Gamingowe Rozkminki Tyskiego

Geografia jako interdyscyplinarna nauka może dotykać różnych tematów. Czy więc można mówić o tzw. geografii gier? Zapraszam do pierwszego wpisu z serii o powiązaniach tejże dziedziny z pasją łączącą Nas wszystkich. 

Przepis na porządnego głównego bohatera gry wydaje się być prosty. Czy aby na pewno tak jest? Czy to aby jest tak, że jest tylko jedna, jedyna słuszna droga na stworzenie protagonisty? 

W ostatnich miesiącach gry nie mają się łatwo. Tam wytyka się ich content i brutalność. Gdzie indziej widzi się w nich winowajców ataków z bronią w amerykańskich szkołach. Szerokim echem odbiła się w Polsce również informacja o uznaniu uzależnienia od gier przez WHO za prawdziwy problem. Nie zabrakło protestujących. Zastanówmy się jednak - czy uzależnienie od gier jest możliwe?

Witam Was. Dzisiaj tylko parę słów odnośnie "Shadow of the Colossus", ponieważ o tej grze już powiedziano wszystko. Następnie przejdę do rozważań nad GTA VI. Jak zawsze, zapraszam do lektury! 

Dzisiejszy wpis nie będzie poświęcony jednej konkretnej tematyce. Po przemyśleniach po ukończeniu AC: Unity nt. fabuły i postaci Arno oraz krótkiej informacji o tym co tam u mnie, przejdę do rozważań na temat tego, co ostatnio porusza społeczność PPE. A dzieje się sporo - shitstormy, dramy, start ciekawego projektu blogowego, debata nad plusami i minusami.

Krótko mówiąc - życie, filozofia, gry i PPE. Zapraszam!

"Assassin's Creed: Unity" uznano na koniec 2014 r. za "AC: Buggity" przez wzgląd na ogrom błędów. Niby niepozorna gra, niby kolejny Asasyn, a daje mi sporo do myślenia jeśli chodzi o to, czego oczekuję od gier. Czy po prawie 3 i pół roku gra została naprawiona? Czy warto po nią sięgnąć i jeśli tak, to dlaczego? Co z tym tematem wspólnego mają określenia "Ignorant" oraz "Horizon Zero Dawn" i "The Last of Us"? 

W dzisiejszym odcinku rozkminki, jakie wywołuje w mojej głowie ukończenie GTA V w trybie pierwszoosobowym, w tym sporo na temat zakończenia gry. Zapraszam, jeśli nie jesteście osobami, które po tylu latach od premiery gry nadal obawiają się spoilerów!

Niektórzy robią tutaj swojego rodzaju bloga o ich życiu jako gracze. Piszą co robią, w co grają. Ja do tego miewam czasem pewne przemyślenia. Dorzućmy do tego dobry skrót - GRT... czemu by nie spróbować? W tym odcinku podsumowanie ostatniego roku (póki jeszcze nie zaczął się Wielki Post) - turbulencje z pracą, odżycie pasji do grania, praca jako tester gier, zmiany podejścia do życia i geografii. Oraz aktualności - przede wszystkim nowe gry pod swoją strzechą.

Historię "Rycerzy Zodiaku", jego odbioru na świecie i w Polsce, o ich zaletach i wadach oraz aktualnych działaniach w tym temacie, opowiem Wam ja. Zapraszam! 

W podróży najważniejsze jest to, by zachować otwarty umysł i mieć oczy dookoła głowy. Nie raz bowiem można dać się zaskoczyć. Zapraszam do luźnych wspominek z pewnej wizyty w stolicy Finlandii. 

Na samym końcu podsumowanie wyników ankiety z poprzedniego bloga.

W czasach, gdy producenci gier sięgają po coraz perfidniejsze sposoby wyciskania pieniędzy z Nas - Graczy, w efekcie coraz szybszej dynamiki zmian w branży, aż trudno nie mieć oczu dookoła głowy. Tym bardziej, że pojęcie "równe szanse dla wszystkich graczy" wydaje się zacierać coraz bardziej. 

Recenzji tej gry już trochę było. Na portalu w niejednym miejscu można znaleźć opinie graczy, znajdzie się i wpis blogowy. Mimo tego postanowiłem dorzucić i coś od siebie. 

Ręka do góry, kto słyszał o tym, że granie to tylko domowa rozrywka? Trochę rąk się znajdzie. Teraz ręka w górę, kto z Was słyszał jakieś komentarze o tym jak to negatywnie gry wpływają na życie? Jeszcze więcej, pewnie część z Was pamięta czasy nagonki na "Grand Theft Auto", że niby seria ta nakręca ludzi do przestępstw. Nadal ktoś z Waszego otoczenia się upiera, że gry to głupoty marnujące czas? Tak więc najwyższa pora na jakąś pozytywniejszą historię.