Twilight Syndrome: Tansakuhen

Twilight Syndrome: Tansaku Hen (podtytuł oznacza "rozdział poszukiwań") jest japońską przygodówką z pogranicza horroru autorstwa Sudy Goichiego (SUDA51). Ukazała się ona w marcu 1996 r. na konsolę PlayStation, a zarówno za developing, jak i dystrybucję odpowiadało studio Human Entertainment.

Głównymi bohaterkami jest trójka zafascynowanych zjawiskami paranormalnymi koleżanek: Mika, Yukari i Chisato. Poznajemy je, kiedy pod osłoną nocy dostają się do budynku szkoły wyposażone jedynie w latarkę, aby zbadać jeden z tzw. "siedmiu cudów", czyli niewyjaśnionych zjawisk obecnych w określonych miejscach. W tym przypadku jest to zabita deskami kabina żeńskiej toalety na drugim piętrze, rzekomo nawiedzona. Kiedy jednak wykonany przed jej drzwiami rytuał wydaje się nie przynosić oczekiwanych skutków, zawiedzione dziewczyny postanawiają rozejść się do domów - przynajmniej do czasu, kiedy Mice nie objawia się w lustrze duch małej dziewczynki... Sprawa ta stanowić będzie wstęp do całej serii miejskich legend, poszukiwań których podejmą się bohaterki.

Oprawa Twilight Syndrome odchodzi od stosowanego zwykle w tego typu grach stylu anime, oferując w zamian dwuwymiarowe, digitalizowane sylwetki bohaterek oraz tła oparte na fotografiach prawdziwych osób i miejsc. Mechanika rozgrywki łączy zaś w sobie narrację znaną z nowel graficznych (bogate środki stylistyczne jak podczas lektury książki), udźwiękowienie z nowel dźwiękowych (obecne w tle odgłosy tłumu, nocnego życia itp. określające miejsce) oraz eksplorację z przygodówek (badanie obecnych w otoczeniu obiektów). Gra składa się z sześciu odrębnych historii zwanych "plotkami", podczas których dziewczyny starają się naświetlić inną miejską legendę: niewyraźne zdjęcia zrobione przy świątyni na szczycie parku, głosy dochodzące z zamkniętego pokoju szkolnego radiowęzła czy nawiedzoną stację kolejki. W ciągu dnia czytamy więc zawiązanie każdej historii, by w nocy przejąć kontrolę nad grupką dziewczyn. Trzon rozgrywki opiera się na eksploracji obecnych w każdym rozdziale miejsc, badaniu określonych elementów otoczenia (tablice informacyjne, drzwi) oraz dokonywania wyborów na temat tego, co robić dalej. Napotkane wydarzenia i konsekwencje wpływają na stan emocjonalny bohaterek, podsumowany widocznym na górze ekranu pasku pulsu: kolor niebieski oznacza spokój,zielony - narastające przerażenie a czerwony - panikę. Inne wskazania paska pulsu wpłyną na rozgrywające się później dialogi i scenki.

W zależności od dokonanych przez nas wyborów każdą "plotkę" można zakończyć na kilka sposobów. Poza zakończeniem "zwykłym" można odkryć także zakończenie "perfekcyjne" ostatecznie wyjaśniające całą sprawę oraz kilka "złych" zakończeń (bad ending), które blokują postęp śledztwa i uniemożliwiają przejście do kolejnej historii - konieczny jest restart rozdziału i ponowne rozegranie go, tym razem z innymi odpowiedziami.

Zakończenie gry nie zamyka wszystkich poruszonych podczas spraw wątków - właściwy koniec historii gracz poznaje dopiero w drugiej odsłonie serii, Twilight Syndrome: Kyuumei Hen.