Virtua Fighter 3tb

Virtua Fighter 3tb to trójwymiarowa bijatyka wydana przez Segę na Dreamcaście. Za jej konsolowy port odpowiadało Genki.  Tytuł pierwotnie miał ukazać się na Saturnie, ale z planów tych zrezygnowano. “Trójka” wprowadziła do formuły serii wiele zmian możliwych dzięki przeniesieniu jej na silniejszy sprzęt.

Trzecia część Virtua Fighter przez wielu uznana była w swoim czasie za rewolucję z technicznego punktu widzenia. Wiele pary poszło w przedstawienie modeli postaci i ogólnie w prezentację - oczy zawodników śledziły ruchy rywala, mięśnie w zależności od sytuacji mogły się napinać, a areny posiadały nierówną powierzchnię, co mogło mieć niebagatelny wpływ na przebieg pojedynków.

Zmiany nie ominęły jednak samego gameplayu. W “trójce” podczas walk używamy bowiem aż czterech przycisków, a nie trzech (kopniak, uderzenie pięścią, blok) jak było do tej pory. Ta czwarta funkcja to unik. Możemy decydować o jego kierunku wciskając odpowiedzialny zań przycisk pada i wychylając gałkę. Wykonanie tej czynności prawidłowo daje możliwość wyprowadzenia natychmiastowego kontrataku.

Podtytuł gry wziął się z trybu Team Battle, w którym rywalizować mogą ze sobą ekipy składające się z kilku zawodników. Tych jest tutaj dwanaście - dziesięć z nich pojawiało się w poprzednich częściach, dwójka jest zupełnie nowa. Są to Akira, Pai, Lau Chan, Wolf, Jeffry, Kage, Sarah, Jacky, Shun Di, Lion oraz Taka Arashi i Aoi Umenokoji. Każdy posiada unikalny styl walki i wielki wachlarz umiejętności, które możemy szlifować dzięki rozbudowanemu trybowi treningowemu. Rolę bossa odgrywa natomiast Dural.

Virtua Fighter 3tb mimo pewnych przełomowych rozwiązań oceniany był przyzwoicie - i niewiele więcej. Recenzenci narzekali zwłaszcza na poziom oprawy graficznej, która wyglądała wyraźnie słabiej niż na automatach, na co wpływ mógł mieć fakt, iż za konwersję nie odpowiadała Sega. Różnie przyjęto także nierówne powierzchnie - patent ten nie pojawił się już w następnych odsłonach serii.