Gorky 02

Gorky 02 to sequel przebojowej, polskiej skradanki z 2003 roku, która wzorem poprzednika również została wydana tylko na platformie PC już w półtorej roku po premierze poprzednika. Tradycyjnie dla serii nie mogło zabraknąć innego tytułu dla zachodnich graczy i tak gra przybrała nazwę Gorky Zero 02: Aurora Watching.

Polskie studio Metropolis, które dostarczyło do tej pory dwie części z serii Gorky, poszło za ciosem i po gorącym przyjęciu przez graczy poprzedniej skradankowej odsłony, bardzo szybko dostarczyło fanom sequel.

Fabularnie była to bezpośrednia kontynuacja Gorky Zero, mająca miejsce w parę lat po wydarzeniach w ukraińskiej bazie. Cole Sullivan, korzystający z przywilejów wcześniejszej emerytury, walczący z demonami przeszłości i topiący smutki w taniej Whisky, zostaje znów wysłany w teren. Tym razem rusza na koło podbiegunowe mroźnej Arktyki, w celu odnalezienia wraku rosyjskiej łodzi podwodnej, która mogła przewozić tajną broń. Po dotarciu na miejsce okazuje się że znajduje się tam kolejna po radziecka baza, w której trwają dalsze badania nad ulepszaniem ludzi i stworzeniem super-żołnierza, a badaniami dowodzi nie kto inny jak sam Jacek Parecki! Fabuła pełna zwrotów akcji, ukazująca tego głównego złego, stawiająca Cole'a przed nie lada wyzwaniem. Ciekawostką jest to, że tym razem bohater nie był w terenie sam, pomagała mu niejaka Amber, nad którą można było nawet przejąć kontrolę w paru misjach.

Grywalność w Gorky 02 to po raz kolejny kwintesencja skradanki akcji, z naciskiem na ten pierwszy człon. Znów głównie przemierzaliśmy ponure korytarze, pozornie opuszczonej bazy, zakradaliśmy się za plecy niezbyt rozgarniętych przeciwników, żeby w brutalny sposób zakończyć ich żywot i używaliśmy całej gamy gadżetów. Jednakże, tym razem zmieniła się trochę sceneria, w której królował, mróz, śnieg i oblodzone powierzchnie. W paru miejscach mieliśmy okazje wyjść na powierzchnię i kluczyć w zamieciach śnieżnych, a nawet przejechać się skuterem śnieżnym! Klimat zmieniał się trochę w swego rodzaju horror, gdy Cole trafiał na niższe, przeszklone poziomy laboratoriów, w których musiał zmierzyć się ofiarami eksperymentów Pareckiego. Dużą, znaczącą różnicą w stosunku do poprzedniej części była kamera, która teraz domyślnie prezentowała akcję w pełnym TPP. Dodano też pełnoprawne walki z boss'ami, które jakżeby inaczej, wrzucały skojarzenia z MGS.

Gra hulała na tym samym co Fabryka Niewolników silniku graficznym, który został jednak znacznie usprawniony. Oprawa dorobiła się wielu nowoczesnych w tamtych czasach efektów, takich jak pierwsze shader'y, efekt bloom i połyskliwe powierzchnie. Naprawdę było na czym zawiesić oko, tylko te animacje nadal wrzucały uśmiech zażenowania. Za oprawę muzyczną ponownie odpowiadał Adam Skorupa, więc w tej kwestii była to najwyższa półka. W niektórych momentach miało się wrażenie, nastroju zbudowanego na wzór tego z kultowego horror'u Johna Carpentera "The Thing".

Gra może nie odniosła światowego sukcesu tak jak legendarne Gorky 17, czy choćby Gorky Zero: Fabryka Niewolników, ale zebrała swoje lokalne grono fanów i wpisała się w świadomość graczy, jako jedyny przedstawiciel gatunku Stealth Action wyprodukowany przez chłopaków znad Wisły.