Ostatnie wieści od GiantBomb i Eurogamera wywołały prawdziwą burzę w internecie i całkiem podzieliły graczy. Jedni sprzedają PS4 i rezygnują z konsol, drugim to pasuje, trzeci z kolei czekają na oficjalne potwierdzenie od Japończyków. Można z ogromną dozą prawdopodobieństwa założyć, że PS4 Neo to fakt - pytanie, jak bardzo wpłynie to na działania Sony, rynek i powszechny standard wieloletnich generacji?

Od wielu lat śledzę rynek komponentów PC, raz z większym, raz z mniejszym skupieniem. W roku 2013 sukcesywnie zacząłem przesiadać się na konsole nowej generacji, bo komputer w co raz większym stopniu służył mi do pracy, a po powrocie chciałem raz na jakiś czas odpalić TV i pograć w coś lajtowo, siedząc wygodnie na kanapie. Po trzech latach przyszła jednak pora na skok w bok.

Niedzielnych graczy dzisiaj przybywa. Starzy wyjadacze kończą ze swoją pasją, a lwia część poświęca się innym zainteresowaniom, grając sporadycznie, od premiery do premiery co pół roku. Uogólniam trochę, ale martwi mnie stan naszej branży, a przede wszystkim kierunek, w którym ona podąża. Co jest nie tak z tą generacją? Bardzo wiele.

Nie jest żadną tajemnicą, że sprzedaż Wii U dalece odbiega od oczekiwań. Tym bardziej po fenomenalnym rezultacie poprzednika. Nintendo popełniło szereg błędów przy projektowaniu i promocji tego urządzenia, zaczynając od nazwy i prezentacji, na wsparciu i mocy kończąc. W przypadku NX musi zrobić coś zupełnie innego i według zapewnień Kimishimy, dokładnie tak się stanie.

Po wczorajszej konferencji na PlayStation Experience, cały internet zalała fala hejtu i oburzenia w związku z brakiem potężnych zapowiedzi. Ludzie liczyli na pokazy ogromnych hitów AAA, skończyło się jednak zupełnie inaczej. Ale czy to źle? Trzeba wziąć pod uwagę kilka faktów, bo Sony może i święte nie jest, ale kilka rzeczy wychodzi im naprawdę świetnie.

Ostatnia premiera Fallouta 4 sprawiła, że ponownie usiadłem nad moim wyobrażeniem RPGa doskonałego. Postanowiłem wziąć na warsztat szereg innych tuzów tego gatunku i podjąć wyzwanie rozpracowania, jakie składowe są najważniejsze. Czy Fallout 4 faktycznie sprostał tym trudnym założeniom i czy Bethesda wspięła się na wyżyny swoich umiejętności?

Kocham Undegroundy. Kiedy tylko usłyszałem, że Ghost Games przygotowuje nowego Need for Speed w klimatach podziemnych, nielegalnych wyścigów, czekałem na tę grę niczym na premierę nowej generacji konsol. Tym bardziej po dłuższej niż zwykle, dwuletniej przerwie od ostatniej części. Przeszedłem do tego czasu pierwszego i drugiego Undergrounda, odświeżyłem Most Wanted, więc 5 listopada czym prędzej poleciałem do sklepu po swój egzemplarz.

Piszę ten tekst, bo do pewnych refleksji niejako zmusiła mnie obecna rynkowa sytuacja. Sam kupiłem trzy konsole PS4. Jedną, dwa tygodnie po premierze, która od nowości była uszkodzona. Ponieważ miałem już gry, odesłałem na gwarancji i poleciałem po drugą. Sprzedałem ją inwestując w PC, ale nie było to najlepsze rozwiązanie, wobec czego trzeci egzemplarz PS4 zawitał do mnie ponad pół roku temu. Patrzę jednak na słupki sprzedażowe i nie wierzę. Skąd ten fenomen PS4?

Ileż to już razy byłem nakręcony na jakiś sprzęt, grę, czy płytę muzyczną i leciałem po to w dniu premiery. Nie zliczę. A jeszcze częściej zdarzały się sytuacje kiedy z takiego zakupu byłem kompletnie niezadowolony. Wszystkiemu winny hype. Pieczołowicie kreowany, pobudzany i nakręcany przez producentów, piekielnie skuteczny i częstokroć zgubny. Jak to z nim jest?

Jestem graczem od wielu lat i jak żyję, to takiej sytuacji na rynku nie pamiętam. Obecna generacja konsol jest wypełniona szeregiem dziwnych decyzji, idiotycznych rozwiązań i oszustw developerów. Zarazem jednak PS4 bije kolejne rekordy sprzedażowe, a po Xone sięga najwięcej osób od czasu wejścia Microsoftu na ten rynek. Paradoks w pogoni za paradoksem.