Moje koszmary
Graczem jestem już od prawie 20 lat i jestem z tego bardzo dumny :) Blogerem jestem żadnym. Piszę po raz pierwszy i szczerze mówiąc w tym momencie nic mądrego czym mógłbym się podzielić z czytelnikami nie przychodzi mi do głowy. Na ''pierwszy raz'' nie będę zamulał i zanudzał. Może z czasem, metodą prób i błędów będzie mi się pisało coraz łatwiej. Póki co chcę podzielić się czymś innym, a konkretnie... poezją :) Wiersz napisałem kiedy ukończyłem Silent Hill 4 - The Room! Tak, trochę dziwnie to brzmi no nie? Jak ktoś po ukończeniu mrocznego horroru ma ochotę pisać wiersze? No właśnie, jak napisałem wcześniej to chyba przez cechę ''Wrażliwości''. Teraz już bez przedłużania...
''Pokój''
W moim szarym pokoju, odpada tynk,
mój strach potrafi wydobyć twarze ze ścian...
kiedy śnię, śni mi się tunel...
wbij mi w oko ostrą szpilkę,
nie zapłaczę lecz zamilknę,
będę stał wśród chłodnych ścian,
okaleczysz mnie i nie zaszyjesz ran...
zaczekaj tu ze mną jakiś czas,
pokażę ci jak umieram,
jak każda cząstka wewnątrz mnie,
po każdym takim śnie jak ten, więdnie...
zapomniałem być,
koszmar rozciął mnie,
od środka...
wiszę i liczę,
kapiące na ziemię,
krople krwi...
