Sorcery! - perełka na iOS?

Mieliście kiedyś okazję brać udział w porządnej sesji RPG? Takiej przy stole, z mistrzem gry, stosem podręczników gracza i kartek ze statystykami postaci? Ja niestety byłem tylko słuchaczem na takiej sesji i chyba dlatego Sorcery! zrobiło na mnie tak dobre wrażenie.

*Uwaga: Recenzja jest oznaczona jako recenzja gry Sorcery: Świat magii, bo w encyklopedii nie ma gry Sorcery! a nie wiedziałem jak ją dodać(o ile to możliwe przez zwykłych użytkowników)*

     Ale może zacznijmy od początku. Sorcery! jest grą na podstawie wydanego w 1983 roku gamebooka autorstwa Steva Jacksona. Opowiada on o przygodach młodego czempiona wyznaczonego do odnalezienia Korony Królów. Nie wiesz czym jest gamegook? Na pierwszy rzut oka jest to zwykłe opowiadanie fantasy. Natomiast tym co odróżnia go od zwykłych książek jest jego interaktywność. Otóż, w gamebookach czytelnik co pewien czas dostaje możliwość wyboru jednej z kilku opcji tego co zrobią bohaterowie opowiadania. Po dokonanym wyborze czytelnik musi przeskoczyć kilka(dziesiąt) stron i kontynuuje czytanie opowieści z uwzględnieniem dokonanego przez niego wyboru. 

     Jak to wypada w wersji elektronicznej? Zarypiście! Jeśli myślisz, że ostatni Deus Ex czy Wiedźmin 2 dawały ci możliwość dokonania wielu istotnych decyzji to jesteś w wielkim błędzie. W Sorcery! dosłownie co chwila musimy dokonać jakiegoś wyboru. Jedne wydają się mało znaczące jak, np. rozejrzenie się po okolicy. Inne sprawiają wrażenie ważnych, jak chciażby pomoc zaatakowanej przez bandytów kobiecie. Niech was to jednak nie zwiedzie. Tutaj każdy wybór ma znaczenie i wpływa na przebieg naszej przygody. Czasami konsekwencje naszych wyborów widzimy od razu, ale zazwyczaj trzeba dokonać kilka wyborów pod rząd, aby zobaczyć ich efekty.

Czerwone plakietki symbolizują miejsca gdzie dokonaliśmy jakichś wyborów. W dowolnym momencie możemy cię cofnąć do danej sytuacji i podjąć inną decyzję.

     Całe wrażenie potęguje też fakt, że gra się z wami nie będzie patyczkować. Kilka nietrafionych decyzji i już jesteście pobici, ograbieni ze wszystkich racji żywnościowych, złota i zdobytych po drodze przedmiotów, z małą ilością życia i pozostawieni sami sobie w bóg tylko wie jakiej dziczy. Przed wami daleka podróż, ale najpierw spróbujcie przeżyć nadchodzącą noc. A choć gra jest bezlitosna to nie można jej zarzucić oszustwa. Za każdym razem jak wpadałem w tarapaty, łapiąc się za głowę uświadamiałem sobie jak wiele podpowiedzi i ostrzeżeń dostałem po drodze. Jest to zarazem pierwsza gra, która powstrzymała moją dociekliwość. Jestem typową osobą, która musi zobaczyć wszystko co gra ma do zaoferowania. W Deus Ex przeczytałem prawdopodobnie wszystkie e-malie, każdą lokację przeszukałem centymetr po centymetrze a jeśli do celu prowadziły trzy drogi to musiałem sprawdzić je wszystkie. A w Sorcery! nie. Tutaj na prawdę czasami lepiej odpuścić sprawdzenie podejrzanej chatki w środku lasu, niż przez resztę gry cierpieć konsekwencje tego wyboru.

     Na podejmowaniu odpowiednich decyzji polega też system walki. Mamy dwa podstawowe wybory: atakować lub bronić się. Jeśli zdecydujemy się zaatakować, możemy wybrać jak silny chcemy wykonać cios. Im silniejszy cios, tym bardziej nas osłabia i w następnej turze nie będziemy mogli już wykonać tak silnych ataków. Choć mamy tylko dwie możliwości to system tak na prawdę opiera się na zasadzie papier-kamień-nożyce. Otóż jeśli i ty i przeciwnik zaatakujecie, to wygrywa ten kto wykonał silniejszy cios, zadając przeciwnikowi 2 lub więcej obrażeń a samemu nie otrzymując żadnych. Jeśli jednak jeden z was zdecyduje się bronić, to niezależnie od siły ataku, otrzyma tylko jeden punkt obrażeń. W ten sposób powstaje prosty system:

Silny atak pokonuje słaby atak.

Słaby atak pokonuje obronę.

Obrona pokonuje silny atak.

     Niby banalne , ale jaki atak powinniśmy wybrać? Tu z pomocą przychodzi narrator opowieści, na bieżąco komentując przebieg walki. Nie spodziewajcie się jednak podpowiedzi w stylu "przeciwnik szykuje się do obrony". Co najwyżej możecie liczyć na  "zauważasz, że przeciwnik mocniej zaciska dłoń na rękojeści miecza" co prawdopodobnie oznacza zmianę taktyki przez przeciwnika. Ale to czy powinniście atakować czy  szykować się do obrony zależy już tylko od tego jak pojedynek przebiegał do tego momentu.

     Mamy też do dyspozycji 48 czarów, które możemy rzucić w wybranych momentach zabawy. Choć nie miałem przyjemności przetestować ich wszystkich, to te które sprawdziłem były naprawdę dobrze przemyślane. Dobrze rzucony czar potrafi mocno złagodzić skutki podjęcia złych decyzji, lub dać nam przewagę podczas walki. Jednak trzeba pamiętać, że rzucenie czaru kosztuje nas odpowiednią ilość punktów życia, których zazwyczaj nie mamy zbyt dużo.  W dodatku niektórych czarów nie możemy użyć w wybranych lokacjach.

     Warto też pochwalić świetny interfejs, który przekłada się na bardzo dobre sterowanie. Co do grafiki to nie ma co spodziewać się wodotrysków po interaktywnej książce. Mapa po której się poruszamy jest bardzo ładna i, choć nie widać tego na screenach, trójwymiarowa. Sporadycznie pojawiają się też ilustracje przy opisach różnych postaci lub miejsc, ale też nie powodują opadu szczęki.

     Jeśli miałbym podać jakieś konkretne wady tej gry, to jest to zdecydowanie cena. Równowartość 5$ to trochę dużo jak za grę na kilka godzin. Co prawda mnogość wyborów zapewnia ogromne replayability, ale nie da się ukryć, że wydłużenie zabawy o kilka dodatkowych godzin nie wymagałoby wiele pracy ze strony twórców. Kolejną, może nie wadą, ale zdecydowanie nie zaletą tej produkcji jest oprawa dźwiękowa. Nie pamiętam, aby w tej grze była jakakolwiek muzyka a śpiew ptaków, czy odgłosy puszczy towarzyszące naszej podróży nie zrzucają kapci z nóg.

     Nie będę ukrywał, gra zrobiła na mnie ogromne wrażenie i z niecierpliwością wyczekuję kolejnych chapterów opowieści (łącznie ma być 4). Mimo to polecam poczekać na jakąś promocję, lub na wydanie "zbiorcze" jak już pojawią się wszystkie części opowieści.