O grach krytycznie

BLOG
351V
kudziowa | 19.06.2017, 22:14
Poniżej znajduje się treść dodana przez czytelnika PPE.pl w formie bloga.

Będzie to seria wpisów o grach, które wypadły w recenzjach bardzo dobrze, zdobyły uznanie graczy a jednak uważam je za gry słabe, przeciętne, które przez pewne rozwiązania, decyzje czy też ich braki straciły na ogólnej ocenie. Zapraszam :)

Zwykle do mniejszych gier lub takich, do których nie ciągnie mnie bardzo nastawiam się dość sceptycznie. Coś tam z góry zakładam, że będzie źle zrobione, że będzie nudzić, że coś tam innego. Tylko po to by później móc się pozytywnie zaskoczyć jak bardzo się myliłem a produkcja okazała się bardzo ... jakby to ująć ... "miodna". Za wzór takiej gry niech posłuży mi DESTINY. Hype na grę był ogromny swego czasu, trailery i gameplaye nie robiły na mnie kompletnie wrażenia. Jednak zalewanie newsami na portalach spowodowało, że zagrałem w demo ... i straciłem godzinę z życia bo tak mi się "fajnie" w to grało: grafika bez polotu, wolna, dziwny świat/wrogowie i ogólnie klimat naprawdę mnie zniechęcił do gry. Po jakimś czasie gra mocno potaniała a ja chciałem postrzelać w oczekiwaniu na doom'a więc pomyślałem, że spróbuję (w końcu używki chodziły za 30-40zł). Początek z pełną grą był praktycznie taki sam jak opisałem wcześniej ... jednak z czasem przyszło to co najlepsze. Zbieranie lootu, wspólne misje i raidy no i niebywały fun ze strzelania! Przegrałem chyba z 50h jak nie lepiej, w grę, którą spisałem na straty! Z czystym sumieniem oceniam ją teraz na 8/10 (samą podstawkę).

Piszę o tym nie bez powodu. Przykład, który po poznaniu gry bardziej przekonał mnie do siebie na tyle, że myślę o zakupie kolejnej części w okolicach premiery.

Jednak zupełnie inny los spotkał pewne dwie gry spod znaku horroru jak: OUTLAST i SOMA. Postanowiłem je zmerdżować do jednego wpisu bo jednak mają trochę wspólnego.

OUTLAST - zbierał naprawdę świetne oceny jak i dość entuzjastyczne reakcje graczy, którzy wlepiali mu odznaki za najstraszniejszy horror ever made. Grę kupiłem wyłącznie dlatego bo kosztowała 2 albo 3$ na amerykańskim pss. Choć domyślam się, że prędzej czy później i tak nabyłbym ją z rodzimego stora. Uwielbiam horrory i staram się grać w co tylko mogę.
Spróbowałem raz i nie dałem rady. Spróbowałem drugi ... też nie. Trzecie podejście utwierdziło mnie tylko, że ta gra jest naprawdę słaba ... no, mocno poniżej przeciętnej.

Zbieranie wszelkiego rodzaju notatników itp rzeczy o ośrodku wypada bardzo przyjemnie (dzięki temu można poznać nieco więcej fabuły). Sam motyw z kamerą również wypada bardzo dobrze i można się wczuć na tyle by stwierdzić,  że to urządzenie jest przydatne. I na tym chyba kończą się plusy.
Gra straszy do bólu sztampowymi i beznadziejnymi jump scenkami. Takie rzeczy robiły na mnie wrażenie gdy byłem mały i oglądając film czułem, że zaraz coś wyskoczy i się zesram w gacie bo głośność w tv była ustawiona dość "wysoko". I tak było. Jednak z biegiem czasu, napięcie, poczucie osaczenia i niepewności stały się tym co w horrorze chyba lubię najbardziej.
Nie zrozumcie mnie źle, ta gra potrafi przestraszyć, lecz są to tanie chwyty, najprostsze zabiegi po najmniejszej linii oporu, które każdy każdemu choć raz zaserwował? Choćby klasyczne wyjście zza ściany z krzykiem BU! i krzyczący z przestraszenia brat/siostra czy kolega. Jeśli miałbym przyrównać do czegoś to na myśl przychodzą mi komedie o pierdzeniu, ruchaniu i sraniu na klate. Przyznam się, że sam się śmieję na takich filmach (jeśli już jakiś zdarzy mi się obejrzeć) ale raczej z zażenowania niż z trafnego humoru, który serwują producenci. Przyczepiłem się mocno tego elementu, ale jest on niejako wpisany w naturę horroru, który ma straszyć, obrzydzać, dawać dyskomfort i wszystko to co jest nieprzyjemne w codziennym życiu. Chyba dlatego właśnie sięgamy po tego typu produkcje by poczuć pewną adrenalinę i uczucia, których na co dzień nie przeżywamy ale chcielibyśmy je poczuć będąc zarówno bezpiecznym. W domu przed telewizorem :)

Kolejnym elementem czy też bolączką OUTLAST'a jest sztuczna inteligencja goniących nas psychopatoli. Uśmiech na twarzy - taka była moja reakcja kiedy ze stresującej sytuacji zorientowałem się, że można się z nimi zwyczajnie bawić np. biegając wokół filara :)

Fabuła również jakoś specjalnie mnie nie zachwyciła i nie ciągnęło mnie by szczególnie poznać dalszy bieg historii. Jednak nie mam jej tak naprawdę nic do zarzucenia choćby z tego względu, że ostatecznie jej nie poznałem bo tytułu nie ukończyłem.


Dodatkowo dodam, że nie przepadam za grami typu hide and sneak (tak sobie ten podgatunek nazwałem). Chowanie się i skradanie, ucieczka i chowanie się, skradanie się i chowanie i tak dalej. Jestem w 100% osobą bezbronną. To tak jakby zrobić strzelankę, w której to tylko gracz ma broń a pozostali nie. Hmm. Nie kupuję tego, a utwierdziła mnie w tym dobitnie SOMA ...

Outlast dostaje 4/10 i na pewno nie zagram w dwójkę, która ma jeden z moich ulubionych klimatów: sekty, pola kukurydzy i nawiedzonych kaznodziei.

 

SOMA - kupiona również na wyprzedaży pss, po przychylnych ocenach i namowie kumpla zdecydowałem się ograć ten tytuł.

To czym zraziła mnie SOMA, to że jestem totalnie bezbronny. Słuchajcie tego ... gra, w której możemy podnosić niemal wszystko (nie wiadomo po co)a do tego: rzucać, przenosić, nosić czy skakać nie pozwala nam podnieść ewentualnej broni i spróbować zmierzyć się z potworami. Sorry ale takiego absurdu w grach jeszcze nie doświadczyłem (i nawet Nathan Drake rozwalający sam tysiące przeciwników nie jest w stanie tego zmienić (bo to akurat uważam za zabieg/skrót stylistyczny w grach - ale o tym kiedy indziej)).
Fabularny aspekt gry jest naprawdę ciekawy i pcha akcję do przodu. Toporność rozgrywki, szczególnie w poruszaniu się (nie chodzi o wodę lecz o zwykłe korytarze) skutecznie nie ułatwiała mi dojścia do celu (grę ukończyłem).

Całość jednak uznaję za grę niezłą i również mógłbym ją komuś polecić 6/10

 

Zapoczątkowany przez penumbrę trend zupełnie do mnie nie trafia a jednak wyjątkiem okazuje się P.T.

To co wyróżnia P.t. na tle innych gier penumbropodbnych to fakt, że nie jest to pełna produkcja a jedynie demo. Być może jako cała gra okazałaby się równie pokraczna jak outlast? Tego jednak się już nie dowiemy :(
Ja korzystając z okazji zabarwienia bloga o tematyce horrorowej, widoku fpp i bezbronności w grach pokroju amnesii, pospuszczam się trochę nad niedoszłym Silent Hill's. 

Mamy tutaj JEDEN korytarz. Który swoimi pomysłami jak i naprawdę surowym, i gęstym klimatem zmasakrował mój mózg. Po tym jak przeszedłem przez drzwi po raz pierwszy i zobaczyłem, że znów jestem w tym samym miejscu ciary miałem wszędzie. Uwielbiam takie uwięzienie w czasie/przestrzeni, dodatkowo dochodzi cała zagadka wydostania się z tego "domu". Motyw bezbronnego gościa jest w przypadku tej produkcji dość uzasadniony, gdyż mierzymy się z siłą pozbawioną "ciała"? jest to jakiś argument, który do mnie trafił. Wszak, duchów z SIlenta 4 również nie mogliśmy zabić (co mnie strasznie irytowało a jednocześnie wprowadziło zupełnie inne podejście do rozgrywki - trzeba stąd spier...lać ;). W ogólnym rozrachunku jeśli w Silent Hills byłyby same duchy lub również nie mielibyśmy możliwości walki z przeciwnikami to nie byłbym ucieszony tym faktem. Koniec końców jest taki, że P.T. wie doskonale jak budować napięcie a jedyna tak naprawdę jump scena jaka tu występuje jest swego rodzaju punktem kulminacyjnym całej tej opowieści.

A ja korzystając z okazji jeszcze się przywitam ... Hej :)

Oceń bloga:
5

Komentarze (4)

SORTUJ OD: Najnowszych / Najstarszych / Popularnych

cropper