Manga Girls und Panzer – Recenzja.

BLOG
1449V
Manga Girls und Panzer – Recenzja.
Yukikaze | 19.03.2015, 14:57
Poniżej znajduje się treść dodana przez czytelnika PPE.pl w formie bloga.
Tym razem chciałbym przedstawić wam recenzje mangi Girls und Panzer wydaną przez Polskie wydawnictwo Studio JG. Zapraszam do lektury notki za równo fanów mangi, jak i osoby, które może zainteresują się Japońskimi komiksami.. ^^

-„Panzer Vor”

Manga Girls und Panzer jest bardzo dobrym przykładem, że wypromowany produkt wcześniej może przynieść wiele dobrego albo zmienić zdanie osób przeciwnych do promowanego produktu. Manga w Japonii jest też, produktem na zwrócenie uwagi na daną serie. Właśnie tym podejściem poszli twórcy GuP-a dając do rąk scenariusz ich najnowszego anime rysownikowi Saitaniya Ryouichi, aby on stworzył odpowiednik w postaci komiksu. Początkującego autora mang z zakresu militariów. Przy tworzeniu mangi otrzymał duże wparcie od znajomych, którzy tworzyli anime. Manga ukazała się w krainie wschodzącego Słońca w Sierpniu 2012r. na paręnaście miesięcy przed emisją serialu. Natomiast dzięki Polskiemu wydawnictwu Studio JG możemy poczytać mangę o dzielnych czołgistkach w naszym języku od Sierpniu 2014r.

Dla osób, którzy nie wiedzą o czym jest manga zapraszam do mojego poprzedniego bloga o anime Girls und Panzer. Ale spróbuje, krótko wyjaśnić fabułę. Historia skupia się na losach oddziału czołgistek, ze szkoły w Oaraii. Nishizumi Miho jest nową uczennicą z transferu. Stara na nowo ułożyć swoje szkolne życie i znaleść nowe przyjaciółki. Myślała, że będzie mogła wieść spokojny żywot typowej uczeniczy do póki nowa szkoła nie powróciła do dawnego sportu zarezreowanego dla dziewczyn do Sensha-dō (dosł. „droga czołgu”) to sztuka walki, stworzona dla kobiet, by trenowały hart ducha i wzmacniały swoją osobowość. Właśnie, dlatego nastoletnie uczennice siadają za sterami czołgów, stawiając sobie za cel opanowanie ich prowadzenia do perfekcji, by potem wziąć udział w profesjonalnych rozgrywkach sportowych i oczywiście wygrać.

Zaczniemy od tego, że doszło do zmiany perspektywy w mandze. Główną narratorką staje się, Yukari Akiyama, dobrze znana widzom jako maniaczka czołgów. Powoduje to, że wybór tej postaci. Jako osoby opowiadającej całą tą historie był bardzo dobrym wyborem. Dzięki czemu jest główną osobą wyjaśniającą tajniki sprzętu pancernego, ale też opowiadającą fabułę historii w mandze, która różni się. Od tej znanej w anime. Wydaje się, że taki zabieg nie będzie ciekawy, lecz w rzeczywistości daje to nowe spojrzenie i wzbogaca znane z anime wydarzenia o nieznane wcześniej aspekty co jest bardzo dużym plusem i powoduje, że historia staje się pełniejsza. Dostajemy wątki rodzinne Miho, walkę z Anzio, która jest inna niż, ta znana z OVA-wy, spojrzenie ze strony dziewczyn Kuromorimine na to, co zrobiła Miho i wiele innych.

-„Ten samorząd to banda cweli”

Polskie wydanie mangi stoi na wysokim poziomie. Swojsko brzmiące dialogi, pomysłowe onomatopeje i ciekawe rozwiązania na specyficzne dla języka japońskiego zwroty to chlubna domena Studia JG i wydaniu mangi GuP jest tak samo jak, w innych mangach od tego wydawnictwa. Jednak pierwsze wydanie moim zdaniem mangi zostało przetłumaczona za szybko i można w niej znaleźć parę błędów osoby odpowiadającej za tłumaczenie jak i osoby odpowiadającej za korektę, ale o tym później.

W Pierwszym tomie mangi widać, że autor umie rysować, ale początkowe rozdziały. Nie zachęcają do kupna mangi. Czynnikiem zniechęcającym do przeczytania pierwszego tomu mangi może okazać się jej strona wizualna kreski postaci. Nic to, że czołgi są przedstawione wzorowo, pełne detali i zawsze starannie odwzorowane. Skoro postacie zdeformowały perspektywę tła komiksu. Zdarza się to wielokrotnie, zwłaszcza w pierwszych rozdziałach, gdzie bohaterki są raz niższe, raz wyższe, tracą proporcje ciał, albo w porównaniu do swoich pojazdów wyglądają na mniejsze niż, w rzeczywistości być powinny. I tutaj nie, które osoby będą zniechęcone do zakupu mangi. Jednak z każdym rozdziałem kreska postaci ulega poprawie. Chwilami, zwłaszcza na samym początku, można odnieść wrażenie, że manga w takim stanie nie powinna zostać dopuszczona do publikacji. Na szczęście te niedoskonałości zostają zrekompensowane dobrymi scenami batalistycznymi. W następnych tomach Saitaniya Ryouichi tak się, poprawia z rysunkiem, że nie ma już błędów. A rysunek postaci staje się, taki jak w anime i utrzymuje poziom do końca mangi. Do każdego z tomów parę rozdziałów przeznaczono na mini encyklopedie pojazdów pojawiajacych się w danym tomie.

"Taniec płaszczki"

Teraz opowiem o błędach w tłumaczeniu. Fakt w pierwszych dwóch tomach znajdziemy parę błędów ortograficznych, ale nie wpływają na poziom czytania. Pierwszy tom był tłumaczony za szybko i niektórych z nich dałoby się uniknąć. Jednak niektóre błędy w pierwszym tomie powodują, że odbiór w niektórych momentach nie jest spójny z tym co znajduje się w kadrze lub znaną wiedzą w serialu. Jak dla mnie dojrzałe zachowanie Saori jest bardzo na plus jak i naziemne choć moim zdaniem lądowe siły samoobrony nie są tak dużym błędem. Ale Klasa Historyczna jest błędem, która w anime jak i w oryginalnej mandze jest klubem tak samo jak siatkarki. Zasłona dymna uwalniana z zewnętrznego zbiornika przymocowanego do pancerza zyskała miano pocisku dymnego choć nie z strzelono z działa. Komenda „Salwa” jest nie właściwa do sytuacji w kadrach komiksu i powinna być zastąpiona komendą „Ognia”. Przezwisko Miho “Miborin” powinno być “Miporin” zarówno jest tak w serialu jak i oryginalnej mandze. Największy zgrzyt wśród Polskich fanów wywołał "Taniec płaszczki" zamiast "Tańca Żabnicy". Jeśli chodzi o „ścieżkę jazdy pancernej”, w skrócie nazywana uroczo „Pancer-jazdą” mi się podoba.

W drugim tomie zostały poprawione błędy z tomu pierwszego takie jak: Klasa Historyczna na Klub Historyczny, komendy „Salwa” na „Ognia”. Przezwisko Miho “Miborin” na “Miporin”. Powoduje, że czytanie tej mangi stało się, bardzo przyjemne. Może pozostawienie "Tanica Płaszczki" zamiast "Tańca Żabnicy" nie których nie ucieszyło jednak wytłumaczenie dlaczego daje duży plus i da się zdzierżyć. Widać też, że Studio JG słucha fanów i poprawiło błędy wskazane przez nich.

Trzeci tom przebił pozostałe tomy i nie ma się do czego przyczepić. Pojawienie się słów wypowiadanych po rosyjsku z tłumaczeniem przez Katiusze i Nonne oraz ich przezwisk. Pozostawienie nazwy niemieckich gąsienic zimowych Winterketten. I co najciekawsze tłumaczenie nawet ocieplaczy w pudełku pokazuje wysoki poziom osób tłumaczących.

I dochodzimy do czwartego tomu. Czytając paręnaście razy tomik nie znalazłem błędów, ale jedyne zdanie w którym popełniono błąd to słowa motywujące Katiuszy. „Skop im rzuyć jak Bagration wermachtowi”.  Osobiście zrozumiałem to zdanie tak, jak zapewne chciała sens przekazać tłumaczka, wskazując na sowiecką operację Bagration. Taka konstrukcja wskazuje raczej na poległego pod Borodino rosyjskiego generała z czasów wojen napoleońskich. Dziw bierze, że potknięcia nie wyłapał pracujący przy rodzimej edycji Girls und Panzer konsultant do spraw militariów i to jest jego jedyny błąd. Ponieważ w pozostałych tomach kwestie ds. militariów, są poprawne i co najciekawsze wyłapane zostały, też błędy w oryginalnej mandze związane z czołgami i przy Polskiej wersji naprawione. Ostatnia część jest znacznie grubsza od poprzednich liczy 220 stron, w porównaniu do 168 w trzeciej, acz cena się nie zmieniła i wciąż wynosi 19,90 zł.

Do kogo skierowany, jest manga i czy warto zakupić?      

Manga jest idealna dla osób początkujących i dla fanów serii GuP oraz osób znających jaki i nie interesujących się czołgami od podszewki za idealną komedie oraz sportówkę (Girls und Panzer jest pierwszą mangą sportową wydaną u nas). Duże ilości informacji o czołgach wkomponowane w mangę tak, że nie nudzą i zainteresuje, każdą osobę. Rysunek stojący na dobrym poziomie. Swojsko brzmiące epickie dialogi powodują, że zakup ten będzie udany. Manga ma tylko cztery tomy i można powiedzieć, że jest to idealna ilość jeśli chodzi o taką serie. Jest to jedna z kilku najlepszych mang na Polskim rynku, gdzie jakość wydania przewyższa odpowiednik wydany przez Angielskie wydawnictwo nie tylko okładką, ale też tłumaczeniem. Tą mangę, można polecić żeńskiej stronie fandomu. Jak i osobą, które dopiero zaczynają swoją przygodę z mangą i anime. Na pewno będzie się, wracać do tej mangi.

 

Moja ocena jeśli chodzi o klimat i rysunek serii wynosi 8/10. Jeśli chodzi o wykonanie mangi przez wydawnictwo Studio JG to mocne 7,5/10.

P.S

Studio JG zapowiedziało, że w przyszłości ma zamiar wydać kolejne mangi z dużego już uniwersum Girls und Panzer.

 

Wszystkie komentarze mile widziane^^

Pozdro i do następnego razu.

 

Oceń bloga:
9

Komentarze (14)

SORTUJ OD: Najnowszych / Najstarszych / Popularnych

cropper