Klonoa: Door to Phantomile

Klonoa: Door to Phantomile jest grą platformową z silniejszym naciskiem na fabułę, wyprodukowaną przez Namco i wydaną w Europie przez Sony Computer Entertainment w 1997 roku. Tytuł cieszył się dużym uznaniem graczy, doczekując się kontynuacji na PS2 i remake’u na Wii.

Gra jest platformówką 2,5D, w której przejmujemy kontrolę nad antropomorficznym kotem Klonoą. Rozgrywka przypomina tradycyjnego dwuwymiarowego platformera, choć nasza postać będzie mogła nieco zbaczać z wyznaczonego kursu.

Poszczególne poziomy określa się tu mianem Visions - na każdym z nich znajdziemy przeszkadzajki oraz łamigłówki do rozwiązania; po niektórych przyjdzie nam zmierzyć się z bossem. Klonoa używa broni o nazwie Wind Bullet, która tworzy podmuch wiatru. Trafiając w nim przeciwnika, łapiemy go w swoje ręce. W takiej sytuacji możemy nim rzucić albo wykonać podwójny skok.

Gra, w przeciwieństwie do wielu innych platformerów, kładzie większy nacisk na historię. Akcja toczy się w świecie zwanym Phantomile, na który składa się pięć głównych lokacji - Breezegate (wioska wiatru), Jugpot (królestwo wody), Forlock (wioska zbudowana wokół wielkiego drzewa), Coronia (świątynia słońca) i Cress (tzw. księżycowe królestwo).

Fabuła kręci się wokół snów, których mieszkańcy Phantomile zwykli nie pamiętać po przebudzeniu. Z jednym wyjątkiem - głównego bohatera. Mieszka on z dziadkiem w Breezegate i od jakiegoś czasu nawiedzają go wizje o statku powietrznym, które pamięta ze szczegółami. Dość rzec, iż okazują się prorocze - pewnego dnia w górach rzeczywiście rozbija się statek, ale jego pasażerami okazują się nieciekawe typki. Jak dowiemy się później, jeden z nich, niejaki Ghadius, ma zamiar zamienić Phantomile w krainę koszmarów. Klonoa nie ma wyjścia, jak tylko stawić mu opór i przy okazji uratować porwaną przezeń Lephise (albo na odwrót - uratować Lephise i przy okazji świat).

Twórcą gry jest Hideo Yoshizawa, który był ważną częścią zespołu odpowiedzialnego za trzy pierwsze odsłony serii Ninja Gaiden. Pierwotna koncepcja zakładała poważniejszą fabułę i motyw starożytnych cywilizacji, jednak z biegiem czasu twórcy zaczęli skłaniać się ku luźniejszym klimatom. Yoshizawa wyjaśniał, iż aspektami przygodowymi chciał trafić do młodszych, natomiast emocjonalna opowieść została napisana z myślą o dojrzalszych odbiorcach.       

Klonoa może poszczycić się bardzo dobrymi ocenami i komercyjnym sukcesem osiągniętym w Japonii, jednak poza granicami swego kraju Namco nie podbiło list sprzedaży. Po czterech latach ukazał się przyzwoity sequel pt. Klonoa 2: Lunatea's Veil, a jeszcze później równie przyzwoity remake na Wii.