Playstation, radość oraz lekkie rozczarowanie...
Na początku Nes, następnie stary dobry szarak Game Boy a później z górki czyli siostry Playstation oraz PC...Święta 1996r. a pod choinką wielkie pudło, co ja patrze to Nes ( Pegasus) i pamiętam to jak dziś moja I gra " The Bugs bunny crazy castle" oraz 2 inne niekończąca się liczba "1 in 999999" oraz "Chip & Dale 2". Rodzice nie dawali mi limitu czasowego. Z iskrami w oczach grałam i grałam mając co nie raz odciski na palcach, wiele płaczu, złości lecz zarazem ogromną frajdę i dumę z przejścia każdego żółtego kartridża. W 1997r. od mych staruszków na urodziny zostałam obdarowana pierwszą wersją szaraka Game Boy'a. Era szarych dyskietek była moim spełnieniem a nie oszukując sie na tamte czasy za jedną oryginalną gierke 100zł to cholernie dużo. - Mario Land - Duck Tales - Pokemon Blue - The smurfs - Tetris - Who framed Rogger rabbit Oraz inne tytuły błyszczą do tej pory w mej pamięci. Nadszedł 1999r. Wakację spedzając u Babci pewnego dnia rozmawiając przez telefon z tatą uslyszałam że Playstation 1 jest już u nas w domu i przez słuchawkę z uśmiechniętą paszczą słyszałam opowieści o zacnym Crashu czyli CTR, wczesny powrót do stolicy a ja już złapałam za pada i grywałam nawet do 2 w nocy. Za każdym razem gdy jeździłam na stadion X-lecia w myślach zastanawiłam sie jaka kolejna będzie moja gra. Spyro 2 Ripto rage, Crash Bandicoot Warped przy którym spędziłam od cholery godzin. Zacny Tekken 3 w którego młóciłam ze znajomymi, także Gran Turismo 2 gdzie każde Boże Narodzenie z ojcem graliśmy wspólnie doradzając sobie jaką brykę kupić i wzajemne pomaganie sobie robiąc te zawistne licencję. Ahhh to były czasy kiedy granie dawało ogrom frajdy a fabuła dawała najwięcej radości. Ogrom tytułów ogrywałam coraz bardziej z padem u boku. Pewnego dnia będąc u znajomych zagrałam na Playstation 2. Oczy kolejny raz mi rozbłysmy tymi iskrami za czasu zacnej jedyneczki. Granie w Spyro enter the dragonfly, dawało mi na me 11 lat ogromne zaszokowanie, grafiką i dźwiękiem kurde to było coś. Po nie całych 5 latach próśb miałam swoją Playstation 2 slim no i pierwsza odpalona płyta to właśnie wcześniej wspomniany Spyro ale coś było nie tak, gra starsznie mnie wkurzała, długie ładowanie i sprawiała że była nie dopracowana zniechęciło mnie do tego tytułu. Następnie Crash Nitro Kart to samo uczucie na początku ekscytacja a później mina zawiedziona po całej linii. Kurde myślałam że to może moja wina i przemineła mi pasja z grania no tak nastolatka imprezy, znajomości i I zauroczenia Lecz nie dałam za wygraną i odpaliłam Tekken 5 jedna z nie wielu gier na której znów jak za dzieciaka spędzałam mnóstwo czasu, tak jak przy GTA SA, VC oraz Def Jam fight for NY. Ryzykując przysiadłam do Spyro ethernal night rzuciłam padem i powiedziałam dosyć! Po kolejnych latach czyli ok 8 zakupiłam wkońcu za swoje pieniądze Playstation 3. Ciężko było przy GTA IV przestawić sie z X na R2 ale z czasem weszło mi to w krew. Radość z dzieciństwa już nie była tak wielka ale w sercu została. A odnawiała sie przy trylogii God of War chociaż wstąpienie już nie zrobiło na mnie mega wrażenia jak 3 część przygód o Kratosie. Potem kolejne tytuły: - Tekken 6 - lekki zawód - Ratchet and Clank - najbardziej wsiąknełam w Crack in time. - Sly HD Collection - miło się w to gra ale nie z mega zajawką jak przy zacnym Crashu lub Spyro. - GTA V ograłam 2 razy teraz 3 raz próbuję na PS4. Wsiąknoł we mnie mega byt zdobywania trofeów co daje radość ale chwilową. Nie tak powinno być. Rok temu sprawiłam sobie Playstation 4 i najdłużej ograny tytuł to wypisane przeze mnie GTA V i co dalej? Jest Knack, Saints row IV oraz Gat out hell i Infaomus second son. Wróciłam jak narazie do Playstation 3 i do Playstation 2 bo jednak jak na ten czas dobrze mi sie gra na tych siostrach. Pytanie gdzie pojawiła sie ta iskra z dzieciństwa gdzie granie było mega frajdą a teraz? Teraz też jest ale już inne nie tzw. " sikanie pod siebie z wrażenia" bardziej stonowane... Zawiodłam sie z lekka na PS4 ale ma jeszcze jedną szansę, możliwe że o jedną za dużo...
