Ulubione mapy twórców Hitmana
Każdy z nas ma swoje ulubione gry, soundtracki czy misje. Twórcy serii o płatnym zabójcy - IO Interactive wyjawili, które lokacje lubią najbardziej.
Hitman to seria, która dysponuje unikatowymi mapami, które na długo pozostają nam w pamięci. Lokacje często są na tyle ogromne, że umożliwiają nam dojście do celu na wiele różnych sposobów.
Koreańska organizacja zdradza istnienie Hitman: Sniper Assassin
Przez 18 lat istnienia serii powstało wiele gier, z których każda ma charakterystyczne miejscówki. Nad tymi tytułami pracowało wiele ludzi, dlatego obecni pracownicy IO Interactive wybrali kilka swoich ulubionych poziomów. Oczywiście deweloperzy uwzględnili ostatniego Hitmana z 2016 roku i tak oto ulubioną miejscówką Marta La Mendoli jest Sapienza z sezonu pierwszego gry:
Jestem zakochany w Sapienzie. Jako Włoch, grając w tę misję czuję się jakbym był na wakacjach w domu. Najpierw zaskakuje Cię otoczenie: to piękne, spokojne miasteczko we Włoszech, gdzie wszyscy są zrelaksowani i jedzą lody, nieświadomi, że ostateczna broń biologiczna powstaje tuż pod ich nosami. Po drugie, istnieje wiele kreatywnych sposobów na zabicie celów i zabawnych przebrań do odgrywania roli jak np. kapłan! Kto nigdy nie chciał być w kabinie spowiedzi, wsłuchując się w brudne sekrety ludzi?
Uwielbiałam ten poziom również podczas misji bonusowych, takich jak Landslide i The Author. Są to trudniejsze misje, łatwe do opanowania, jeśli nie masz zbyt wiele czasu na naukę na dużym poziomie i mają więcej eksperymentalnej gry.
Na przykład dzięki szansie Prawnika, kiedy nauczysz się różnych sposobów, w jakie może grać scenariusz, możesz zdecydować, czy zostać prawnikiem i uczestniczyć w spotkaniu, być ochroniarzem odpowiedzialnym za eskortowanie prawnika na spotkanie, czy też ukryć się i czekać na odpowiedni moment. Możliwość ukończenia misji na różne sposoby jest dla mnie koniecznością.
Podobne zdanie o lokacji ma Bjarne Kristiansen, który mimo wszystko jest fanem mapy Hokkaido. Okazuje się, że jest to pierwsza plansza, przy której miał okazję pracować. Najważniejszą dla niego cechą jest skondensowane doświadczenie pomimo wielu opcji do wykonania misji.
Z kolei kreator otoczenia, Mathis Widrat ceni sobie zatłoczony Marakesz, gdzie co rusz napotkamy strażnika, funkcjonariusza policji czy żołnierza skłonnego strzelać do każdej napotkanej osoby. Natomiast projekt szkoły i ambasady cechują się dbałością o detale, dzięki którym poznajemy historię placówek.
Jeśli mówimy o starszych częściach to twórcy odnieśli się do gier Hitman: Krwawa Forsa i Hitman 2: Silent Assassin. Projektant poziomów, Lasse Bruun Hansen jako ulubioną misję wskazał "Nowe życie":
Pokochałem "Nowe życie" za świetne wykorzystanie gruntu. Nie jest to najbardziej imponujący poziom w Krwawej Forsie, ale jego mocne strony polegają na tym jak dobrze integruje codzienne życie na cichych przedmieściach i możliwości, jakie daje to ustawienie. Dostarcza oczekiwania jak mogłaby wyglądać codzienna dzielnica,złączona z silnie chronionym gangsterem, który mieszka w miejscu, które zwykle byłoby proste i bez powikłań.
Korzystanie ze znajomości otoczenia jest dla gracza niezwykle satysfakcjonujące i podkreśla wielkie znaczenie wykorzystania otaczającego nas życia, z którego znana jest seria. "Nowe życie" to świetny przykład dobrze zaimplementowanej przestrzeni intymnej i pokazujący, jak wszechstronne i unikalne są lokalizacje w Hitmanie.
Ulubioną lokacją koordynatora ds. marketingu Theunsa Smita z Hitman 2: Silent Assassin jest Anathema:
Moja ulubiona misja z serii Hitman ma wiele wspólnego z nostalgią. Po raz pierwszy doświadczyłem tej gry przez płytę demo z magazynu PS2, zawierającą misję Anathema w Hitman 2: Silent Assassin. W 2002 roku, kiedy się ukazał, nie mieliśmy luksusu w postaci serwisu YouTube. Internet wciąż się rozwijał, co oznaczało, że musieliście polegać na kupowaniu czasopism o grach, które zapewniały comiesięczną dawkę wiadomości ze świata gier.
Od chwili, gdy uruchomiłem demo, zaintrygowały mnie różne możliwości, jakie masz wchodząc na tereny posiadłości, by po cichu zlikwidować Dona Guilianiego i uratować ojca Vittorio. Grałem to demo w kółko, za każdym razem próbując nowego wejścia, wygłupiając się z różnymi przebraniami i zmieniając styl gry od nigdy nie zauważonego do bycia w pełnym uzbrojonym tak, że wszystko płonęło! To była gra zręcznościowa na innym poziomie, który nie tylko oznaczał "ukrywanie się w cieniu i nie zostań zauważony", ale "ukrywaj się i uciekaj z zaliczonym morderstwem" - całkiem dosłownie.
Jestem pod wrażeniem widząc, jak daleko doszła seria i absolutnie kocham poświęcenie i determinację naszego zespołu deweloperskiego w tworzeniu tego świata zabójcy dla wszystkich graczy.
