resident Evil 2)

Przeciwnik, który urozmaica nam rozgrywkę podczas przechodzenia scenariusza B. Jego zadaniem jest odzyskać próbkę wirusa G z naszyjnika Sherry Birkin i wyeliminować wszystkich niedobitków z komisariatu policji. Czyli między innymi nas. Mr. X nie poddaje się łatwo, i bynajmniej nie chodzi tylko o przechodzenie przez ściany. Możemy go pokonać, by zyskać trochę spokoju, ale niechybnie wróci on później.

Pomysł z prześladującym gracza przeciwnikiem Capcom rozwinął w Resident Evil 3. Mr. X pojawia się też oczywiście w remake'u RE2.

Nemesis (Resident Evil 3)

Nemesis jest o wiele bardziej gorliwy i dokuczliwy niż Mr. X. I ma więcej możliwości. Potrafi np. przechodzić przez drzwi i dysponuje bazooką, a wypowiadane przez niego zachrypniętym głosem słowo “STARS” potrafi w niektórych momentach zjeżyć włosy na głowie. Walka z nim to też nie przelewki (zwłaszcza bez dobrej broni), bo nie trzeba wiele, by posłał on Jill i jej kompana Carlosa na tamten świat. Nemesis pojawia się wielokrotnie w trakcie gry, próbując wypełnić swoją misję. Nie odpuszcza nawet, wtedy gdy jest już tylko bezkształtną masą mięsa.

Pyramid Head (Silent Hill 2)

Piramidogłowy po raz pierwszy pojawia się w Silent Hill 2, od razu zapisując się w historii gier video jako jeden z najbardziej zapadających w pamięć czarnych charakterów. Główny bohater spotyka go na swojej drodze wielokrotnie, choć nie zawsze dochodzi między nimi do walki. Niekiedy jesteśmy po prostu świadkami różnych sugestywnych scen, które mają nam dobrze uzmysłowić, w jak kiepskim położeniu znalazł się James Sunderland.

Debilitas (Haunting Ground)

Stalker z capcomowskiego Haunting Ground. Stworzony przez innego człowieka homunculus, który przepada za lalkami, a główną bohaterkę Haunting Ground postrzega właśnie jako jedną z nich.

Sama gra, która swoją drogą powstała częściowo z assetów niezrealizowanej pierwotnej wizji Resident Evil 4, przypomina natomiast założenia Clock Tower. Nasza podopieczna musi przede wszystkim uciekać i ukrywać się przed przeciwnikami. Dbać należy o jej kondycję (staminę), stan psychiczny (nie może wpaść w panikę, co wiąże się z rozmaitymi przykrymi konsekwencjami) i relacje z psem, bez którego nie jest sobie w stanie poradzić w nieprzyjaznym otoczeniu.

SA-X (Metroid Fusion)

Pojawienie się SA-X wprowadziło do metroidowej formuły element horroru. Wspomniana postać to klon Samus Aran z Metroid Fusion, który dysponuje zdolnościami znanej kosmicznej łowczyni głów. Ilekroć pojawia się na horyzoncie, powinniśmy uciekać ile sił w nogach lub dobrze się schować, gdyż walka nie ma najmniejszego sensu.

Dahaka (Prince of Persia: Warrior Within)

Budzący grozę demon wielkich rozmiarów z mackami wystrzeliwującymi z brzucha. Dahaka jest personifikacją przeznaczenia, przed którym uciekł głównym bohater, a dodatkowo jako Strażnik Czasu musi on przywrócić historii właściwy bieg, co oznacza konieczność zabicia Księcia. W trakcie rozgrywki musimy desperacko uciekać przed groźnym nieprzyjacielem, mając ograniczone możliwości działania.

Raincoat Killer (Deadly Premonition)

Agent Francis York Morgan przybywa do sennego miasteczka Greenvale, by rozwiązać sprawę brutalnego morderstwa. Podczas śledztwa kilkukrotnie spotyka on mordercę, którego tożsamości nie poznaje niemal do samego końca gry. Ubrany w przeciwdeszczowy płaszcz morderca depcze po piętach Yorkowi, nie czekając biernie na rozwój wydarzeń.

Obcy (Obcy: Izolacja)

Twórcy gry starali się ukazać beznadzieję znanych z popkultury nieszczęśników, którzy mierzą się ze znanym kosmitą. Jako Amanda Ripley, córka znanej z filmów Ellen Ripley, zmagamy się z różnymi przeciwnikami, ale nikt nie jest tak groźny, jak Obcy, który nie przestaje nas prześladować na przestrzeni kampanii. Nie można go zabić, a jakby tego było mało, potrafi wykryć bohaterkę, jeśli np. niefrasobliwie korzystamy z niektórych przedmiotów.

Księżyc (The Legend of Zelda: Majora’s Mask)

Może nie jest to prześladowca w całym znaczeniu tego słowa, ale przy odrobinie dobrej woli można by przypisać mu takie cechy. Wizerunek księżyca z Majora’s Mask jest na tyle charakterystyczny, że musiał zapaść w pamięć także tym osobom, które z Zeldą nie miały wiele wspólnego. W trakcie gry wisi on nad nami niczym miecz Damoklesa, nieustannie przypominając swoją zastygłą w przerażającym uśmiechu (?) facjatą, że w ciągu 72 godzin (lub mniej) wyrżnie z impetem o ziemię, niszcząc Terminę.

Enkidou Strona autora
cropper